Πρόοδος στο “Brexit” χωρίς συμφωνία

Από βιασύνη χαρακτηρίστηκε ο Κάμερον να κάνει δημοψήφισμα περί της παραμονής ή μη της Βρετανίας στην Ε.Ε. Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς εξέφρασαν την απαισιοδοξία τους για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης αρθρογραφώντας ότι στο μεταξύ θα μπορούσε να βρεθεί σε δεινή θέση, επειδή το προσφυγικό, που προέκυψε, απειλεί την ύπαρξή της και το δημοψήφισμα θα ήταν άνευ αντικειμένου.
Ο Κάμερον είχε υποσχεθεί στους ψηφοφόρους του ότι θα κατάφερνε να αλλάξει την πορεία της Μ. Βρετανίας βγάζοντάς την απ’ την Ε.Ε., γι’ αυτό μάλιστα εξελέγη -με σημαντική πλειοψηφία.
Απείλησε τους Ευρωπαίους ηγέτες, όταν διαπραγματευόταν μ’ αυτούς, τον Ντόναλντ Τουσκ, την Αγκελα Μέρκελ και τον Ολάντ, την ώρα που αντιμετωπίζουν την κρίση με τους μετανάστες, τους οποίους έχει αποκαλέσει «σμήνος». Τους ζήτησε θεσμικές αλλαγές, που, αν δεν τις έκαναν δεκτές, θα άνοιγαν τον δρόμο για αποχωρήσεις. Δεν έλαβε υπ’ όψιν του ο Βρετανός πρ/ργός ότι με την πράξη του αυτή ναρκοθετούσε την ύπαρξη της χώρας του, διότι όποτε τα ευρωπαϊκά κράτη βρέθηκαν να συγκρούονται μεταξύ τους, το Ηνωμένο Βασίλειο πλήρωνε τον μεγαλύτερο λογαριασμό.
Φαίνεται, όμως, ότι στο μεταξύ στάθμισε τα γεγονότα, ανέκρουσε πρύμνα, αναθεώρησε και μπήκε στην τελική ευθεία στις διαπραγματεύσεις με τους Ευρωπαίους ζητώντας ανταλλάγματα για να πείσει τους Βρετανούς να ψηφίσουν “ναι”. Επαιξε διπλωματικό παιχνίδι για να είναι καλυμμένος έναντι των Αγγλων, επιμένοντας στις αρχικές του απόψεις, για να ’χει να λέει ότι το πάλεψα, αλλά οι συγκυρίες με ανάγκασαν, να δεχθώ αυτά που μου ’δωσαν έναντι αυτών που ζητούσα. Σ’ αυτού του είδους την απολογία έρχεται δεύτερος. Εχουν προηγηθεί άλλοι…!
Απαιτούσε λοιπόν: Να εξαιρεθεί η Μ. Βρετανία απ’ την ολοένα παραχώρηση περισσοτέρων εξουσιών στην Ε.Ε. από τα κράτη – μέλη που θα απέβαινε εις βάρος της εθνικής τους κυριαρχίας. Να δοθούν εξουσίες στα κράτη – μέλη ώστε να δύνανται να βάζουν βέτο σε αποφάσεις που αφορούν την ευρωπαϊκή νομοθεσία απορρίπτοντας ρυθμίσεις που βλάπτουν ένα ή περισσότερα μέλη. Να ληφθεί μέριμνα ώστε να προστατεύονται μέλη της Ε.Ε. που δεν ανήκουν στο σύστημα του ευρώ ή να καλούνται να εκφράσουν τις απόψεις τους επί χρηματοπιστωτικών θεμάτων. Τέλος για το μεταναστευτικό να εφαρμοσθεί σταδιακά μείωση των ανθρωπιστικών παροχών, που δίδονται στους προερχομένους από χώρες της Ε.Ε. μετανάστες.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε στις διαπραγματεύσεις και την προσπάθεια εύρεσης της χρυσής τομής μεταξύ Κάμερον και Ε.Ε. ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ. Πρόκειται για τον Αμερικανογερμανοκίνητο Πολωνό πρ/ργό (2007 – 2014) που εξελέγη σ’ αυτή την κορυφαία θέση για να απηχεί τις απόψεις Αμερικανών και Γερμανών. Είναι αυτός, που τα ξημερώματα της 17ωρης Συνόδου του Γιούρογκρουπ τον Ιούλιο 2015, όταν οι συζητήσεις έφτασαν σε αδιέξοδο και η χώρα βρισκόταν με το ένα πόδι έξω απ’ το ευρώ, οπότε Μέρκελ και Τσίπρας κατευθύνθηκαν στην έξοδο και ο Τουσκ στάθηκε μπροστά τους, τους έκλεισε την πόρτα και είπε: «Δεν υπάρχει περίπτωση να βγείτε απ’ αυτό το δωμάτιο… αν δεν παρθεί απόφαση».
Τώρα, όπως τότε, που συνέβαλε να μην τα σπάσουν Μέρκελ και Τσίπρας, γίνεται πυροσβέστης σώζοντας την Ε.Ε. από την έξοδο της Βρετανίας. Είναι υπέρμαχος της ιδέας ότι χωρίς τη Μ. Βρετανία η Ε.Ε. θα ήταν αποδυναμωμένη, ενώ θα μπορούσε να συμβεί ένας κίνδυνος ντόμινο κατάρρευσης της ευρωπαϊκής υπόθεσης.
Η πρόταση Κάμερον υποστηρίχθηκε σε πολλά σημεία απ’ τον Τουσκ, υπήρξε μία πρόοδος, χωρίς να συμφωνήσουν σε κάτι.
Φαίνεται πως το “Brexit” έχει πολύ δρόμο να διανύσει και πάνω σ’ αυτό θα παιχθούν πολλά παιχνίδια σαν αυτό που παίζεται απ’ τις τέσσερις χώρες της ομάδας του “Βίζεγκραντ”.