Είναι αλήθεια πως η ζωή κυλά, δίχως να κοιτά την εθνική μελαγχολία.
Οταν φτιάχνει μια δυσάρεστη ατζέντα η ίδια η πραγματική ζωή, οι Ελληνες αποστρέφουν το βλέμμα τους από τις προσπάθειες εναρμόνισης της χώρας σε μια φιλοπρόοδο προοπτική.
Οσο πιο μελαγχολικές είναι οι στιγμές, τόσο πιο δύσκολο είναι το έργο της νέας κυβέρνησης να τροχοδρομήσει θετικές εξελίξεις.
Παρά ταύτα, ο πολιτικός στόχος δεν αλλάζει, αφού η ζωή χαράσσεται με τις καλές και τις κακές της στιγμές.
Κι αν το “φιλοσοφείν” την ελληνική ζωή, γεννά εν σπέρματι, μια μελαγχολική διαπίστωση, εν τούτοις φαίνεται με αισιοδοξία ότι οι πολιτικές προσπάθειες εντείνονται και “τίποτε δεν πέφτει κάτω”.
Αυτή είναι μια ευθεία αναμέτρηση με τον πολιτικό χρόνο και την ίδια την προοπτική αισιοδοξίας.