Σαν πας στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι μακρύς ο δρόμος . Το είπε ο μπάρμπα-Καβάφης και μας άρεσε πολύ. Μας άρεσε γιατί δεν προσέξαμε τα ψιλά γράμματα, αυτό που είπε, πως, κι αν δεν φτάσεις στην Ιθάκη θα απολαύσεις το ταξίδι.
Τι το ‘θέλε και το ‘λέγε ο χριστιανός; Ε, βέβαια άμα ταξιδεύεις με βάρκα με κουπιά, βάρκα με πανιά, τι ταξίδι να απολαύσεις; Να τραβάς κουπί είναι μεγάλο ζόρι, να αγριεύουν ο Ποσειδώνας και ο Αίολος, να σου σκίζουν τα πανιά και να βρίσκεσαι μεσοπέλαγα, που να βρεις τη χαρά; Αντε και να επικαλεστείς την Αθηνά να σε βοηθήσει, πάλι δεν σώνεται η κατάσταση . Αμ, τις συμπληγάδες, τις σειρήνες, τον κύκλωπα, που το πας; και νάταν αυτό μόνο; Ασε που δεν έχουμε και καμιά Πηνελόπη και κάναν Τηλέμαχο να μας περιμένει.
Αστο κυρ Κώστα, δεν θα πάρουμε. Αλλαξαν οι καιροί, εμείς έχουμε τη δική μας Ιθάκη, δεν τη λέμε Ιθάκη, αλλιώς τη λέμε και έχουμε άλλο τρόπο να φτάσουμε και μάθε πως εμείς σήμερα ταξιδεύουμε με ταχύπλοα. Βζουνννν!!! και φτάσαμε! Έτσι, εύκολα και γρήγορα.
Μπορεί στην Ιθάκη να μην φτάσουμε, αλλά στον Άγιο Πέτρο σίγουρα. Κι αν βρείς τον Όμηρο, πες του να φέρει πιο κοντά την Ιθάκη, κι αν βρείς και τον Οδυσσέα, πες του να συντομεύσει το ταξίδι. Δεν είμαστε εμείς για τέτοια βάσανα, Πες τους ότι τα ταχύπλοα μας, πολλές φορές είναι κλειστού τύπου κι απ’ το φινιστρίνι τι θέα να ‘χεις; Και στο κατάστρωμα να βγεις τι να βλέπεις, τα ίδια και τα ίδια. Ο καπετάνιος είναι λίγο ακριβός, ζητάει πολλά ναύλα. Προκειμένου να φτάσουμε εύκολα και γρήγορα, πληρώνουμε, τι να κάνουμε; Δεν μας ζητάει πάντα λεφτά σε ευρά, ζητάει κι άλλα πράγματα, ότι έχει και διαθέτει ο καθένας. Ζητάει απ’ την ηρεμία μας, τη σκέψη μας. Ζητάει να θυσιάσουμε την αγάπη τον έρωτα μας, το ρομάντζο μας. Αλλά και γιατί να πάμε στην Ιθάκη, γιατί να ταλαιπωρηθούμε; Αλλοι προορισμοί δεν υπάρχουν;
Και γιατί να θαλασσοδερνόμαστε; Να πάμε κάπου εδώ κοντά, με τα πόδια, να πάμε με το αυτοκίνητο στην άσφαλτο με τις λακκούβες. Τι; δε θα έχουμε εμπειρίες; Δε θα μάθουμε;
Επιμένεις; Μπα! μανία με τη γνώση. Υπονοείς ότι το ταξίδι της ζωής είναι η γνώση, κι ότι τα βάσανα και οι αποτυχίες και όλα αυτά τα δυσάρεστα μας μαθαίνουν. Ε, λοιπόν σε πληροφορώ ότι εμείς τη γνώση την αγοράζουμε. Άμε να βρεις και τον Σωκράτη και τον Πλάτωνα και κάναν άγιο εκεί πούσαι και πέστους ότι για ζόρια εμείς δεν είμαστε. Τι ταξίδια μας λέτε, τι εσωτερικά ταξίδια, τι πνευματικούς δρόμους, εμπειρίες γνώσεις και κουραφέξαλα. Δεν είστε για την εποχή μας και αφήστε μας ήσυχους. Εμάς να μας κάτσει το λαχείο να σωθούμε, να λαδώσουμε για να βουλευτούμε κατά προτίμηση στο δημόσιο. Και βέβαια να πάρουμε το καπελάκι μας και να φύγουμε αν δεν πάει καλά η σχέση ή ο γάμος,
Σιγά μη ζοριστούμε, σιγά μη ψάξουμε για τις αιτίες.
Για ποιες αξίες, για ποιον αγώνα, για ποιες γνώσεις μας μιλάτε; Κάτι σε πιο γρήγορο και εύκολο έχετε; Όχι. Ε, τότε αφήστε μας στην εποχή μας και γυρίστε στην εποχή σας την ανιαρή. Χωρίς κυκλώματα, χωρίς σταρ- σύστεμ, χωρίς κομπίνες και κουμπάρους, (βλ. πολιτική -πολιτικοί). Χωρίς κυβερνοχώρο, ροζ κυκλώματα, χοτ-λαϊν, χωρίς καλωδιακό και ηλεκτρονικό έρωτα,
Τι έρως ανίκατε μάχαν μας λες μπάρμπα- Όμηρε; Εδώ με μια μικρή συνδρομή, μπαίνεις στο Ιντερνέτ και συνευρίσκεσαι, κι όταν βγαίνεις δεν ξέρεις που βρίσκεσαι.
