Ναι: Μ’ αυτό το νέο, φιλόδοξο «οραματικό σκεπτικό» και κυρίου Νίκου Μιχελάκη, δρ και Επιστημονικού Συμβούλου του ΣΕΔΗΚ(*) άξιου γεωπόνου, «ψυχή» δηλαδή του Συνδέσμου, είπα να κάνω μιαν αναδρομή στα ωραία πεπραγμένα του πρόσφατου Συνεδρίου (18-11-22).
Ημερίδας, ακριβώς, περιηγητικής!
Το «υδαρές χρυσό» εξάλλου της Νήσος, δεν χάνει ποτέ τη λάμψη του, φέτος κιόλας που… «έπιασε» καλή τιμή! Όπως διάβασα σε μια από τις τρεις δημοσιεύσεις (14-11-14/12), και όχι μόνο.
…Υψωμένη Ελιά! Στον Βατόλακκο, του Δήμου Πλατανιά.
Μα τι ωραία!
Η Ιεροποιημένη ελιά, με το «αγιασμένο ψωμάκι» το αντίδωρο, να «παρεισφρέει» στις μικρές της εγκοπές, εμβολιάζοντας με την κατάνυξη, την ευλογία, τους ιερούς συμβολισμούς!
Στοιχεία πρόσφορα, για περαιτέρω θρυλούμενα, αφηγήματα προφορικά, ιδιαιτέρως ελκυστικά με θαυμάσιες εικόνες στις οποίες οι ασημοπράσινοι κλάδοι του λατρεμένου δέντρου, εκτινάσσουν την αξία του, αυτοπροσώπως!!
Το Ελαιόλαδο! Της θρέψης, της Υγείας, της Ζωτικότητας!
«…Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν, ένα αμπέλι, ένα καράβι και μιαν ελιά. Και μ’ αυτά τα τρία γρήγορα την ξαναφτιάχνεις».
Μ’ αυτά τα πασίγνωστα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη, έκλεισε την ομιλία της η κα Αγγέλα Μάλμου, εκπαιδευτικός, πρ. σχολική σύμβουλος Π.Α. Δυτ. Κρήτης, το θέμα της, “Ελιά και Λάδι στην Λογοτεχνία και Ζωγραφική”.
Ένα θέμα, το οποίο ανέπτυξε και απέδωσε αισθαντικά, με σαφήνεια, γνώση και ευαισθησία. Αναφορά βεβαίως στους γνωστούς ποιητές που ύμνησαν το ελαιόδεντρο, το τραγούδησαν το αγάπησαν, αλλά και στους ζωγράφους που το απέδωσαν εικαστικά, με χρώμα, αγάπη και φως, να εξικνούνται με τα κλαδιά του, στον απώτατο χρόνο προς τα κρητικά ουράνια, και όχι μόνο!
Γιατί τώρα αναφέρομαι ιδιαίτερα στην Αγγέλα; Αφού κι άλλες κυρίες βρέθηκαν στο βήμα, όπως και κύριοι, εξάλλου, σ’ αυτή την εξαιρετική ημερίδα;
Γιατί η πολιτισμική προσέγγιση του θέματος είναι η αγαπημένη μου, αφού κι εγώ είχα παρόμοιο θέμα στην Ημερίδα που πραγματοποιήθηκε στην Κάντανο πριν από μια δεκαετία περίπου. Επίσης, πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία, όπως και τώρα όπου, μετά την επίσκεψη στο «αξιοσημείωτο δέντρο» το Υψωμένο εις το Θείον, δεν έλειψε τίποτα, μα τίποτα! Επίσκεψη στο Μουσείο Λαδιού Βατολάκκου, Γευσιγνωσία, Χαιρετισμοί, ομιλίες εμπνευσμένες, απονομές βραβείων, φιλοξενία αρχοντική, με την «αυθεντική βάση» του λαδιού!
Συγχαρητήρια και για την έκδοση του βιβλίου. Του νέου βιβλίου, που προσφέρθηκε σε όλους τους συμμετέχοντες.
Και εις άλλα με υγεία!
Χρόνια πολλά,
Καλή Χρονιά.
«Εύχομαι αυτή η δημιουργική παράδοση του ΣΕΔΗΚ με μοναδικό σκοπό να συνεχιστεί αενάως η διάσωση και η προβολή του Πολιτισμού της ελιάς γιατί σύμφωνα με τον ποιητή, είναι θέμα ύπαρξης της ίδιας της πατρίδας».
Αγγέλα Μάλμου
