«Η νέα τουριστική περίοδος προβλέπεται έντονη, απαιτητική και μακρύτερη».
Οι εφημερίδες
H νέα περίοδος αυξημένης επιχειρηματικής δραστηριότητας αρχίζει και δεν είμαστε έτοιμοι. Οι εικόνες δείχνουν ότι επιχειρήσεις και υπηρεσίες είναι πίσω στον προγραμματισμό τους.
Ηδη κάποιοι κλάδοι της οικονομίας εργάζονται νυχθημερόν για να προλάβουν τις προθεσμίες. Είναι σαν να δίνουν Πανελλήνιες εξετάσεις πολλοί ενήλικοι του Νομού μας. Μελετούν τις τελευταίες εβδομάδες και αγχώνονται.
Αυτή η ένδεια του χρόνου μαστίζει τους πάντες, είναι σαν μια διαρκής κολλητική ίωση από την οποία ξεφεύγουν αυτοί που προπονηθεί να κυριαρχούν στον χρόνο τους.
Στο σημείωμα παρουσιάζω ιδέες διαχείρισης των αισθημάτων που προκαλεί η έλλειψη χρόνου.
Είσθε κυρίαρχοι ή υπόδουλοι;
Ενδεια χρόνου έχει μια γνωστή μου εργαζόμενη «Και 25 ώρες να είχε η μέρα δεν θα μου έφτανε» λέει. Ας δούμε τι χάνει η φίλη μας.
Κατ’ αρχάς τα μικρά διαλείμματα ηρεμίας στην ένταση των διπλών της καθηκόντων. Μικρά διαλείμματα που σας επιτρέπουν να ξαποστάσετε πνευματικά, να αναλογιστείτε την πορεία σας στο διάβα της μέρας. Να σκεφθείτε τους δικούς σας. Να κάνετε διορθώσεις στο πρόγραμμα σας.
Αν δυσκολεύεστε να οραματιστείτε μια σκηνή ηρεμίας, σκεφτείτε με τι μοιάζει σήμερα η μέρα σας.
Χρησιμοποιείστε εικόνες περπατήματος ζώων. Αναλογιστείτε μήπως η μέρα σας μοιάζει…
• Με το αργό αθόρυβο περπάτημα μιας γάτας,
• Με το ζωντανό οσφραντικό τριποδισμό ενός σκύλου,
• Με τον εντυπωσιακό τριποδισμό ενός αλόγου,
• Με το παιχνιδιάρικο βάδισμα με τα τέσσερα μιας μαϊμούς,
• Με το αγχωτικό τρέξιμο ποντικιών (the rat race).
Αν θέλετε να “δείτε” και τις πέντε εικόνες σαν μια σύνθεση, σταματήστε την ανάγνωση και κλείστε για λίγα δευτερόλεπτα τα μάτια σας…
Πως σας φάνηκε το θέαμα;
Ήταν σίγουρα ασυνήθιστο κι αστείο. Οχι, δεν ήταν πρωτοφανέρωτο. Η εικόνα που φανταστήκατε είναι μια καθημερινή φωτογραφία. Είναι οι διαφορετικές αντιλήψεις μας για τη ζωή. Αν υιοθετήσετε την ιδέα να λειτουργείτε σε διαφορετικό πλαίσιο κάθε περίοδο της ημέρας, θα κατακτήσετε τη γνωστική ευκαμψία για την οποία έγραψα την προηγούμενη Τετάρτη. Ετσι θα νοιώθετε ότι είσαστε κυρίαρχοι του χρόνου σας.
Χωρίς καταγραφή
Είστε στη μέση του ωραρίου και διαπιστώνετε ότι χάνετε τη συγκέντρωση σας. «Δεν θυμάμαι, δεν βλέπω, δεν ακούω». Ετσι μου περιέγραψε ένας 40χρόνος το πώς αισθανόταν. Και δεν πάσχει από ελλειμματική προσοχή. Είναι σύνδρομο της εποχής μας;
Ας δούμε τι συμβαίνει. Φανταστείτε κάποιους να χαζολογούν ώρες στο διαδίκτυο για να ψαρεύουν ανούσιες ειδήσεις χωρίς να εμβαθύνουν σε καμιά. Το αποτέλεσμα είναι ότι έτσι εθίζονται στη ρηχότητα, μειώνουν αυτόβουλα τη συγκέντρωσή τους και δεν έχουν ικανές αντοχές.
Αν δεν είναι αυτός ο λόγος της αδυναμίας σας, τότε ανταλλάξτε την μοναδική παράσταση της εργασίας σας με ζωντανές παραστάσεις της Φύσης για μερικά λεπτά.
Βγείτε έξω, κοιτάξτε τον ουρανό ή τη θάλασσα. Αν δεν μπορείτε να ξεφύγετε, ακούστε μερικά τραγούδια, μιλήστε με ένα φίλο ή κατεβάσετε μερικά ποτήρια… νερό.
Δεν βρέχει τριαντάφυλλα σήμερα
«Ολα είναι δύσκολα σήμερα. Τα πράγματα δεν είναι ούτε ρόδινα, ούτε απλά. Αχ και να βρεθεί μια λύση» σκέφτεστε.
Τι να έλθει ένας από μηχανής θεός; Τέτοιες σκέψεις δεν οδηγούν κάπου, είναι αδιέξοδες…
Κι όπως έγραψε ο George Eliot (φιλολογικό ψευδώνυμο μιας γυναίκας που ασφυκτιούσε στην ανδροκρατία) αν θέλετε να βρέξει τριαντάφυλλα πρέπει να φυτέψετε περισσότερες τριανταφυλλιές. Δηλαδή, για να γίνουν τα πράγματα ρόδινα ή ό,τι άλλο χρώμα θέλετε, κάνετε τις απαραίτητες ενέργειες.
Ενέργειες που δεν γίνονται αυτόματα. Γι’ αυτό είναι χρήσιμο ένα διάλειμμα στη μέση του ωραρίου. Για να ξανά-ιεραρχήσουμε τις ανάγκες μας και μετά να εργαστούμε για τους στόχους μας. Προσηλωμένοι, κερδίζουμε τριαντάφυλλα ή ό,τι λουλούδια θέλουμε με τους κόπους μας.
Αυτά έλεγα προ ημερών σε μια ομάδα εφήβων που δυσκολευόταν να κάνουν τέτοιες προβολές στο μέλλον.
Αγάντα ή ΑΧΑ;
Αγάντα να βγάλουμε τη μέρα και στο τέλος της κάποιοι έχουν μια πικρία. Πέρασε κι αυτή η μέρα μας άχρωμα, άγευστα, χωρίς καμιά συγκίνηση, σκέφτεστε. Κι μένετε με το ερώτημα.
«Τι χάσαμε σήμερα; Μήπως μια νέα γεύση; Μια αστεία φατσούλα; Ενα στιγμιαίο βλέμμα;». Αύριο ας αλλάξουμε ρόλο. Αντί να μας παρατηρούν, ας γίνουμε κι εμείς παρατηρητές.
Να καταγράψουμε σημάδια της γλώσσας σώματος, τους σχηματισμούς που κάνουν τα σύννεφα πάνω στη Μαδάρα ή τον ήλιο να δύει στα Κισαμίτικα βουνά.
Με τον καιρό θα γίνουμε πιο προσεκτικοί, σοφότεροι και πιο συγκεντρωμένοι. Αυτός ο συνδυασμός χαλάρωσης και παρατήρησης οξύνει τις αισθήσεις. Έτσι, γινόμαστε αναλυτικοί βελτιώνουμε την γνωστική μας περιέργεια και χαιρόμαστε.
Έτσι μπορεί να ανακαλύψετε αν κάνατε κάτι λάθος στη φούρια της μέρας. «Να το διορθώσουμε πριν είναι αργά» λέτε. «Μπράβο» θα σας πουν «πώς το κατάλαβες, μύτη λαγωνικού έχεις;».
Αφήστε που μπορείτε να έχετε και στιγμές επιφοίτησης, στιγμές ΑΧΑ τις λένε. Δηλαδή, να έχετε μια καταπληκτική ιδέα που θα έλθει αναπάντεχα.
Θα συνεχίσω την επόμενη εβδομάδα με περισσότερες ιδέες διαχείρισης των αισθημάτων μας σε κατάσταση έλλειψης χρόνου.
Πτυχ.Ψυχολογίας-Ανάπτυξης Παιδιού, Master Εκπαίδευσης στην Δια Βίου Μάθηση,
συγγραφέας “Μαθαίνω εύκολα”, “Θυμάμαι εύκολα” “Μελετώ αποτελεσματικά”.
• Επικοινωνία polygnosi@otenet.gr facebook polygnosi
