Αιτία οι χαμηλές τιμές και η ανυπαρξία σχεδιασμού
Συνεχίζει να φθίνει η καλλιέργεια των εσπεριδοειδών στο κάμπο των Χανίων! Μετά από μια “μικρή ανάσα” ανόδου των τιμών για τον παραγωγό από την περίοδο της πανδημίας μέχρι και πέρυσι, το προϊόν επανήλθε στον… κατήφορο σε ό,τι αφορά τις αποδόσεις του για τον αγρότη.
Στην περιοχή του Βαρυπέτρου συναντάμε τον κ. Αποστόλη Βουλγαράκη πρόεδρο του τοπικού ΤΟΕΒ και παραγωγού και εσπεριδοειδών.
«Δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο για τα εσπεριδοειδή αλλά και συνολικά για τον πρωτογενή τομέα στα Χανιά σίγουρα αλλά και σε όλη την Κρήτη. Υπάρχει ελλιπής ενημέρωση και διάχυση της πληροφορίας. Έχουμε στον τόπο μας Ινστιτούτο, ΜΑΙΧ, Πολυτεχνείο. Σημαντικά ερευνητικά ιδρύματα με τα οποία θα έπρεπε να υπάρχει καλύτερη συνεργασία» δηλώνει ο κ. Βουλγαράκης που δεν διστάζει να μας πει πως η βασική ενημέρωση του παραγωγού προέρχεται από αυτά που θα ακούσει… στο καφενείο!
ΣΤΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
«Στο καφενείο ο παραγωγός θα ακούσει τι λέει ο ένας αγρότης, έπειτα ο άλλος και θα βγάλει το πόρισμα του για το τι θα κάνει. Και φτάνει πολλές φορές π.χ. να βγάζει τις πορτοκαλιές στον κάμπο του Βαρυπέτρου και να βάζει αβοκάντο που δεν ευδοκιμούν λόγω υγρασίας και ξεραίνονται και μετά από μερικά χρόνια δεν έχει ούτε αβοκάντο, ούτε πορτοκαλιές!» εξηγεί.
Παρότι η ποιότητα του χανιώτικου πορτοκαλιού είναι αδιαμφισβήτητη η διοχέτευσή του στον καταναλωτή γίνεται κάθε χρόνο και πιο δύσκολη. «Σε Αργολίδα, Αιτωλοακαρνανία, Λακωνία λόγω γεωμορφολογίας, χαμηλότερων μεταφορικών, καλύτερης οργάνωσης συνθέτεται ένα καλύτερο περιβάλλον για την καλλιέργεια εσπεριδοειδών. Εμείς έχουμε πλέον μικρή παραγωγή ομφαλοφόρων και “βαλέντσια” και ακόμα πιο μικρές οι παραγωγές σε Lane Late και έτσι δεν είμαστε ανταγωνιστικοί. Προσπαθούμε να καλύψουμε τις ανάγκες εσωτερικά του νησιού και ότι μπορούμε να διεκδικήσουμε από την αγορά του εξωτερικού. Έχουμε και το παράδοξο να έχουμε εισαγωγές από το εξωτερικό… αλλά έτσι είναι το ελεύθερο εμπόριο και δεν έχει να κάνει με τον παραγωγό αυτό» αναφέρει.
Από τη μεριά του, ο κ. Αντώνης Λεβεντάκης νέος παραγωγός κατ’ επάγγελμα αγρότης μας μεταφέρει τη δική του εμπειρία. «Μέσα στον κορωνοιό άλλαξε η τιμή του πορτοκαλιού, πήρε 10 λεπτά παραπάνω. Αυτό μας ωφέλησε. Έπαιρνες 10 από το προϊόν σου και έδινες 7 για έξοδα παραγωγής με πολύ προσωπική εργασία βέβαια γιατί αν είχες
εργατικά τότε 10 θα έβαζες 10 θα έπαιρνες. Αυτό κράτησε 2-3 χρόνια και από φέτος επιστρέψαμε σε πολύ χαμηλές τιμές για τον παραγωγό» επισημαίνει. Εξηγώντας μας τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς ο κ. Λεβεντάκης παρατηρεί πως ο παραγωγός μέχρι και την τελευταία ημέρα της πώλησης συνήθως δεν ξέρει την τιμή που θα δώσει το προϊόν του.
«Μια εβδομάδα πριν κόψεις θα σου πει ο έμπορος, τόση είναι η τιμή αν δεν σου αρέσει πήγαινε αλλού. Πέρυσι μου άλλαξαν την τιμή την τελευταία ημέρα με την δικαιολογία ότι είχε χιονίσει και η “φύρα” θα ήταν πάνω από 15%! Τέτοια πράγματα γίνονται! Την ίδια στιγμή είχα πάει στη Θεσσαλονίκη και είχα δει να πουλιέται Χανιώτικο πορτοκάλι στην τιμή των 1,80 ευρώ το κιλό για το οποίο ο παραγωγός θα πήρε 20 λεπτά; 30 λεπτά; Το περισσότερο! Παλιά ολόκληρες οικογένειες ζούσαν από την καλλιέργεια το πορτοκαλιού σήμερα δεν φτάνουν για να περάσεις ούτε ένα μήνα» σχολιάζει.
ΤΑ ΟΜΦΑΛΟΦΟΡΑ
«Το ομφαλοφόρο στα Χανιά είχε φτάσει τους 120.000 τόνους παλιά και και τώρα είναι ζήτημα να είναι 20.000 τόνοι. Φθίνει συνεχώς και πολύ φοβάμαι ότι κινδυνεύει να εξαλειφθεί ως προϊόν» είναι τα λόγια του κ. Γιώργου Μυλωνάκη, παραγωγού και αυτού στο κάμπο των Χανίων.
Ο κ. Μυλωνάκης επισημαίνει ιδιαίτερα την έλλειψη «στοιχειώδους κρατικής πολιτικής στήριξης του προϊόντος αλλά και του παραγωγού. Έχει απαξιωθεί πλήρως το προϊόν και πλέον η αγορά κατακλύζεται με προϊόντα από την Τουρκία. Πριν χρόνια είχαν μπει πολλές λεμονιές στην περιοχή μας, έπιασαν λεφτά οι παραγωγοί για 4-5 χρόνια και ξαφνικά κατέρρευσε το σύστημα γιατί ξεκίνησαν μαζικές εισαγωγές από την Τουρκία. Από την Τουρκία που χρησιμοποιούνται φυτοφάρμακα και άλλα σκευάσματα που έχουν απαγορευτεί εδώ και χρόνια στη χώρα μας» .
Για τον παραγωγό επήγει αυτή τη στιγμή η ανάγκη προώθησης του Χανιώτικο πορτοκαλιού, της ποιότητας και της διατροφικής του αξίας. Μόνο έτσι θα διατηρηθεί η καλλιέργεια. Αλλά όπως διαπιστώνει : «Δεν υπάρχει καμία στήριξης του εισοδήματος και της παραγωγής. Δεν υπάρχει μια σχολή γεωργικής παραγωγής εδώ στα Χανιά. Αλλά και οι ντόπιοι έμποροι δεν είναι στα καλύτερα τους γιατί πιέζονται και αυτοί από τις μεγάλες αλυσίδες . Βέβαια ο πιο χαμένος από όλους είναι ο παραγωγός. Αυτός είναι στο “πάτο της στοίβας”, αυτός τρώει την μεγαλύτερη πίεση και… “θα πληρώσει τη νύφη.” Και μπορεί να λένε πολλοί “γιατί δεν βάζεται αβοκάντο που έχει τιμή;” Μα ο κάμπος του Βαρυπέτρου δεν είναι κατάλληλος για το αβοκάντο, δεν μπορεί να καλλιεργηθεί εκεί» καταλήγει.
