Προς Νατοποίηση τα Βαλκάνια

Στο διεθνές περιβάλλον επικρατεί η αντίληψη, ότι το στρατηγικό ενδιαφέρον της Μόσχας είναι τα Βαλκάνια. Ο Πούτιν έχει αλλάξει την πολιτική του φιλοσοφία. Μεθοδεύει ν’ απογαλακτίσει το Ρώσικο κράτος απ’ τον κομμουνισμό και να το τσαροποιήσει μέχρι το 2024, που θα προεδρεύει στη Ρωσία. Στρέφεται φιλικότερα προς τις Βαλτικές Χώρες, αλλάζοντας πρόσωπο με τη φιλοσοφία της ορθοδοξίας, δίδοντας προτεραιότητα στην Ουκρανία, εγκαινιάζοντας φιλία προς τον λαό της, να μη νοιώθει ανασφαλής. Για την προσάρτηση της Κριμαίας, ουδείς λόγος!
Στοχεύει, να κυριαρχήσει και στα Βαλκάνια μέσω του ενεργειακού τομέα. Επιλέγει ως στρατηγικό εταίρο την Κίνα, προχωρεί σε συμφωνίες με την Τουρκία και το Ιράν, για να συντονιστούν όλοι μαζί στον έλεγχο του Ευρωπαϊκού παράγοντα στην ενέργεια, έχοντας κυρίαρχο την COSCO στον Πειραιά και φιλικά προσκείμενο του Ιβάν Σαββίδη στον Ο.Λ.Θ.
Οι Δυτικοί, για ν’ αποτρέψουν αυτή τη διείσδυση και να είναι ρυθμιστές εκείνοι στα ευρωπαϊκά πράγματα, εφάρμοσαν το “διαίρει και βασίλευε”. Μετά, που ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος το Σκοπιανό, αργότερα το 1992, έγινε το ίδιο με τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Επακολούθησε αιματοχυσία μεταξύ γιουγκλοσλαβικού στρατού και Μουσουλμάνων. Το 1999 οι Νατοϊκοί βομβαρδίζουν την επικράτεια Σερβίας – Μαυροβουνίου απ’ τη βάση του Αβιάνο επί τρεις μήνες με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες και ζημιές μέχρι 100 δισ. $. Το Μαυροβούνιο αποσπάσθηκε και απετέλεσε ιδιαίτερη κρατική υπόσταση!
Πρωτοφανές και ιστορική ειρωνεία είναι το γεγονός, ότι το Μαυροβούνιο έγινε 29ο μέλος του ΝΑΤΟ την 5/6/2017, ο πρωθυπουργός του οποίου εκμυστηρεύθηκε, ότι οι βομβαρδισμοί «έπρεπε να πραγματοποιηθούν, διότι δεν υπήρχε άλλη λύση»! Το άλλο, “τρελό” κι αυτό, είναι ότι το υπόλοιπο της Γιουγκοσλαβίας, η Σερβία, θέλει να μπει στο ΝΑΤΟ. Η κυβέρνηση υπέγραψε, συμφωνία, ώστε οι Νατοϊκοί να χρησιμοποιούν τη σερβική επικράτεια. Βρισκόμαστε στο στάδιο δημιουργίας συνθηκών, για τη συνεργασία των χωρών της Ευρώπης, για την εξασφάλιση της ασφάλειάς των στον τομέα της άμυνας. Μπορεί να επιδιώκεται μείωση της στρατιωτικής συνεργασίας της Ευρώπης από τις ΗΠΑ. Να αναλάβυν μόνες τους την ασφάλειά τους αποτρέποντας τη διείσδυση του Πούτιν, χωρίς να αποστούν της επιτήρησης των Δυτικών.
Οπως πιέζεται, λοιπόν, η ελληνική πλευρά για την ονομασία του Σκοπιανού, ώστε να μπει στο ΝΑΤΟ, το ίδιο με μεγαλύτερη ένταση γίνεται απ’ τους Δυτικούς προς το Βελιγράδι, να αναγνωρίσουν το Κόσοβο. Είναι απαραίτητο, για να ενταχθεί απ’ τον ΟΗΕ σε πρώτη φάση στην ΟΥΝΕΣΚΟ και κατόπιν σε άλλους διεθνείς οργανισμούς. Να αποκτήσουν αναγνωρισμένη κρατική οντότητα. Στο εσωτερικό της Σερβίας υπάρχει αναταραχή, λόγω της παρουσίας στα εδάφη των Νατοϊκών και Αλβανών, που δηλώνουν υποστηρικτές της, με απρόβλεπτες συνέπειες. Οι Σέρβοι δεν εννοούν, να υποκύψουν, θεωρώντας ότι το Κόσοβο αποτελεί σερβική υπόθεση απ’ την εποχή απαλλαγής των Σέρβων απ’ την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Εχουμε και τον Ερντογάν, που κι αυτός επιδιώκει εμμέσως, ν’ ασκήσει επιρροή στα Βαλκάνια, αγοράζοντας θυγατρικές ελληνικών τραπεζών και εταιρειών, θέτοντάς τες υπό την εξάρτηση της Τουρκικής μειονότητας, που υφίσταται στη Σερβία, Βουλγαρία και Σκόπια. Να μην ξεχνάμε, πόσο έχει απλώσει τις αερογραμμές της, η Τουρκία στο Βαλκανικό χώρο και τα πλοία της στις Αλβανικές ακτές, ούτε πόσο έχει διεισδύσει στην ελληνική επιχειρηματικότητα, ελέγχοντας ξενοδοχειακές μονάδες ακόμα και Μέσα Ενημέρωσης.
Η κατάσταση γύρω μας είναι ρευστή κι εμείς άδομεν, ότι βγαίνουμε απ’ το μνημόνιο!!