Λίγες μέρες μας χωρίζουν από την Εβδομάδα των Παθών και την Ανάσταση του Χριστού.
Λίγες μέρες πριν από τη Μεγάλη Εβδομάδα, μία Εβδομάδα εν μέσω -για μία ακόμη χρονιά- μίας “διαφορετικής” ούτως ή άλλως, άνοιξης, ενός “διαφορετικού” Απρίλη.
Οι ανθισμένες πασχαλιές, τα αρώματα και τα χρώματα της φύσης, θα φέρουν και φέτος στο νου και στη θύμηση όλων τη μυσταγωγία των Άγιων τούτων Ημερών, των περασμένων χρόνων.
Και φέτος, όλα θα είναι διαφορετικά. “Φρόντισε” η πανδημία του κορωνοϊού γι’ αυτό. Ισως κάπως διαφοροποιημένα από πέρυσι, καθώς τα μέτρα θα είναι λίγο πιο χαλαρά. Δεν θα υπάρχει όμως η απόλυτη… ελευθερία, όπως μέχρι πρότινος τη γνωρίζαμε.
Πέρυσι ευχόμαστε το φετινό Πάσχα να το γιορτάσουμε στις εκκλησίες, με συγγενείς και φίλους.
Δεν “έπιασε” όμως, ως φαίνεται, η ευχή μας.
Ας ευχηθούμε, να μην λέμε και του χρόνου τα ίδια.
