Ω! Σώτερ σώσον τον λαόν απ’ τους εθνοσωτήρας,
που αφού μαζί τα φάγαμε μα μόνος μου πεινώ
με ασυλία νίπτουσιν τας λαδωμένας χείρας
και δρόμον συνεχίζουσιν σεμνόν και ταπεινό.
Έρχεται η ανάπτυξις μας διαβεβαιώνουν
και ατενίζω χάσκοντας ανάπτυξη να δω,
μα βλέπω μόνο ελλείμματα διαρκώς να μεγαλώνουν
και την Ελλάδα οδεύουσα εις τον Εξαποδώ.
Χαράτσια και λογαριασμούς που ο κόσμος δεν τους βάνει
κι αυτοί το ίδιο το βιολί του κάλπικου παρά,
αφού δεν έχουμε ψωμί ας φάμε παντεσπάνι
κι αυτοί θα μα σε σώσουνε ακόμα μια φορά.
Κι εγώ ματαίως απορώ, σαν με ‘καναν λεχρίτη,
πως τάχα θα με σώσουνε κι αλήθεια πού το παν;
που αφού μου πήραν τον ψυχή μου παίρνουν και το σπίτι,
και μόνο κάθε εκλογές μου λεν πως μ’ αγαπάν.
Μου κλείσαν και το μαγαζί, μου βάλαν χειροπέδες,
σαν γόπα με πατήσανε μ’ αφήσανε ταπί
και τώρα τους ακούς να λεν Ίτε Ελλήνων παίδες,
για να σωθεί η πατρίδα μας τραβάτε ‘σεις κουπί.
Βράζει το αίμα κι ο θυμός τρέχει απ’ τα μπατζάκια
κι ο κάθε Έλλην απειλεί εκδίκηση διαρκώς
να παραδώσει στην πυρά τα κούτσουρα* απ’ τα ”τζάκια”
και από την καμινάδα τους να βγει καπνός λευκός.
Όμως η επανάστασις από του καναπέως
δεν φέρει αποτέλεσμα το επιθυμητόν
κι όσο αργούμε, δυστυχώς μακραίνει και το χρέος
Ω! Κύριε δώσε φώτισιν στον άμοιρον λαόν.
Να σηκωθεί απ’ τον καναπέ αναφωνών: ”αέρα”
ποτέ του να μην ξαναπεί ως αδερφέ αμάν
και να ματώσει σπάζοντας του Σάϋλοκ** τη μαχαίρα
κι ας χάσει τη συνέχεια απ’ τον Σουλεϊμάν***.
Αμήν
* Τα παιδιά των πολιτικών τζακιών
** Εβραίος τοκογλύφος ήρωας του Σαίξπηρ που έβγαζε με μαχαίρι την καρδιά όσων αδυνατούσαν να του επιστρέψουνε τα δανεικά που τους είχε δώσει.
*** Το γνωστό σήριαλ ”Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής”