Την ταραγμένη τούτη εποχή
που το κακό αδιάκοπα πληθαίνει,
προσεύχομαι, γλυκιά παρηγοριά
να βρουν όλης της Γης οι πονεμένοι.
Δώστε στη Γη μας, Θέε μου, να φανεί
δικό Σου αγάπης φεγγόβολο αστέρι
γαλήνη στων ανθρώπων τις καρδιές
κι απά στης Γης το πρόσωπο να φέρει.
Τους πλανεμένους φώτισε όπου Γης
στο δρόμο Σου τον ίσιο να γυρίσουν.
Αλλους θανάτους άλλες συμφορές,
μην τους αφήσεις, Θεέ μου, να σκορπίσουν…
Του κόσμου τ’ απροστάτευτα παιδιά
κάτω απ’ τη σκεπή Σου όλα φύλαξέ τα
κι ως να διαβούν οι δύσκολοι καιροί,
σα στοργικός Πατέρας φρόντισέ τα.
Συγκράτησε της Φύσης την οργή
κι αν θα θελήσει εκδίκηση να πάρει,
– τι μήτε κείνη μας αντέχει πια!-
Συ βάλε στην οργή της χαλινάρι…
Μακρόθυμος ως είσαι και καλός,
τ’ αδύναμα λυπήσου πλάσματά Σου.
Τα σφάλματά μας σχώρνα τα πολλά
και βόηθα να γυρίσουμε κοντά Σου…
