Προσφυγική κρίση

Τα πλησιέστερα προς τα τουρκικά παράλια νησιά του Αιγαίου έχουν επωμισθεί δυσβάστακτο βάρος απ’ τις μεταναστευτικές ροές, που έχουν πολλαπλασιασθεί τελευταίως, δημιουργώντας τεράστια κοινωνικά και εθνικά προβλήματα.
Το πρόγραμμα της κυβέρνησης μεταφοράς προσφύγων, κυρίως οικογενειών με παιδιά στην ηπειρωτική χώρα, σε ποσοστό ενίοτε δυσανάλογο του πληθυσμού της περιφέρειας, αντιμετωπίζει δυσκολίες, όσον αφορά τους κατοίκους των κοινωνιών, να φανούν αλληλέγγυοι.
Η διαχείριση του προσφυγικού είναι απ’ τα δύσκολα προβλήματα. Κατέστη μείζον εθνικό ζήτημα και απαιτεί ευρύτερες συναινέσεις. Οι δημόσιες τοποθετήσεις πολιτικών περί ανοιχτών συνόρων έστειλαν λάθος μηνύματα, με αποτέλεσμα ν’ αποθρασυνθούν οι δουλέμποροι και να αυξηθούν οι ροές. Δεν υπάρχει επαρκές και δομημένο σύστημα στην Υπηρεσία Ασύλου ταχείας εξακρίβωσης, αν πρόκειται περί προσφύγων ή οικονομικών μεταναστών.
Εχουμε φτάσει στο “και ένα” με τον κορεσμό στα νησιά. Τα περί υποχρεώσεώς μας να είμαστε συνεπείς στα ανθρωπιστικά μας καθήκοντα, που ασφαλώς συνάδουν προς τις παραδόσεις μας, δεν λύνουν το πρόβλημα, διότι οι δυνατότητές μας δεν είναι απεριόριστες να υποδεχόμαστε τόσο προσφυγομεταναστευτικό όγκο.
Η παραμονή αυτών των ανθρώπων σε προσδιορισμένους χώρους, τα νέα κέντρα υποδοχής που δημιουργούνται στα νησιά και στην ενδοχώρα, μέχρι να ταυτοποιηθεί η κατάστασή τους, είναι αναπόφευκτο και αυτονόητο. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να μας κατηγορήσει, επειδή διαμαρτυρόμαστε, ότι δεν αντέχουμε τις συνεχιζόμενες και ανεξέλεγκτες ροές, που δημιουργούν ανθρωπιστική κρίση, αλλά ταυτόχρονα παίρνουν και εθνικές διαστάσεις.
Το πρόβλημα είναι πανευρωπαϊκό, η δε αντιμετώπισή του δεν θα βρει αποτελεσματική λύση, αν δεν συνειδητοποιήσει η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση ότι χρειάζεται εθνική συνεννόηση, να απαιτήσουμε απ’ την Ε.Ε. την εφαρμογή της ρήτρας κατανομής των προσφύγων απ’ όλες τις χώρες με βάση το ΑΕΠ τους και τον πληθυσμό τους.
Η χώρα μας βρίσκεται γεωπολιτικά σε θέση κλειδί στη διαχείριση των προσφυγικών ροών, με τα νησιά του Αιγαίου να πλήττονται ανεπανόρθωτα. Χρειάζεται η πολιτική ηγεσία, ν’ απαιτήσει απ’ την ΕΕ, όπως υποχρεώσει την Τουρκία, την οποίαν χρηματοδοτεί με δισ. ευρώ για το μεταναστευτικό, να φτιάξει στο έδαφός της τα περίφημα “hot spot” και να μην επιβαρύνονται η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία με όλο τον όγκο των προσφύγων. Επί πλέον να ζητηθεί η τροποίηση της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙΙ, που μετέτρεψε την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών, να ληφθούν μέτρα κατά της Τουρκίας που καθοδηγεί τα δουλεμπορικά κυκλώματα και ν’ αναλάβει πρωτοβουλίες αποκατάστασης της ειρήνης στη Μ. Ανατολή, που είναι η ρίζα του κακού.