ΠΑΡΑ την καταγραφόμενη στις δημοσκοπήσεις μεγάλη διαφορά ανάμεσα στη ΝΔ και το ΣΥΡΙΖΑ, διαφορά που ξεπερνάει το 18%, το μεταναστευτικό/προσφυγικό αποτελεί μείζον πρόβλημα για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Μια δοκιμασία υψίστης σημασίας.
Η ΠΛΗΜΜΥΡΙΔΑ των προσφύγων από τα τουρκικά παράλια στα νησιά μας, δεν είναι κάτι που λύνεται μόνο με καλές προθέσεις, ευχολόγια και παραινέσεις. Ούτε πολύ περισσότερο με το να βασιζόμαστε στα χρήματα της Ε.Ε., που κανείς τελικά δεν ξέρει πού πάνε και πώς ξοδεύονται.
Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ της Ν.Δ. δεν πρέπει να επαναπαύεται στο ότι καταγράφει θετικά αποτελέσματα στο πεδίο της οικονομίας, της ασφάλειας και της βελτίωσης της καθημερινότητας του πολίτη. Το προσφυγικό από μόνο του αποτελεί μια δυναμίτιδα που μπορεί να ανατρέψει και τις πιο ευνοϊκές γι αυτήν καταστάσεις. Ήδη πολλοί δήμοι διάκεινται εχθρικά προς τους πρόσφυγες αρνούμενοι να τους δεχτούν, επειδή ακριβώς κανείς δεν έχει προβλέψει να προηγηθούν στοιχειώδεις υποδομές υποδοχής.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι τα τελευταία χρόνια και ενώ το πρόβλημα ήταν εμφανές, η προηγούμενη κυβέρνηση (ΣΥΡΙΖΑ), δεν έκανε και πολλά για τη δημιουργία νέων χώρων υποδοχής. Οχι μόνο στα νησιά αλλά σε όλη την Ελλάδα. ΤΟ να επαφίεται κανείς στην καλή προαίρεση των δήμων και των δημοτών, σημαίνει ότι δεν έχει και πολλή σχέση με την πραγματικότητα. Αγνοεί πιθανόν ότι ναι μεν καλή (και δεδομένη) είναι η καλοσύνη των Ελλήνων προς τους πρόσφυγες (φυσικά με εξαιρέσεις έντονες), όμως καλύτερη είναι η οργάνωση και δημιουργία υποδομών, πριν από την οποιαδήποτε κατανομή προσφύγων. Δεν υπάρχουν. Γι’ αυτό και οι ποικίλες αντιδράσεις…
Η ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ, η ξενοφοβία και η καχυποψία καραδοκούν σε πολλούς συμπολίτες μας. Και αν δεν διασκεδασθούν αυτές οι τάσεις, τότε είναι πολύ πιθανόν να ξαναδούμε να ξαναγεννιέται το πρόσωπο του ρατσισμού-φασισμού. Η “Χρυσή Αυγή” εξοβελίστηκε από τη Βουλή, με την ψήφο του λαού. Ας μη την ξαναφέρουμε από την πίσω πόρτα.
ΔΕΝ αρκούν συνεπώς οι εκκλήσεις που γίνονται από κορυφαίους υπουργούς για αλλαγή στάσης των τοπικών κοινωνιών και αποδοχή των προσφύγων και μεταναστών. Απαιτείται δουλειά – που δεν έχει γίνει. Απαιτείται μια πιο συστηματική και πολυπληθέστερη συμμετοχή της Ε.Ε. στη φύλαξη των συνόρων μας, όπως και να πεισθούν οι υπόλοιπες χώρες να επωμισθούν κι αυτές αναλογικά με τον πληθυσμό τους μέρος των προσφύγων.
Όλα σωστά που λέτε, μόνο ένα πράγμα θα άλλαζα: οι υπόλοιπες χώρες δεν πρέπει απλά να πεισθούν να πάρουν μετανάστες αναλογικά με τον πληθυσμό τους, αλλά πρέπει να υποχρεωθούν! Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι μια χαλαρή συλλογικότητα που μπορεί ο καθένας να κάνει ό, τι γουστάρει. Ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα μπορεί μόνο να αντιμετωπιστεί με δεσμευτικούς για όλα τα κράτη μέλη κανόνες. Τότε θα λυθεί.