Προσυνεδριακά – Προεκλογικά

Πολλά τα ανοιχτά θέματα αυτής της κυβέρνησης. Κατ’ αρχήν η υπονόμευσή της, ώστε να χαθεί εκ βάθρων, όποια υπόσχεση δόθηκε στην κοινή γνώμη. Υστερα η αντιμετώπιση του “κουαρτέτου”. Κατόπιν το εσωτερικό κατεστημένο, που έχει να κάνει με την επιτυχία του “πειράματος” για τη σταθεροποίηση της οικονομικής κατάστασης της χώρας με κυβέρνηση “πρώτη φορά αριστερά”. Το πολιτικό κατεστημένο έχει ριζώσει στο σύστημα. Πρέπει να ξεκαθαρίσει το συνονθύλευμα των παρεών και το οικογενειοκρατικό φαινόμενο, που ως τώρα κανείς δεν μπόρεσε να το ταρακουνήσει.
Το διάστημα μέχρι τις 20 Αυγούστου είναι λίγο για να περάσουν τα Ν/Σ προαπαιτουμένων και να ψηφιστούν εκτός άλλων και ένα δίκαιο εκλογικό σύστημα, ανατρέποντας το αντιδημοκρατικό μπόνους των 50 εδρών. Εδώ ο κ. Πρ. Παυλόπουλος, που ως υπ. Εσωτερικών επί ΝΔ αύξησε το μπόνους από 40 σε 50, τώρα ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα υποχρεωθεί να το μειώσει από τις 50 σε 20 ή και να το καταργήσει.
Εμφιλοχωρεί η κρίση μέσα στο κόμμα και θα δούμε κατά τη διάρκεια της προσυνεδριακής περιόδου να προβάλλονται προσωπικές απόψεις και πολιτικά πείσματα. Διατηρείται ακόμη η έκφραση ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων, που σημαίνει τη δυνατότητα έκφρασης γνώμης για τα καθημερινά ζητήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και πολυσυλλεκτικό κόμμα, θα μπορούσε να είχε εφαρμόσει δημιουργική εναλλακτική πολιτική. Ομως από το αποτέλεσμα της εξάμηνης διακυβέρνησης φάνηκε ότι δεν υπήρχε αυτή η δυνατότητα στην πράξη υλοποίησης αυτής της άποψης. Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα μεταλλαγής εντάσσεται σε μια λογική, που προέρχεται απ’ την ιστορική αναγκαιότητα επίτευξης ενός σκοπού επίλυσης του προβλήματος της χώρας με συναινετικές διαδικασίες. Η πλευρά των “Λαφαζάνηδων” δεν κατανοεί, γιατί μια νέα κατάσταση πρέπει να διαμορφώσει τον μετασχηματισμό της. Δεν βλέπει ότι η πορεία του σύγχρονου κόσμου δεν αντέχει τα συνηθισμένα κλισέ αριστερίστικων θεωριών. Είναι ανάγκη να γνωρίζει έστω και εμπειρικά τη διαφορετικότητα, έστω και από συναισθηματικής πλευράς.
Θα ζητηθεί, ίσως, διακομματική συναίνεση και συνεργασία μακριά απ’ τον συγκρουσιακό ανταγωνισμό, να εγγυηθούν την πολιτική συνύπαρξη, χάριν της αλήθειας και να οδηγηθούν σε αποδεκτές απόψεις.
Αν συνειδητοποιούσαν οι “αντιρρησίες” τον αγώνα που κάνουν οι Ευρωπαίοι και τα μέσα που μετέρχονται για ν’ αποδομήσουν και να ξεφορτωθούν την κυβέρνηση της Αριστεράς, δεν θα έριχναν νερό στον μύλο  των “Σοϊμπλεϊκανών”, ούτε και θα υπέσκαπταν πίσω από την πλάτη του τον Τσίπρα, που τους έκανε βουλευτές και υπουργούς.
Η πρόθεση του κ. Τσίπρα είναι να γίνει έκτακτο Συνέδριο τον Σεπτέμβριο για να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα, ώστε να οριστικοποιηθεί η διάσταση πιστεύοντας κατά δήλωσή τους ότι «η πρώτη αριστερή κυβέρνηση είτε υποστηρίζεται από αριστερούς βουλευτές είτε πέφτει από αριστερούς βουλευτές». Μόνο έτσι θα προχωρήσει στην εφαρμογή των βλέψεών του πηγαίνοντας και σε πρόωρες εκλογές, αφού το “Αριστερό” ρεύμα δεν θέλει να στηρίξει τον βηματισμό του.