Τις πέτρες πάρτε απ’ τα σχολειά που οι βάρβαροι μ’ οβίδες
και μίσος τα ισοπέδωσαν και στήστε απ’ την αρχή
καινούργια, να στρεχιάσουνε τα όνειρα κι οι ελπίδες,
αξίες, ωραία ιδανικά μ’ όρθια την ψυχή.
Παραμερίστε τους σωρούς από τ’ αποκαΐδια
κι όσα μνημεία οι αιμοχαρείς γκρέμισαν ιερά,
απ’ την αρχή στεριώστε τα να μην φωλιάσουν φίδια
κι άλλα ερπετά στα βάθρα τους, σκορπιοί και τρωκτικά.
Και πάρτε τις γραφίδες σας ω! δάσκαλοι σοφοί
και γράψτε στα βιβλία σας την ένδοξη ιστορία,
απ’ την αρχή του γένους σας το φως της μη χαθεί
που να το σβήσουν προσπαθούν της «ζούγκλας τα θηρία».
Να τη θωρούν’ οι απόγονοι καθάρια την αλήθεια
και με στα φύλλα της καρδιάς ακέρια να την κλείσουν,
εκεί που τα όπλα της οργής δεν φθάνουν να τη σβήσουν
στης λησμονιάς το πέλαος να μη χαθεί, στα βύθια.
Την ιστορία του ένθους σας, ω! δάσκαλοι σοφοί,
έχετε χρέος ιερό να την κρατάτε ακέρια
γραμμένη μ’ ανεξίτηλα γράμματα και γραφή
να μην μπορούν τα βάρβαρα
να την στρεβλώσουν χέρια.
