Τραυματικά προβλήματα προκαλεί η περιστολή μερικών ατομικών ελευθεριών με την απομόνωση. Τίθεται το ερώτημα αν υπάρχει κίνδυνος μαζικής χειραγώγησης ή εθισμός απ’ τους περιορισμούς που ενδέχεται να εμπεδώσουν αυταρχισμούς, οι οποίοι στο τέλος γίνονται όχι μόνον αποδεκτοί αλλά και… επιθυμητοί. Η πρόκληση ως αυταρχική για μερίδα πολιτών παραμένει. Δεν είναι δε κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά. Οι ιστορικοί ομιλούν ότι μετά από κάθε πανδημία η κοινωνία υπέστη εξελίξεις ή αλλοιώσεις σε αρκετά επίπεδα. Αλλά μέσα απ’ τα ερείπια κάτι θετικό προκύπτει.
Τι επέβαλλε την καραντίνα; Ο φόβος ή η επιστήμη; Η ελευθερία της διακίνησης πράγματι έχει πληγεί. Είναι περιορισμός ατομικών δικαιωμάτων που δεν πρέπει ν’ ανησυχεί την κοινωνία γιατί το κράτος δεν έπαυσε να λειτουργεί συνταγματικά. Οι περιορισμοί δεν είναι οριστικοί. Αφορούν όλους μας, χωρίς διάκριση, ακόμα και του εκλεγμένους. Η βιολογική ανθρώπινη υπόσταση είναι υπεράνω όλων. Το αγαθό της ζωής κατοχυρώνεται από το σύνταγμα κι ας μην αναφέρεται ρητά στα άρθρα του.
Η κυβέρνηση «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενη» κάνει κάτι από υποχρέωση. Είναι έξω από εμάς ο εγγυητής που ακούει τους ειδικούς για την προστασία της υγείας. Η τήρηση των κανόνων της δημοκρατίας δεν έχει να κάνει με τον περιορισμό της κίνησης αλλά με τη διαχείρισή της από τα όργανα της πολιτείας. Είναι προτιμότερο να γίνονται και κάποια λάθη, παρά να φθάναμε στην τραγικότητα Ιταλών και Ισπανών, ή να εφησυχάζαμε, όπως οι Αμερικανοί που το πληρώνουν, φθάνοντας στο ρεκόρ των 2000 περίπου θανάτων το 24ωρο!
Η ελευθερία κινήσεων, λοιπόν, είναι αγαθό που μας το στερεί η πολιτεία προκειμένου να προστατευθεί ο ανθρώπινος παράγοντας και έχει στόχο το δικαίωμα συνέχισης της ζωής. Προβλέπεται και από το Σύνταγμα «η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη… ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ο νόμος ορίζει» (αρθρ. 5 παρ. 3).
Επεβλήθη με Π.Ν.Π. που κυρώθηκε με νόμο, λειτουργούν δε οι διατάξεις του όσο θα βρισκόμαστε σ’ αυτή την ιδιόρρυθμη προσωπική καραντίνα που μπορεί ν’ αναθεωρηθούν, ανάλογα με την εξέλιξη της πανδημίας και τις εισηγήσεις των υγιεινολόγων. Θα υπάρξουν μέθοδοι εποπτείας των μέτρων, που μερικοί θα θεωρήσουν στέρηση της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, αλλά αυτοί θα είναι οι κατά παράδοσιν αντιδραστικοί. Δεν πειράζει, ας υπάρχουν οι περιορισμοί αφού είναι αναγκαίοι ως μέτρα έκτακτης ανάγκης για το κοινό σύνολο.
Εν προκειμένω, ειδικός στο θέμα της υγείας είναι ο γιατρός. Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να ζήσει. Ο γιατρός είναι υποχρεωμένος να διασώσει τον ασθενή αλλά η απόφασή του πρέπει να είναι αμερόληπτη ποιoν θα επιλέξει να μπει στη ΜΕΘ. Τον λόγο τον έχει η επιστήμη. Οι γιατροί διοικούν τώρα, διότι καμία κυβέρνηση δεν μπορεί ν’ αναλάβει την ευθύνη και το τεράστιο βάρος, να καταρρεύσει το σύστημα Yγείας, θυσιάζοντας ένα μέρος του πληθυσμού της.
Σ’ αυτή τη φάση είμαστε υποχρεωμένοι να συμμετέχουμε και ν’ αφήνουμε στην άκρη προσωπικές κατακτήσεις και συνήθειες που πάνε κόντρα στην επιβίωση ολόκληρου του λαού. Aρα “Mένουμε Σπίτι”.