Κύριε διευθυντά,
αυτό που μου συνέβη δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο. Μιλώ απολύτως σοβαρά και αμφιταλαντεύτηκα πολύ πριν αποφασίσω να το ανακοινώσω δημόσια.
Το πρωί της Κυριακής, πριν προλάβω να ξυπνήσω καλά-καλά, με επισκέφθηκε ένας τύπος περίεργος. Ήταν ένας άνθρωπος ακριβώς όπως εμείς με μία μόνο μικρή διαφορά. Το κεφάλι του ήταν διάφανο και φωτεινό τόσο που μπορούσες να δεις τις διεργασίες, ακόμη και να διαβάσεις τις σκέψεις του εγκεφάλου του. Ξαφνιάστηκα και φοβήθηκα πολύ αλλά η γλυκύτητα της έκφρασης του προσώπου του ήταν τόση και πρωτοφανής που με έκανε να αγαλλιάσω σαν βρέφος στη θηλή της Μητέρας.
Με κοίταξε λίγες στιγμές κατάματα και μίλησε σε μία γλώσσα ξεχασμένη και πανανθρώπινη. Δεν έχω ιδέα πώς θυμήθηκα τούτη την γλώσσα.
Είπε κατά λέξη:
«Σήμερα γιορτάζετε οι άνθρωποι την ημέρα του ψέματος έτσι δεν είναι; Θέλω λοιπόν να σου απαριθμήσω μερικά.
«Εντάξει» του απάντησα με φωνή τρεμάμενη, επηρεασμένος ακόμη από την εξωγήινη παρουσία.
«Ωραία λοιπόν άκουσε και γράφε» μου είπε.
1) Οι άνθρωποι εγκαταλείψατε τις σπηλιές, τα ρόπαλα και πάψατε να περπατάτε με τα τέσσερα όπως κάνουν τα άλλα ζώα που θεωρείτε κατώτερα από εσάς κομπάζοντας για τη νοημοσύνη σας.
2) Οι άνθρωποι δεν βιάζετε γυναίκες – παιδιά επειδή σας λείπουν τα ρόπαλα.
3) Οι άνθρωποι δεν σκοτώνετε τους συνανθρώπους σας επειδή το προηγμένο μυαλό σας ξέρει ότι έτσι σκοτώνετε τον εαυτό σας.
4) Οι άνθρωποι δεν κατασκευάζετε θεούς, γιατί γνωρίζετε το απλό: «Φτιάξε μου έναν θεό για να σε μισήσω».
5) Οι άνθρωποι εκτιμούν τη ζωή επειδή γνωρίζουν ότι κάποτε αμετάκλητα θα την χάσουν. Για τούτο εκτιμούν και την ζωή των άλλων.
6) Οι άνθρωποι δεν επιθυμείτε το βουνό, την πεδιάδα, τον αγρό του γείτονα επειδή γνωρίζετε ότι όλα αυτά δεν πρόκειται να αλλάξουν θέση στους αιώνες ενώ οι ενοικιαστές τους διαρκώς αλλάζουν.
7) Οι άνθρωποι κάνατε σκόνη την θεωρία του σοφού που είπε πως η βλακεία σας είναι άπειρη.
«Ήθελα περισσότερα να πω αλλά δεν έχω χρόνο. Στην ψεύτικη, κατά τη γνώμη σας, πατρίδα που ζω με περιμένουν αληθινοί Άνθρωποι».
Έφυγε όπως ήρθε ξαφνικά. Πέρασε ώρα πολύ για να καταλάβω επιτέλους πως, η πρώτη του Απρίλη που γιορτάζουμε το ψέμα, είναι η μοναδική μας αληθινή ημέρα…
Γιώργος Μαυρίγιαννης
