Οι σχεδιασμοί επί χάρτου για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση είθισται να είναι εξαιρετικά φιλόδοξοι, αλλά ελάχιστα ρεαλιστικοί, αφού στηρίζονται σε προϋποθέσεις που είναι, σήμερα τουλάχιστον, εξαιρετικά δύσκολο να πραγματοποιηθούν, επισημαίνεται, μεταξύ άλλων, σε μελέτη με τίτλο “Εξοδος από την κρίση εφαρμόσιμες προτάσεις” του Ευρωπαϊκού Κέντρου Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οπως επισημαίνεται στη μελέτη, που εκπόνησαν οι καθηγητές Γιάννης Βαληνάκης, Πάνος Καζάκος και Ναπολέων Μαραβέγιας, με τη συνεργασία μιας μεγάλης ομάδας από μέλη Δ.Ε.Π., πολιτικούς, ειδικούς εμπειρογνώμονες, εκπροσώπους φορέων, αντί για θεωρητικούς σχεδιασμούς, η χώρα μας χρειάζεται μια πρακτική και εφαρμόσιμη, συνολικά σχεδιασμένη μέσο -και μακροχρόνια στρατηγική, που θα την οδηγούσε μέσα από την ασφάλεια (αλλά -δυστυχώς- και τις πιέσεις) μιας περισσότερο ενωμένης πολιτικά και οικονομικά Ευρωπαϊκής Ενωσης, στο να γίνει χώρα εξειδικευμένης παραγωγής υψηλής ποιότητας υπηρεσιών και προϊόντων στηριζόμενη στα φυσικά συγκριτικά της πλεονεκτήματα, στους εκπαιδευμένους ανθρώπους της και στον πολιτισμό της.
Ανάμεσα στις συγκεκριμένες προτάσεις που προτείνει η μελέτη, περιλαμβάνεται η τροποποίηση της ασκούμενης πολιτικής οικονομικής προσαρμογής προς την κατεύθυνση μείωσης των καταναλωτικών και αύξησης των επενδυτικών δαπανών καθώς και μείωσης των συντελεστών φορολόγησης προκειμένου να δοθεί αναπτυξιακή ώθηση στην οικονομία, μέσω των δημοσίων επενδύσεων (πλέον των πόρων Ε.Σ.Π.Α.) και να υπάρξει ενθάρρυνση των επιχειρηματικών πρωτοβουλιών, μέσω της ελάφρυνσης της φορολογίας, με ταυτόχρονο περιορισμό της φοροδιαφυγής.
Στη μελέτη, επισημαίνεται επίσης ότι όρο για την άσκηση οποιασδήποτε αναπτυξιακής πολιτικής αποτελεί η μείωση του μεγέθους του Δημόσιου Τομέα και κυρίως η ποιοτική του βελτίωση, με αξιολόγηση δομών, διαδικασιών και προσώπων. Παράλληλα, η δημιουργία σταθερού και απλού φορολογικού συστήματος αποτελεί προϋπόθεση για τον εξορθολογισμό των δημόσιων οικονομικών του κράτους.
Η πραγματική εφαρμογή των νόμων προς όλες τις κατευθύνσεις, η σταθεροποίηση των κανόνων και η τήρηση των διαδικασιών, ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητη, εντούτοις χρειάζεται να επισημανθεί καθώς η ατιμωρησία, η επιλεκτική και η καθυστερημένη εφαρμογή των νόμων και των κανόνων, ακόμη και από τη δικαιοσύνη, οδηγεί συχνά στην ανομία και στη διαφθορά, αναφέρεται μεταξύ άλλων στις προτάσεις της μελέτης.
Επίσης, αναφέρεται ότι μεγάλη σημασία πρέπει να αποδίδεται στον χωροταξικό σχεδιασμό και τον καθορισμό χρήσεων γης, προκειμένου να ασκηθεί οποιαδήποτε αναπτυξιακή πολιτική. Η ολοκλήρωση του εθνικού κτηματολογίου και σύνταξη εντός εθνικού χωροταξικού σχεδίου αποτελούν σημαντικές προϋποθέσεις για ένα μακροχρόνιο αναπτυξιακό σχεδιασμό.
Ακόμη μεγαλύτερη σημασία, σύμφωνα με τις προτάσεις που διατυπώνονται, πρέπει να δοθεί στη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων από τη πρωτοβάθμια μέχρι τα Πανεπιστήμια και τα τεχνολογικά ιδρύματα με επαρκή χρηματοδότηση της διδασκαλίας και της έρευνας και σύνδεση των σπουδών και των ερευνητικών προγραμμάτων με τις ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας.
Οι συγγραφείς της μελέτης ανέφεραν επίσης ότι χρειάζονται παράλληλα μέτρα άμεσης απόδοσης όπως: η ενεργοποίηση των μηχανισμών απορρόφησης και αξιοποίησης των πόρων του Ε.Σ.Π.Α., η άμεση αύξηση της ρευστότητας με δάνεια και χαμηλότερα επιτόκια προς τις επιχειρήσεις, η επίσπευση των ιδιωτικοποιήσεων και της αξιοποίησης της Δημόσιας Περιουσίας, η ταχύτατη δημιουργία Επενδυτικού Ταμείου, η επανεκκίνηση εκτέλεσης των μεγάλων έργων και η αναμόρφωση του συστήματος κρατικών ρυθμίσεων που αφορούν κυρίως τις επιχειρήσεις (δανειοδότηση, έλεγχος, παρακολούθηση κ.λπ.).
Στο πλαίσιο μιας περισσότερο μακροπρόθεσμης αναπτυξιακής στρατηγικής πρέπει να τεθούν σε συζήτηση οι εθνικές προτεραιότητες ενός ρεαλιστικού σχεδίου ανάπτυξης και να επιλεγούν οι τομείς και οι κλάδοι, στους οποίους η χώρα μας μπορεί και πρέπει να προσανατολισθεί. Τομείς όπως: ο τουρισμός σε όλες τις μορφές του, η ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και από υδρογονάνθρακες, η ναυτιλία, η αγροτοδιατροφική παραγωγή υψηλής ποιότητας και οι νέες τεχνολογίες αιχμής πρέπει να έχουν προτεραιότητα με ισχυρό κίνητρο εγκατάστασης στη χώρα μας τέτοιων επιχειρήσεων, το εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό, το άριστο κλίμα και το φυσικό τοπίο.
