Προτάσεις για την διάσωση μηχανών βυρσοδεψίας αλλά και τη διατήρηση της φυσιογνωμίας των Ταμπακαριών, στη Χαλέπα, διατυπώθηκαν κατά την εκδήλωση που διοργάνωσε χθες η ΙΛΑΕΚ στο Πνευματικό κέντρο. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην μνήμη του Βασίλη Καλαϊτζή Μουντάκη, δωρητή μεγάλου μέρους της πλούσιας λαογραφικής συλλογής του στην ΙΛΑΕΚ ενώ όπως έγινε γνωστό η εταιρία θα καταθέσει στην μνήμη του χρηματικό ποσό για τους σκοπούς του “Ορίζοντα”.
Κατά την διάρκεια της συζήτησης στην οποία συμμετείχαν βυρσοδέψες – ιδιοκτήτες ταμπάκικων, κάτοικοι της οδού Βιβιλάκη και Αγ. Κυριακής, αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι, κ.α διερευνήθηκε η δυνατότητα να περισωθούν κάποιες από τις μηχανές των ταμπάκικων και να φιλοξενηθούν σε στεγασμένο χώρο της περιοχής ώστε να δημιουργηθεί έτσι ένα μικρό βιομηχανικό πάρκο ή μουσείο. Πρόκειται για περίπου 11-12 μηχανήματα βυρσοδεψίας, γραμμές παραγωγής.
Η πρόεδρος της ΙΛΑΕΚ Ευγενία Παπαϊωάννου τόνισε η συντήρηση και η έκθεση μηχανημάτων κρίνεται απαραίτητη για την διατήρηση της ιστορικής μνήμης του παραδοσιακού επαγγέλματος του βυρσοδέψη και είναι αναγκαία η προστασία της κληρονομιάς του συνόλου αυτής της ιστορικής περιοχής, κοντά στη Χαλέπα, με ήπιους όρους, με σεβασμό στον χώρο κατοίκησης και τον παραδοσιακό τρόπο δόμησης. Στόχος είναι η αναβάθμιση της περιοχής και η προστασία του φυσικού τοπίου. Σύμφωνα με την ίδια, ο μουσειακός ρόλος κάποιου πιθανού κτηρίου, ως δείγματος βιομηχανικής αρχαιολογίας θα αποτελούσε έλξη μέσα σε ένα οικιστικό σύνολο όπως των Ταμπακαριών, σε εναρμόνιση με τον χώρο και θα συνέβαλε στην πολιτιστική εξέλιξη και πορεία του χώρου.
Η αρχαιολόγος Σταυρούλα Μαρκουλάκη, αναφέρθηκε σε έρευνα που είχε εκπονήσει στην συνοικία των Ταμπακαριών όταν ακόμα λειτουργούσαν αρκετά από αυτά και υπήρχε ολόκληρος ο μηχανολογικός εξοπλισμός τους. Μάλιστα η ίδια φωτογράφισε αυτό το υλικό. Σήμερα ελάχιστα από αυτά λειτουργούν ως βυρσοδεψεία, αρκετά πωλήθηκαν ενώ τα μεγαλύτερα από αυτά προορίζονται για ξενοδοχεία.
Η αρχιτέκτονας και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Ταμπακαριών, Δέσποινα Κυριαζή, αναφέρθηκε στην κήρυξη ως διατηρητέων των κτισμάτων σε Βιβιλάκη και Αγ. Κυριακή, τα οποία «ακολούθησαν τον δρόμο της…τουριστικής ανάπτυξης. «Σήμερα έχουν μείνει λίγα βυρσοδεψεία, 2 στην Βιβιλάκη και 4 στην Αγ. Κυριακή» σημείωσε, προσθέτοντας ότι τα κτίσματα αυτά δίνουν “χρώμα” στη περιοχή.
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων Ζαχαρίας Πιστόπουλος επεσήμανε πως δυστυχώς έχουν κηρυχθεί ως διατηρητέα μόνον τα κελύφη και όχι ο πολεοδομικός ιστός των Ταμπακαριών, κάτι που θεωρείται σημαντικό για ένα μνημειακό σύνολο. Τόνισε δε, ότι για την προστασία τους θα έπρεπε να γίνει μια συνολική μελέτη από αρμόδια υπηρεσία.
Εν τω μεταξύ, κατά την διάρκεια της εκδήλωσης προτάθηκε η δημιουργία μιας Κίνησης με σκοπό την διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης της περιοχής και την διάσωση του βιομηχανικού υλικού βυρσοδεψίας που θα εκτίθεται η σειρά παραγωγής και εξέλιξης των μηχανημάτων και τα προϊόντα δέρματος που κατά καιρούς παρήγαγαν. Την προσπάθεια αυτή υποστηρίζουν με την διάθεση μηχανημάτων οι: Βουτετάκης Αντώνης, διαθέτοντας μια παστρευτική μηχανή, μια σκυφιστική, μυα γυαλιστική και μια βαρέλα, ο Σεργάκης Ανδρέας διαθέτοντας μια βαρέλα και μια μηχανή γυαλίσματος, ο Χριστουλάκης Μανόλης διαθέτοντας ένα στρωτήρα και μια ξελεσιαστρα, ο Βουτετάκης Μιχάλης διαθέτοντας ένα συλλέκτη περισυλλογής σκαφιδιών και μια σκυφιστική μηχανή, ηΒλαμάκη Γεωργία και Ιωάννα διαθέτοντας ξυφιστική μηχανή και γιαλιστική μηχανή ενώ επενδυτής στην περιοχή της Βιβιλάκη (Αγοραστάκης) διαθέτει έναν στρωτήρα από το βυρσοδεψείο Γαγάνη.
Στην συζήτηση το παρών έδωσαν ο αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Ν. Χαζιράκης, ο πρώην δήμαρχος και επικεφαλής της παράταξης “Δήμος Ενεργών Πολιτών” Χανίων Τ. Βάμβουκας, ο επικεφαλής της Πρωτοβουλίας Πολιτών Γ. Σαρρής, η πρώην αντινομάρχης Φωτεινή Παπαμαρκάκη- Καραβιτάκη κ.α
