“Ο Συµφεροντολόγος και ο Αλτρουιστής – Μια τραγική ιστορία του κόσµου” το βιβλίο του Χάρη Ναξάκη αφ. Καθηγητή του Πανεπιστηµίου Ιωαννίνων, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “Κουκκίδα” προκαλεί ήδη συζητήσεις µιας και γίνεται προσπάθεια από το συγγραφέα να επιχειρηµατολογήσει και να τοποθετηθεί στο ότι, ο άνθρωπος, χρειάζεται όρια για να µπορέσει να σώσει τις κοινωνίες.
Στην παρουσίαση του βιβλίου του Χάρη Ναξάκη που πραγµατοποιήθηκε χθες βράδυ στο Ιστορικό Καφέ Κήπος, ο δηµοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργος Σταµατόπουλος έκανε λόγο για ένα “εξαιρετικό βιβλίο, απροσδόκητα καλό, το οποίο δεν διεισδύει µόνο στο διαχωρισµό καλού, κακού, αλλά όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, δεν είναι ούτε καλός, ούτε κακός αλλά είναι και καλός και κακός. Έτσι οδηγούµαστε στο να κατανοήσουµε την τραγική πλευρά του ανθρώπου”. Αυτή η κατανόηση, όπως εξήγησε στα Χ.Ν ο Γιώργος Σταµατόπουλος, “Θα βοηθήσει στο να είµαστε πιο προσεκτικοί στη συµπεριφορά µας, πιο αντιστασιακοί απέναντι στην εξουσία. Ο Χάρης κάνει πρόταση η οποία εστιάζει στο να µπορέσουµε να φτιάξουµε θεσµούς που θα δυναµώσουν, θα ενισχύσουν το σεβασµό και την αλληλεγγύη από την µία πλευρά και από την άλλη να φτιάξουµε κοινότητες, που όλοι µαζί θα µπορέσουν να αντισταθούν σε αυτή τη λαίλαπα της κατανάλωσης, του ρατσισµού, όλα που τροµάζουν τις κοινωνίες µας”.
Σύµφωνα µε το δηµοσιογράφο Γιώργο Σταµατόπουλο, ο συγγραφέας θέτει έναν πολιτισµό των ορίων. “∆ηλαδή µέσα από τα όρια, να υπάρξει η ευκαιρία, να επαναστοχαστεί ο καθένας για τη συµπεριφορά του, για την πραγµατικότητα που ζει. Λένε πως η κοινωνία πρέπει να βασίζεται στην ελεύθερη αγορά και στον ανταγωνισµό. Όχι, αυτό είναι εξωφρενικό και ο συγγραφέας το έχει καταλάβει πολύ καλά και µας καλεί να το καταλάβουµε και εµείς και να έχουµε µία διαφορετική συµπεριφορά στη στη ζωή µας”.
Το µεγάλο ζητούµενο είναι η ισορροπία σύµφωνα µε τον διευθυντή της Ορθοδόξου Ακαδηµίας Κρήτης Κωνσταντίνο Ζορµπά, ο οποίος συντόνισε την εκδήλωση παρουσίαση και συµµετείχε στη συζήτηση για το βιβλίο του Χάρη Ναξάκη. Όπως υποστήριξε, σε όλη την πορεία της ανθρωπότητας υπήρχαν διάφορες τάσεις, κυρίως µε το θέµα της οικονοµίας. “Βασική αρχή ήταν η επιβίωση του ανθρώπου και το κέρδος. Υπήρχανε δύο άκρα, το συµφέρον όπως λέει και ο συγγραφέας και ο αλτρουισµός, η αλληλεγγύη. Το ερώτηµα είναι εάν ενδιάµεσα µπορούν να µπούνε κάποια όρια για να µπορέσουµε να υπάρξει µία ισορροπία και αυτά τα όρια πιστεύω τουλάχιστον εδώ στην Κρήτη, λειτουργήσανε µέσα από τις κοινότητες, οι οποίες ως προέκταση είχαν την αλληλεγγύη”.
Επίσης ερώτηµα το οποίο θέτει το βιβλίο και εντόπισε ο κ. Ζορµπάς, είναι τι γίνεται στην εποχή του µετανθρώπου. “Εδώ υπάρχει ένα µεγάλο θέµα προς συζήτηση, κατά πόσο αυτή η κοινωνία θα µπορέσει να περάσει σε κάτι καινούργιο, διαφορετικό. Να λοιπόν το θέµα των ορίων, που σηµαίνει να µπορέσουµε να αντισταθούµε σε αυτό που ονοµάζουµε, Αόρατη Παιδεία των Επιθυµιών του Ανθρώπου. Μεγάλο και σκληρό θέµα, διότι συνδέεται άµεσα µε την ελευθερία του ανθρώπου… Ο άνθρωπος χρειάζεται καινούργιο πλαίσιο, ένα ήθος το οποίο θα τον εκφράζει, θα είναι τρόπος συµπεριφοράς απέναντι σε όλα αυτά τα καινούργια. Στο βιβλίο υπάρχουν απαντήσεις για να σκεφτούµε όσο γίνεται περισσότερο, κατά πόσο θα µπορέσει να λειτουργήσει η σηµερινή µας κοινωνία, ειδικά εδώ στην Κρήτη, στα καινούργια δεδοµένα, τα οποία δυστυχώς δεν είναι και τόσο ευχάριστα”.
Για το βιβλίο “Ο Συµφεροντολόγος και ο Αλτρουιστής – Μια τραγική ιστορία του κόσµου” µίλησαν επίσης ο Ψυχίατρος Γιώργος Κοκκινάκος και ο συγγραφέας Χάρης Ναξάκης, που ασχολήθηκαν µε τις δύο βασικές ανθρωπολογίες που κυριαρχούν στην κοινωνία. Το που οδηγείτε η κοινωνία και πόσο πρέπει να υπάρξουν παρεµβάσεις. Όπως ανέφερε ο κ. Ναξάκης, ουσιαστικά το βιβλίο θέτει το ερώτηµα αν τελικά υπάρχουν δύο µόνο βασικές ανθρωπολογίες. “Η απαισιόδοξη, που θεωρεί τον άνθρωπο αρπακτικό, ανταγωνιστικό και η άλλη ανθρωπολογία η αισιόδοξη, η οποία θεωρεί ότι το άτοµο είναι από τη φύση του καλό, µε την όποια έκπτωση του, να αφορά στο σύστηµα µέσα στο οποίο ζει”.
Ο συγγραφέας είπε πως οι δύο αυτές ανθρωπολογίες είναι µονοµερείς, για αυτό το λόγο διατυπώνει µία τρίτη ανθρωπολογία. Την Τραγική… “Στον άνθρωπο συναντάµε τα αποκορύφωµα του εγωισµού και το αποκορύφωµα του αλτρουισµού διότι η φύση του φέρει µέσα της και την επιβεβαίωση του προσώπου αλλά και την επιβεβαίωση, του δούνε και λαβείν. Ερώτηµα το τι πρέπει να κάνουµε. Πώς πρέπει να δοµηθεί µία κοινωνία για να ενθαρρύνουµε την αλτρουριστική πλευρά του ανθρώπου, να αποθαρρύνουµε την εγωιστική του, την ανταγωνιστική του πλευρά;”.
Πιστεύει ο καθηγητής οικονοµολόγος κ. Ναξάκης, στον πολιτισµό των ορίων και εξηγεί: “Για να τιθασεύσουµε τη βούληση του ανθρώπου για ισχύ, κυριαρχία, που καταλήγει να είναι ναρκισσιστική, δηλαδή να κοιτάζει µόνο τον εαυτό του, πρέπει να τεθούν όρια σε ισχύ, δύναµη, στον απεριόριστο αριθµό επιθυµιών, όρια ως προς την κατοχή των πραγµάτων. Πρέπει να υπάρχουν θεσµοί και µηχανισµοί για όρια στην τεχνολογία, στη ροµποτοποίηση, στη παρέµβαση στην ανθρώπινη φύση, στη γενετική, στα Μέσα Κοινωνικής ∆ικτύωσης. Πορεία σε ήπια τεχνολογία και όχι σε ακραία ροµποτοποίηση, που οδηγεί εκτός εργασίας τεράστια κοµµάτια της κοινωνίας. Όρια στο χρόνο εργασίας, στο κατώτατο εισόδηµα, όριο όµως και στο υπερκέρδος, στο ανώτερο εισόδηµα, όρια στην τουριστική µονοκαλλιέργεια. Όλα αυτά είναι παραδείγµατα για µία πολιτική ορίων και όχι απεριόριστης ανάπτυξης, που οδηγοί τον άνθρωπο και την κοινωνία στο τέλµα”, είπε ο κ. Ναξάκης.
