» εν όψει της νέας σχολικής χρονιάς…
H πανδημία του κορωνοϊού έχει αλλάξει την καθημερινότητα ολόκληρου του πλανήτη. Μέσα σε λίγους μήνες, τα κράτη -κινούμενα στη λογική της προσαρμογής τους στα νέα δεδομένα- αναθεώρησαν τους προϋπολογισμούς τους και προχώρησαν σε ριζικές αλλαγές ως προς τη λειτουργία τους, με την επιστημονική κοινότητα παράλληλα, να τρέχει τον δικό της εργαστηριακό μαραθώνιο, προκειμένου να βρεθεί η «απάντηση» το… αντίδοτο αν θέλετε, στον φονικό ιό.
Η Ελλάδα σε αυτή την πρώτη και πολλή δύσκολη “μάχη” που κλήθηκε να δώσει, ερμηνεύοντας με ρεαλιστικό τρόπο τα αποτελέσματα της, κέρδισε δικαιωματικά το θετικό πρόσημο. Η γενική καραντίνα και το γενικευμένο lockdown, σε όλα πλέον τα κράτη και στην δική μας χώρα, σταδιακά δίνουν τη θέση τους, στα πρώτα δειλά βήματα επιστροφής στην κανονικότητα, σε μια προσπάθεια οι οικονομίες και η κοινωνία, να πατήσουν ξανά στα πόδια τους, πάνω όμως στα νέα δεδομένα που έχουν δημιουργηθεί.
Προς αυτή την κατεύθυνση, μια από τις πιο ευαίσθητες πτυχές, της ομολογουμένως δύσκολης και πολύ – παραγοντικής εξίσωσης, κινούνται και οι πρωτοβουλίες που έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνονται στον χώρο της εκπαίδευσης. H covid-19 φέρνει μαζί της, νέα εντελώς διαφορετικά και ασυνήθιστα δεδομένα στην εκπαιδευτική διαδικασία, με τις πρώτες αντιδράσεις να είναι ήδη αρκετά ισχυρές, κυρίως προς δυο κατευθύνσεις:
α) στο αριθμητικό επίπεδο των μαθητών που μπορούν να συμμετέχουν πλέον στο τμήμα μιας τάξης και
β) στην τοποθέτηση καμερών, για την εξ αποστάσεως διδασκαλία, στις περιπτώσεις που η διά ζώσης παρακολούθηση του μαθήματος, δεν είναι εφικτή.
Σε ό,τι αφορά το “δεύτερο”, η περαιτέρω ανάλυση του, δεν είναι μεταξύ των στόχων ύπαρξης του εν λόγω κειμένου που διαβάζεται.
Η απάντηση του “πρώτου”, ίσως όμως να περνάει και μέσα από το σύμπλεγμα των αρμοδιοτήτων μιας δημοτικής αρχής -όπως στην προκειμένη περίπτωση του Δήμου Χανίων- και πάνω σε αυτό εργάζεται ήδη και η αρμόδια Επιτροπή που έχει συσταθεί, έχοντας ξεκινήσει τις συνεδριάσεις της.
Στην πρώτη συνάντηση που έγινε στο Δημαρχείο Χανίων, από το σύνολο σχεδόν εκείνων που συμμετείχαν στην συζήτηση, αναδείχθηκε -σε κυρίαρχο- το θέμα της έλλειψης αιθουσών διδασκαλίας, σε επίπεδο Δήμου Χανίων, στοιχείο που “ναρκοθετεί” τη βασικότερη επιταγή πρόληψης που έχουν θέσει οι ειδικοί λοιμοξιολόγοι: τα μικρά σε αριθμητικό επίπεδο τμήματα των σχολείων!
Προς αυτή την κατεύθυνση, προχώρησα στη διατύπωση μιας πρότασης, η οποία σε πρώτο χρόνο αναγνώρισα πως έγινε δεκτή με διάθεση τουλάχιστον… συζήτησης, από τα μέλη της Επιτροπής και εξ΄ αυτού του λόγου, λαμβάνω την πρωτοβουλία να τη δημοσιοποιήσω. Για κάποιο χρονικό διάστημα, αρχής γενομένης από τον Σεπτέμβριο ο Δήμος Χανίων – προφανώς το ίδιο μπορεί να ισχύσει και για τους περισσότερους Ο.Τ.Α. ανά την Ελλάδα – μπορεί να “εκμεταλλευτεί” τα δημοτικά κτήρια των πρώην περιαστικών Δήμων, που παραμένουν κλειστά. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, αυτό του πρώην Δημαρχείου Νέας Κυδωνίας, το οποίο θα μπορούσε ίσως να καλύψει ένα μέρος των αναγκών που με βίαιο τρόπο έχουν προκύψει και αναζητούν «λύσεις εδώ και τώρα».
Κτήρια εκατοντάδων τετραγωνικών, που δημιουργήθηκαν στο μεταίχμιο μιας άλλης εποχής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, τα οποία σήμερα ρημάζουν, με πόρτες και παράθυρα ερμητικά κλειστές, την ίδια ώρα που από τα ταμεία του δήμου, αφαιρούνται σημαντικά χρηματικά ποσά, τα οποία δίδονται για την ενοικίαση άλλων χώρων, που στεγάζουν υπηρεσίες της δημοτικής αρχής!
Το «σχήμα» οξύμωρο, τα ερωτήματα συγκεκριμένα, αλλά η συζήτηση που βρίσκεται τώρα στο προσκήνιο, έχει αλλά ζητούμενα.
Για να επιστρέψω στην «ουσία», προφανώς και το εγχείρημα της προσωρινής αξιοποίησης των συγκεκριμένων κτηρίων, έχει πολλές δυσκολίες, οι οποίες θα πρέπει ν΄ αντιμετωπιστούν επαρκώς.
Σε ότι αφορά τους κοινόχρηστους χώρους, αυτή την περίοδο – προκειμένου να ξεπεραστούν πολλά από τα εμπόδια που υπήρξαν για την επιπλέον παραχώρηση δημόσιου χώρου, επιστρατεύεται η εφαρμογή της «κατά παρέκκλιση οποιασδήποτε άλλης διάταξης» λογική στην τήρηση του νόμου.
Κάτι ανάλογο, θα μπορούσε να βοηθήσει προκειμένου να «κερδίσουμε» χρόνο, στη «μάχη» που έχουμε μπροστά μας από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, λαμβάνοντας υπόψιν τις χρονικές καθυστερήσεις που δημιουργούν, σε αυτές τις περιπτώσεις, τα γρανάζια της Ελληνικής γραφειοκρατίας.
Το βασικότερο από τα αντικειμενικά ζητήματα που εγείρει η υλοποίηση μιας τέτοιας πρότασης, είναι όπως μάθαμε και από τους αρμόδιους αντιδημάρχους Παιδείας και Τεχνικών Υπηρεσιών, είναι τα πολεοδομικά «κενά» που πιθανότατα βαραίνουν τα εν λόγω ακίνητα. Η απάντηση είναι απλή και παράλληλα σαφής: να ενταχθούν στο καθεστώς νομιμοποίησης άμεσα, ως Δήμος, είμαστε υποχρεωμένοι να το πράξουμε.
Δεν μπορεί η πολεοδομία του Δήμου να βεβαιώνει -και ορθά αν θέλετε- πρόστιμα σε ιδιώτες για αντίστοιχες παραβάσεις και τα δημοτικά κτήρια να είναι «περίπου νόμιμα».
Πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα και ολοκληρώνοντας την σκέψη μου, μπορούμε ως Δήμος Χανίων να ζητήσουμε οδηγίες από τα αρμόδια Υπουργεία με τις προδιαγραφές που απαιτούνται και να λυθεί προσωρινά το πρόβλημα.
Οι έκτακτες ανάγκες, απαιτούν και έκτακτες λύσεις, για τη διαχείριση και την αντιμετώπισή τους. Η παραπάνω πρόταση, κινείται σε αυτή την κατεύθυνση, γιατί ο Σεπτέμβριος είναι κοντά και το φθινόπωρο θα πρέπει να μας βρει κατάλληλα προετοιμασμένους, για κάθε ενδεχόμενο.
