Πρόταση “μνημόνιο”, “ΝΑΙ” και “ΟΧΙ”

Αν ο μαθηματικός Ευκλείδης χρησιμοποίησε τη λογική, ως βάση για τη γεωμετρία, πριν 2.315 χρόνια, ο δικός μας Ευκλείδης τώρα μεταχειρίζεται το “λογισμικό” του νου να ξεπεραστεί το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας. Καλείται, μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα να υλοποιήσει, κατόπιν και των υποδείξεων του πρωθυπουργού και του λοιπού οικονομικού του επιτελείου, αποφάσεις για να προχωρήσει η χώρα σε μια συμφωνία, που πρέπει να εφαρμοσθεί, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους.
Δεν ενδιαφέρει, αν θα ονομαστεί πρόγραμμα εξυγίανσης, μνημόνιο ή οτιδήποτε άλλο. Η ουσία είναι ότι θα πρόκειται για νέα συμφωνία, η οποία θα απορρέει απ’ τις ατέρμονες διαβουλεύσεις με τους θεσμικούς και θα ’χει επώδυνες και οδυνηρές επιπτώσεις και δεινά, που θα κουβαλά ο ελληνικός λαός στην καμπούρα του για πολλές γενιές. Οι ώρες είναι δύσκολες και η αγωνία θα κορυφώνεται μέχρι να εγκριθούν οι ελληνικές προτάσεις και εκτονωθεί η εκρηκτική κατάσταση, εκεί που έχει φθάσει, με τα capital controls.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε λάθος στις εκτιμήσεις του. Τώρα ως κυβερνητική εξουσία συνειδητοποιεί ότι η χώρα βρισκόταν στα σύνορα του ναρκοπεδίου της χρεοκοπίας και υποχωρεί σε ορισμένες προεκλογικές του δεσμεύσεις. Κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες και επιδεικνύει θέληση να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να συμβάλει να μην ολοκληρωθεί η χρεοκοπία και βγούμε απ’ το ευρώ. Χειρίζεται ο πρωθυπουργός την αποτροπή της χρεοκοπίας, μαχόμενος με τους δανειστές για επίτευξη επωφελούς συμφωνίας για την Ελλάδα, τους Ευρωπαίους, αλλά και πιθανές επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.
O εκτροχιασμός φαινόταν ότι θα συμβεί απ’ τα μέσα της 10ετίας του ’10, τότε που ο Βαρουφάκης υποστήριζε την έξοδο απ’ το ευρώ. Αφ’ ότου μπήκαμε στα μνημόνια, άλλαξε τροπάρι κι έλεγε, αν συμβεί και χρεοκοπήσουμε, αυτό να γίνει μέσα στο ευρώ. Η χρεοκοπία ήρθε, αλλά ο “Γιάνης” έφυγε! Πριν όμως έδωσε σκληρές μάχες. Βρέθηκε αντιμέτωπος με την αυτοπεποίθησή του περί των οικονομικών του επιδεξιοτήτων και των αντιξοοτήτων που συνάντησε να τις εφαρμόσει ως υπουργός Οικονομικών. Εγινε το κόκκινο πανί. Ενεκα του ιδιόρρυθμου του χαρακτήρα του, των αδυναμιών του, των λαθών του, λόγω μη πολιτικής εμπειρίας και στοχοποιήθηκε εξ αρχής για ευνόητους λόγους. Δεν μπορούμε όμως να μην του αναγνωρίσουμε ότι χάριν αυτού διεθνοποιήθηκε το ελληνικό ζήτημα.
Μπορεί το δημοψήφισμα να ενίσχυσε το προφίλ του κ. Τσίπρα και η έκβασή του υπέρ του “ΟΧΙ” να ήταν λίαν ικανοποιητική, αλλά εκ του αποτελέσματος των μετά ταύτα συζητήσεων με τους εταίρους βλέπουμε ότι και το “ΝΑΙ” να υπερίσχυε ο κ. Τσίπρας θα είχε λυμένα τα χέρια του για να πάει σε συμφωνία. Γι’ αυτό υποστηρίχθηκε ότι το δημοψήφισμα δεν χρειαζόταν. Ο,τι και να γινόταν η χώρα θα πήγαινε σε κάποια συμφωνία επώδυνη για τα γνωστά θύματα, με επακόλουθο η κυβέρνηση να χάσει διαπραγματευτικούς πόντους και οι απαιτήσεις από 8 δισ. να πάνε στα 12 δισ.
Για τη λύση του ελληνικού θέματος, έστω και με νέο μνημόνιο, δραστηριοποιήθηκε ο Ομπάμα, ο οποίος με το επιτελείο του αύξησε τις πιέσεις του στη Μέρκελ και στον Ολάντ να τερματιστεί η εκκρεμότητα, να γίνουν λογικές υποχωρήσεις, φοβούμενος γεωπολιτικές ανακατατάξεις για να προστατευθεί η ελληνική οικονομία και το ΝΑΤΟ.
Ο Τζακ Λιου επεξεργάζεται εναλλακτικές λύσεις διαπραγματεύσεων, ώστε οι επιπτώσεις να μην επηρεάσουν αρνητικά την αμερικανική οικονομία.
Πάντως αν οδηγηθεί η χώρα σε έξοδο απ’ το ευρώ, θα υπάρξουν διεθνείς αναταράξεις με γεωπολιτικές επιπτώσεις στα Βαλκάνια. Τούτο ανησυχεί την κα Μέρκελ που βρήκε την ώρα να επισκεφθεί Βαλκανικές χώρες συνειδητοποιώντας ότι τα σύννεφα αρχίζουν να καλύπτουν την Ευρωζώνη και μια αποσταθεροποίηση της Ελλάδας θα πνίξει την Ευρώπη σαν τσουνάμι.
Τη λύση την επιζητά η Μέρκελ. Αν επιχειρηθεί τορπιλισμός της, ο κ. Τσίπρας, που κατάφερε να τον ακολουθήσει η αντιπολίτευση, έχει εξασφαλίσει τις μελλοντικές του κινήσεις, αφού απαλλάχθηκε και απ’ τον αντιδραστικό κ. Σαμαρά.