Πρόταση σε δημοτικές αρχές

Κύριε διευθυντά,

πήρα αφορμή για τις σκέψεις που παραθέτω, από το ρεπορτάζ στην έγκριτη εφημερίδα σας, του καλού δημοσιογράφου Γιώργου Κώνστα σχετικά με τη συνεργασία Γερμανών φοιτητών της ιστορίας με συναδέλφους τους Έλληνες αποφοίτους, εδώ στα Χανιά.

Το θέμα της συνεργασίας τους ήταν γερμανική κατοχή και όσα συνέβησαν στην Κρήτη την περίοδο 1941-1945.

Οι νέοι Γερμανοί ιστορικοί δήλωσαν ότι δεν γνώριζαν τίποτα για την κατοχή της Ελλάδας.

Γνωρίζαν μέχρι σήμερα την Ελλάδα ως τουριστικό προορισμό και λίγα για την Αρχαία Ιστορία της.

Επισκέφθηκαν μαρτυρικά χωριά του νομού και άκουσαν πρώτη φορά για τις φρικαλεότητες που έκαναν εκεί οι ναζί συμπατριώτες τους.

Αλλά, θα προσέθετα εγώ, οι Έλληνες γνωρίζουν στο βαθμό που θα έπρεπε το ελληνικό ολοκαύτωμα από τους ναζί;

Τις θηριωδίες και τα εγκλήματα που αυτοί διέπραξαν σε χωριά και πόλεις σε όλη την Ελλάδα;

Η άγνοια αυτή συνέβαλε καθοριστικά στην εμφάνιση τα τελευταία χρόνια, τόσων νοσταλγών του Χίτλερ στον τόπο μας.

Τόσων, που με το μανδύα κόμματος εκπροσωπήθηκαν στη Βουλή. Και δεν είναι μόνο η άγνοια των πρόσφατων ιστορικών γεγονότων, που συμβάλλει στην εμφάνιση των οπαδών του φασισμού και των οργανώσεων τους εδώ, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.

Βλέπουμε όλο και περισσότερο τη συντονισμένη προσπάθεια κέντρων εντός και εκτός Ελλάδας που συστηματικά εργάζονται για τον σωφρονισμό της μνήμης του λαού μας αλλά και των άλλων λαών.

Των κέντρων που επείγονται να τελειώνουμε με τις ιστορίες του πολέμου και τη φρίκη του ναζισμού.

Είναι μία προσπάθεια για να ξαναδούμε τα γεγονότα, να μαλακώσει η οργή μας, να δεχτούμε και εμείς (τα θύματα) ευθύνη για τα κακά που έγιναν, και στο τέλος να ξεχάσουμε.

Είναι χρέος μας να αντισταθούμε με κάθε τρόπο σε αυτήν την επιχείρηση.

Η φλόγα της μνήμης πρέπει να μείνει για πάντα ασβέστη.

Δεν αρκούν τα ετήσια μνημόσυνα στους τόπους του μαρτυρίου με την παρουσία κάποιων επισήμων και λίγων πολιτών.

Χρειάζονται δράσεις σαν αυτήν που στην αρχή αναφέρθηκα, δράσεις που θα αποσκοπούν στη γνώση της σύγχρονης ιστορίας από τους νέους της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Η καλύτερη εκμάθηση αυτής της ιστορίας από τους μαθητές των σχολείων θα γίνει με την, μετά από καθοδήγηση, αναζήτηση των γεγονότων από τους ίδιους, την επίσκεψή τους σε μικρές ομάδες στους κοντινούς μαρτυρικού τόπους και την εκεί εξιστόρηση των γεγονότων.

Στοιχειώδης υποχρέωση των Δημοτικών Αρχών, και αυτό αποτελεί την πρότασή μου, θεωρώ πως είναι η τοποθέτηση στην είσοδο κάθε μαρτυρικού χωριού η τόπου, μεγάλης πινακίδας που θα ενημερώνουν τους επισκέπτες- ταξιδιώτες.

Να αναφέρει κάτω από το όνομα του χωριού ή του τόπου, σε τρεις γλώσσες, την Ελληνική, την Αγγλική και τη Γερμανική:  Εδώ Γερμανοί ναζί εκτέλεσαν τόσους (αριθμός) Έλληνες πατριώτες το έτος (χρονολογία).

Αν οι ναζί έκαψαν το χωριό να αναφέρεται και αυτό.

Θα είναι ελάχιστη τιμή στη μνήμη των νεκρών, μία μικρή συμβολή στην ενδυνάμωση του αντιφασιστικού φρονήματος των νέων ανθρώπων.

Θέλουμε τους επισκέπτες, θέλουμε τους ξένους τουρίστες, τους προσφέρουμε την φιλοξενία μας, όμως τους θέλουμε ενημερωμένους, με σεβασμό στον τόπο και την ιστορία του, τους θέλουμε πρεσβευτές μας στις πατρίδες τους.

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Γιώργος Μυλωνάκης