Δούλεψαν μέσα στην περίοδο των διακοπών του Πάσχα, αφιέρωσαν πολύ από τον πολύτιμο χρόνο τους κάτω από τις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας, εισήλθαν στον κόσμο του προγραμματισμού και της ρομποτικής αξιοποιώντας τις γνώσεις και την καθοδήγηση των εκπαιδευτικών τους…
Oι μαθητές Λεωνίδας Βεγλιρής, Αικατερίνη Ελληνιτάκη, Δημήτρης Μετζιδάκης, Γιώργος Νικολουζάκης του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Χανίων κέρδισαν την πρώτη θέση στο “Μαραθώνιο” του 1ου Διεθνή διαγωνισμού αθλητικής ρομποτικής “Minoan Robotsports Competition” που πραγματοποιήθηκε στη Χερσόνησο στις 11 και 12 Ιουνίου 2022 και θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στον Robotex International , τον παγκόσμιο διαγωνισμό ρομποτικής που θα γίνει στις 25-26 Νοεμβρίου 2022 στην Εσθονία.
Με τα παιδιά συναντηθήκαμε στις φιλόξενες σχολικές αίθουσες του Γυμνασίου τους και συζητήσαμε περισσότερα πράγματα για το διαγωνισμό, τις ιδέες τους, τον προγραμματισμό και το μέλλον…
Η ΟΜΑΔΑ
«Για το διαγωνισμό μάθαμε από την κ. Στάη και την κ. Λειβαδιτάκη αν και προσωπικά το είχα δει πιο πριν» μας εξηγεί ο Δημήτρης Μετζιδάκης, ενώ ο Γιώργος Νικολουζάκης σημειώνει πως «κάποιοι από εμάς είχαν ασχοληθεί με θέματα ρομποτικής και προγραμματισμού και έτσι συστήσαμε μια πρώτη ομάδα».
Ο Λεωνίδας Βεγλιρής επισημαίνει πως στην ομάδα στην αρχή ήταν περισσότερα άτομα όμως «εμείς οι 4 δέσαμε περισσότερο και συνεχίσαμε μέχρι τέλος. Ξεκινήσαμε πριν τον Πάσχα συναντιόμασταν και τα Σαββατοκύριακα, μετά το σχολείο και μέσα στις γιορτές. Συζητούσαμε και μέσω viber για το πώς θα προχωρήσουμε».
Τα παιδιά εργάστηκαν τόσο για τη συναρμολόγηση των ρομπότ, όσο και κυρίως για τον προγραμματισμό τους ώστε να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του διαγωνισμού. «Είχαμε τρεις ομάδες, δύο για το “ράλι” όπου σε μια ευθεία θα έπρεπε να τρέξει γρήγορα το ρομπότ και μια για το “μαραθώνιο” όπου το ρομπότ έπρεπε να ακολουθήσει μια γραμμή και να τερματίσει. Στον “Μαραθώνιο” από το σύνολο των ομάδων μόνο η δική μας ομάδα κατάφερε να τερματίσει» δηλώνει η Αικατερίνη Ελληνιτάκη.
Ρωτάμε τα παιδιά για το “βουνό” του προγραμματισμού. Είχαν τις γνώσεις ώστε να ανταποκριθούν ; «Στον προγραμματισμό ασχολήθηκα περισσότερο εγώ» απαντάει ο Δημήτρης, συμπληρώνοντας πως «έφτιαξα 3-4 προγράμματα, πειραματίστηκα». Τα παιδιά βοηθήθηκαν και από τα μαθήματα ρομποτικής που ξεκίνησαν στις αρχές της σχολικής χρονιάς καθώς πήραν κάποιες βασικές γνώσεις και αξιοποίησαν το πρόγραμμα Spike prime της Lego.
ΤΟ “ΜΥΣΤΙΚΟ”
Ίσως το “μυστικό” της επιτυχίας των παιδιών ήταν η επιλογή τους να χρησιμοποιήσουν δύο αισθητήρες φωτεινότητας, αριστερά και δεξιά της γραμμής που ακολουθούσε το ρομπότ στο “Μαραθώνιο” του. «Η πρωτοτυπία μας ήταν ότι το ρομπότ ακολουθούσε τους αισθητήρες φωτεινότητας, όχι το χρώμα. Οι αισθητήρες διάβαζαν τη φωτεινότητα και στο “λευκό” κινούνταν πιο γρήγορα προς το τέλος του “Μαραθωνίου”» λέει ο Δημήτρης.
Πάντα σε εργασίες που έχουν να κάνουν με μαθητές μπαίνει και ένα ερώτημα…αμφισβήτησης. «Όντως τον προγραμματισμό τον κάνατε εσείς ή μήπως τον έφτιαξαν οι καθηγήτριες σας και εσείς απλά το παρουσιάσατε;» ρωτάμε. «Οι καθηγητές μας έδωσαν την ιδέα, την πληροφόρηση αλλά το πρακτικό κομμάτι το κάναμε εμείς. Η υλοποίηση ήταν απόλυτα δική μας» τονίζει η Αικατερίνη και συμφωνούν μαζί της και τα υπόλοιπα παιδιά.
Στο διαγωνισμό συμμετείχαν 305 ομάδες κάτι που δείχνει το μέγεθος του συναγωνισμού που υπήρχε και το πόσο σημαντικό ήταν αυτό που πέτυχαν οι μαθητές του 1ου Πειραματικού Γυμνασίου Χανίων. «Άλλες ομάδες είχαν βάλει 1 αισθητήρα, άλλες 3, ακόμα και 4 και 5! Με όχι τόσο θετικά αποτελέσματα αφού τα ρομπότ τους γύριζαν γύρω-γύρω αντί να κινούνται» λέει ο Λεωνίδας.
Ο Γιώργος από τη μεριά του μιλάει για το πόσο χάρηκαν το διαγωνισμό. «Ήταν πολύ όμορφα, είχαμε ένα άγχος για το αν θα πετύχουμε, είχε και χαρούμενα περιστατικά, ήταν μια πολύ διαφορετική εμπειρία» υπογραμμίζει.
Όσο για τη μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισαν ο Λεωνίδας αναφέρει πως «ήταν ο χρόνος» και ο Δημήτρης επεξηγεί ότι «το kit που χρησιμοποιήσαμε δεν είχε τη δυνατότητα να πάει με μεγάλη ταχύτητα. Αλλά και πάλι ήμασταν οι μόνοι που το καταφέραμε. Αν αλλάζαμε κάτι θα χρησιμοποιούσαμε άλλα lego με ποιο μεγάλες ρόδες ώστε να μπορούν να κινούνται γρηγορότερα και για το “Μαραθώνιο” και για το “Ράλι”».
Πλέον τα παιδιά ανυπομονούν για την συμμετοχή τους στον διεθνή διαγωνισμό της Robotex το Νοέμβριο στην Εσθονία. Προτάσεις και ιδέες είναι πολλές ακόμα και για χρήση μικροϋπολογιστών χωρίς lego, ωστόσο αυτά είναι ζητήματα που θα αρχίσουν να τους απασχολούν πιο έντονα από το Σεπτέμβριο.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ
Ικανότητες και ταλέντο
Οι εκπαιδευτικοί Ελένη Λειβαδιτάκη Υποδ/ντρια-καθηγήτρια πληροφορικής, και Δέσποινα Στάη, καθηγήτρια πληροφορικής ήταν εκείνες που ενέπνευσαν τα παιδιά και τα καθοδήγησαν στην προσπάθεια τους.
«Το προτείναμε γενικά στα παιδιά, είχαμε 12 ενδιαφερόμενους αλλά ήταν περίοδος εξετάσεων και αρκετά παιδιά άρχισαν να αποχωρούν, λόγω εξετάσεων ή δυσκολία μετακίνησης. Συνέχισαν 4 παιδιά που έφτασαν μέχρι τέλος» τονίζει η κ. Λειβαδιτάκη.
Η κ. Στάη τονίζει πως η συμβολή των ίδιων έμεινε στο πλαίσιο της καθοδήγησης και μόνο. «Τους δείξαμε τι είναι και τους είπαμε κάντε το. Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν άψογα, συνεργάστηκαν, το έζησαν και ήταν οι ίδιοι που προγραμμάτιζαν και επαναπρογραμμάτιζαν τα ρομπότ κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού» τονίζει.
Το πιο σημαντικό φυσικά , ανεξάρτητα αν πήραν την πρώτη θέση, ήταν η συμμετοχή συμφωνούν μαθητές και εκπαιδευτικοί. «Το αποτέλεσμα εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αυτό που αξίζει περισσότερο είναι η συμμετοχή. Είδαμε ότι τα παιδιά μας έχουν ικανότητες και το ταλέντο, ήλθαν μέσα στο Πάσχα, Μ. Τετάρτη, Δευτέρα μετά το Πάσχα άρα το ήθελαν πάρα πολύ! Κατάφεραν κάτι πολύ μεγάλο σε μικρό διάστημα, αν υπολογίσουμε ότι άλλες ομάδες προέρχονταν από ιδιωτικά εκπαιδευτήρια και δούλευαν όλο το χρόνο για το διαγωνισμό αυτό ενώ εμείς είχαμε λίγο χρόνο» είναι τα λόγια της κ. Λειβαδιτάκη.
Για την επόμενη σχολική χρονιά στο σχολείο θα δημιουργηθεί “Όμιλος Ρομποτικής” όπου με δύο ώρες την εβδομάδα θα γίνεται πιο εξειδικευμένη δουλειά, ενώ υπάρχει συνεργασία και με το Πολυτεχνείο Κρήτης. Η στήριξη του σχολείου ήταν πολύ σημαντική στην προσπάθεια των παιδιών, ενώ πιο μεγάλη θα είναι και η βοήθεια του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Η κ. Ρούλα Ελληνιτάκη μητέρα της Αικατερίνης τονίζει πως «η όλη προσπάθεια έγινε με ίδιες δυνάμεις. Η διοργάνωση ήταν εξαιρετική, όλο το στάδιο ήταν γεμάτο, πάλλονταν από την κίνηση, τις φωνές, την ένταση των παιδιών. Θα θέλαμε πιο ενεργή τη στήριξη της τοπικής κοινωνίας και ενεργοποίηση χορηγών γιατί ένα μεγάλο μέρος του κόστους το επιβαρύνθηκαν οι γονείς».
