Το 2006, γνωρίσαµε τον Αντώνη Βαβαγιάννη, µε τη σειρά του “Κουραφέλκυθρα”, ενώ τον Θανάση Πετρόπουλο το 2013 µε το κόµικ “Πλασµατικά Νούµερα”. Από τότε ακολούθησαν πολλές εκδόσεις και συνεργασίες. Ο Αντώνης Βαβαγιάννης και ο Θανάσης Πετρόπουλος δεν είναι απλώς δύο αγαπητοί δηµιουργοί κόµικ, δεν µοιράζονται απλώς τον ίδιο πάγκο σε φεστιβάλ κόµικ, δεν συνυπογράφουν απλώς το κόµικ “Προτελευταίοι” αλλά τους ενώνει και µια µακροχρόνια σχέση φιλίας και δηµιουργίας.
– Αντώνη, Θανάση πότε γνωριστήκατε, πόσα χρόνια κρατάει αυτή η κολόνια; Πώς είναι να συνεργάζετε κάνεις µε τον Αντώνη και µε τον Θανάση αντίστοιχα;
Θ.Π: Γνωριστήκαµε γύρω στις αρχές του 2000 σε πολύ τρυφερή ηλικία όντες και οι 2 φοιτητές µέσω ενός κοινού φίλου, δικού µου συµφοιτητή και συµµαθητή του Αντώνιου από το σχολείο. Κάποια στιγµή αργότερα βρεθήκαµε και οι δυο στο σάιτ του Comicdom Press ο Αντώνης µε τα “Κουραφέλκυθρα” κι εγώ µε τα “Πλασµατικά Νούµερα” κι εκεί ήταν που αρχίσαµε να κάνουµε και παρέα. Σύντοµα προέκυψε και η ραδιοφωνική συνεργασία στην εκποµπή των “Προτελευταίων” στο CR Radio που κράτησε σχεδόν 6 χρόνια και αριθµεί 112 εκποµπές διαθέσιµες στο mixcloud. Η συνεργασία µε τον Αντώνιο, τουλάχιστον εάν είσαι εγώ, είναι µια απόλαυση – έρχεται φυσικά και αβίαστα, µε άφθονο γέλιο και αλληλοσυµπλήρωµα.
Α.Β: Η πρώτη µου ανάµνηση από τον Αθανάσιο είναι να λέει ένα ανέκδοτο σε ένα πάρτι, και όλοι να είναι µαζεµένοι γύρω του και να παρακολουθούν κάθε λέξη. ∆εν φανταζόµουν τότε ότι θα ακολουθούσαν συνεργασίες σε κόµιξ, ραδιοφωνικές εκποµπές, κοινές παρέες, άπειρα ταξίδια και φεστιβάλ. Φτάσαµε σε ένα σηµείο να ταυτιζόµαστε τόσο πολύ που µια φορά ρώτησαν τον Θανάση αν είναι ο Αντώνης και χωρίς να το πολυεπεξεργαστεί απάντησε “ναι”.
– Άρα το βιβλίο σας «Προτελευταίοι» προέκυψε από την ραδιοφωνική σας εκποµπή. Πώς συνεργαστήκατε σ΄αυτό το κόµικ;
Θ.Π: Σωστά. Μια σελίδα σχέδιο-κείµενο ο ένας και µια ο άλλος είναι στην ουσία -καταλήξαµε στο στιλ ανθρωπάκια-µάπετ για να είναι απλά και να µπορούµε να έχουµε µια οµοιοµορφία στο σχέδιο και κατ’ επέκταση στο βιβλίο. Υπάρχουν, βέβαια, µικροδιαφορές π.χ. ο Αντώνης σχεδιάζει 4 δάχτυλα, εγώ 5, ο Αντώνης κάνει πράσινη τη µπύρα που κρατάω, εγώ Βεργίνα κ.λπ. Είναι σχεδόν πιστή αντιγραφή αυτών που έχουν ειπωθεί στην εκποµπή- έχουµε προσθέσει/αφαιρέσει κατά περίπτωση για να βγαίνει νόηµα σε 3 καρέ.
– Είστε αχώριστοι συνεργάτες και φίλοι; Πώς είναι να µοιράζεστε τον ίδιο πάγκο στα φεστιβάλ και πόσο σηµαντικά είναι τα φεστιβάλ κόµικς για τους δηµιουργούς;
Θ.Π: Ναι, από επιλογή τρώµε στη µάπα ο ένας τον άλλον χρόνια τώρα και µάλλον για να το συνεχίζουµε ακόµα, µας αρέσει. Το να µοιραζόµαστε τον ίδιο πάγκο στα φεστιβάλ εκτός από το είναι µια πραγµατικά απολαυστική εµπειρία και πλέον παράδοση και ένας πολύ καλός λόγος να πηγαίνω σε αυτά. Τα φεστιβάλ αυτά είναι τόσο σηµαντικά για τους δηµιουργούς γιατί τίποτα δεν είναι πιο αναζωογονητικό και ανταποδοτικό από την άµεση επαφή µε το κοινό. Όλοι κάνουµε κόµικς από µια ανάγκη για να επικοινωνήσουµε κάτι, ε λοιπόν στα φεστιβάλ είναι που αυτό παίρνει σάρκα και οστά και συνειδητοποιούµε το αµφίδροµο, ότι κάποιος ακούει αυτό που έχουµε να πούµε κι έρχεται να ακούσει κι άλλο, δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά έρχεται στον πάγκο σου και σου µιλάει.
Α.Β: Καλά τα λέει. Είναι ωραίο να µοιράζεσαι τον πάγκο σου µε κάποιον που όχι απλά είναι φίλος σου, αλλά εκτιµάς και τη δουλειά του. Νοµίζω κι οι δύο χαιρόµαστε όταν σε κάποιο φεστιβάλ βλέπουµε τον άλλον να πηγαίνει καλά. Άλλωστε όπως λέει κι ο Αθανάσιος (για όσους δεν µας ξέρουν έτσι αποκαλούµε ο ένας τον άλλον – Αθανάσιος και Αντώνιος – µας έχει µείνει από την κοινή µας εκποµπή) τα φεστιβάλ είναι η ευκαιρία να δεις τι αντίκτυπο έχει η δουλειά σου στους άλλους. Είναι η βενζίνη που σε κάνει να συνεχίζεις να θέλεις να µοιράζεσαι τη δουλειά σου µε το κοινό.
– Ασχολείστε και οι δυο µε διαφορετικά πράγµατα, Αντώνη ήσουν δάσκαλος, Θανάση είσαι και ηθοποιός. Πώς φτάσατε στα κόµιξ και γιατί;
Θ.Π: Θεωρώ ότι η ενασχόληση µε τα κόµικς όπως και µε την ηθοποιία είναι εκφάνσεις του ίδιου ακριβώς πράγµατος – της ανάγκης που έχω να διηγούµαι ιστορίες, είτε µε τον έναν είτε µε τον άλλον τρόπο. Συνεπώς και στα δύο έφτασα από αυτή την ανάγκη.
Α.Β: Πάντα έφτιαχνα κόµικς, όσο θυµάµαι τον εαυτό µου. ∆εν νοµίζω ότι ποτέ είχα την σκέψη ότι αυτό θα ήταν η δουλειά µου. Προέκυψε πολύ σταδιακά.
– Θεωρείτε ότι τα κόµικς µπορούν να αλλάξουν τον κόσµο;
Θ.Π: Εάν τα κόµικς µπορούσαν να αλλάξουν τον κόσµο ή θα το είχαν κάνει ήδη ή θα ήταν παράνοµα. Ο κόσµος αλλάζει µόνο µε τη λαϊκή πάλη – τα κόµικς απλώς τον κάνουν λίγο καλύτερο.
Α.Β: Τα κόµικς δεν µπορούν να αλλάξουν τον κόσµο. Ο κόσµος, όµως, µπορεί να αλλάξει τα κόµικς. Οκ, το παραδέχοµαι αυτό δεν σηµαίνει τίποτα, ακούγεται απλά έξυπνο µέχρι να το σκεφτείς. Αλλά αυτό που ήθελα να πω πρόλαβε να το πει ο Θανάσης, οπότε βολευτείτε µε αυτό.
Σκιτσοµαχία στην Τσουδερών
Ο Αντώνης Βαβαγιάννης και ο Θανάσης Πετρόπουλος θα φιλοξενηθούν σήµερα, Σάββατο 22 Ιουνίου, στις 21:00, για µία επική σκιτσοµαχία, στο 3ο φεστιβάλ Books and Beers της Terra Verde που διοργανώνεται σε συνεργασία µε το βιβλιοπωλείο Comixadiko, στον πεζόδροµο της Τσουδερών, στην Terra Verde.
