ΔΕΝ είναι συνηθισμένο, τουλάχιστον για τα ελληνικά δεδομένα, η γραπτή ενασχόληση των πρωθυπουργών με τη λογοτεχνία ή το ιστορικό βιβλίο.
ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ Eλληνες πρωθυπουργοί ασχολήθηκαν με την ενδελεχή, ιστορική “ανάγνωση” του γίγνεσθαι στον περιβάλλοντα χώρο, τα Βαλκάνια, την Τουρκία και τη Μεσόγειο.
ΕΝΑΣ από αυτούς υπήρξε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος εκτός από τις δημοσιογραφικές ικανότητές του (δεν άφηνε αναπάντητη οιαδήποτε νύξη εις βάρος του) είχε στενές σχέσεις με τους πνευματικούς ανθρώπους της εποχής του. Επίσης, εκτός του ότι υπήρξε βαθύτατος γνώστης των εντός και εκτός Ελλάδας τεκταινομένων, υπήρξε και σπουδαίος μεταφραστής του Θουκυδίδη.
…ΤΟ ΠΟΣΟ, λοιπόν, σημαντική υπήρξε η επανέκδοση (σε γ’ έκδοση) του σπουδαίου έργου του κ. Ν. Παπαδάκη (Παπαδή), Γενικού Δ/ντή του Εθνικού Ιρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελ. Κ. Βενιζέλος” (Χανιά), με τον τίτλο “Ελευθέριος Βενιζέλος-ο Άνθρωπος, ο Ηγέτης”, δεν είναι αναγκη να ξανατονισθεί.
ΕΤΣΙ κι αλλιώς, τη σπουδαιότητά του αναδεικνύουν τα ίδια τα γεγονότα:
-πρώτον ότι την επανέκδοσή του ανέλαβε η εφημερίδα “Καθημερινή” (παλαιότερα “ορκισμένη” εχθρός του Βενιζελισμού), και
-δεύτερον ότι ο ίδιος ο νυν πρωθυπουργός, ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης, με άρθρο του στην τελευταία κυριακάτικη “Καθημερινή”(26/1/2020), εκθειάζοντας το έργο του κ. Παπαδάκη, καταλήγει σε πολύ επίκαιρα “διδάγματα” για τη σημερινή κρίσιμη κατάσταση που διέρχεται η χώρα.
…ΜΑΘΗΤΗΣ του Δημοτικού σχολείου στις υπώρειες του Βερμίου, θυμάμαι πολύ καλά το μεγάλο χάρτη της “Μεγάλης Ελλάδος” “των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών” με τον Βενιζέλο στο άκρο αριστερό μέρος του και δεξιά τη ρήση: “Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση”. Θυμάμαι και τη μεγάλη κουβέντα του δασκάλου μας που έλεγε, στα μέσα της δεκαετίας του 1950, πως ο Βενιζέλος κατέστησε την Ελλάδα “σεβαστή στους φίλους της και τρομεράν εις τους εχθρούς της”.
ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ τον Βενιζέλο του κ. Παπαδάκη αναρωτιέμαι γιατί ο Δήμος και η Περιφέρεια Κρήτης ή άλλοι φορείς-Αθηνών και Κρήτης, δεν το προτείνουν για βράβευση από την Ακαδημία Αθηνών.
Θα είναι μια ελάχιστη αναγνώριση της βαρύτητας ενός τόσο μεγάλου εγχειρήματος.
