“Πρώτη φορά”

Ας ελπίσουμε ότι τα απαγορευτικά μέτρα εξαντλούνται μέχρι εδώ και έχουν φθάσει στα ανεκτά όριά τους. Ο καθένας θα πρέπει να είναι ευχαριστημένος κι ας τα θεωρεί υπερβολικώς αυστηρά. Καλύτερα έτσι, παρά να μετάνιωνε αργότερα γιατί δεν θα είχαν ληφθεί όταν έπρεπε και να μην παραπονιέται. Μπορεί οι επικλήσεις για πλήρη απομόνωση απροσδιόριστου χρονικού διαστήματος να προκάλεσαν αντιδράσεις, όμως γι’ αυτή την αόρατη απειλή οι αρμόδιοι πηγαίνουν ερευνώντας, ψάχνοντας και δεν σκέπτονται πώς και πότε θα άρουν τα μέτρα, αν δεν βρεθεί ο σωστός βηματισμός στην πορεία προς εξασφάλιση της ανοσίας, προς αλλαγή της καθημερινότητας.
Είναι, λοιπόν, δικαιολογημένες οι κυβερνήσεις που ακούνε τις συμβουλές των επιστημόνων στέρησης ορισμένων ελευθεριών για σώφρονα διαχείριση της κρίσης, αρκεί μερικοί απ’ τους διοικούντες να μην διατηρήσουν ορισμένες απ’ αυτές τις απαγορεύσεις και μετά την εξάλειψη της υγειονομικής κρίσης με τη δικαιολογία για την ανάγκη μονιμοποίησής των για τον φόβο εμφάνισης κάποιου άλλου ιού.
«Πρώτη φορά» συμβαίνουν αυτές οι στερήσεις και βλέπουμε τέτοια αντιμετώπιση. Πάντα θα υπάρχει η “πρώτη φορά”, όπως έγινε στο Μητροπολιτικό Ναό των Αθηνών με τη λειτουργία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την δοξολογία για την Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821. Παρακολουθήσαμε την τελετή εν απουσία εκκλησιαζομένων πιστών, δίχως την παρουσία της πολιτειακής και πολιτικής εξουσίας του τόπου. Μετά τη λειτουργία ιερείς και ιεροψάλτες έψαλλαν τον Εθνικό Υμνο.
Επετειακούς λόγους ακούσαμε από την Π.τ.Δ. με εμφανές αίσθημα συγκίνησης στην τελευταία της φράση· και απ’ τον πρωθυπουργό, ο οποίος παρομοίασε τους γιατρούς με τις λευκές μπλούζες, τα γάντια και τις μάσκες, να μάχονται για τη ζωή των συνανθρώπων τους, σαν τους οπλαρχηγούς του 1821, που με τα καρυοφύλλια και τα γιαταγάνια πολέμησαν για την ελευθερία των Ελλήνων.
Για “πρώτη φορά” πάλι, παρακολουθήσαμε τους αρχηγούς των κομμάτων και του προέδρου της Βουλής να αποτίουν φόρο τιμής στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, ισταμένους ο ένας δίπλα από τον άλλο σε απόσταση δύο μέτρων και την πρόεδρο της Δημοκρατίας να καταθέτει μόνον αυτή στεφάνι, σύμφωνα με το τελετουργικό. Τη στιγμή εκείνη πέρασαν από πάνω σμήνος Φάντομ και ελικόπτερα του Στρατού Ξηράς.
Οχι δεν ακούστηκαν δηλώσεις των άλλων αρχηγών κομμάτων μετά την κατάθεση στεφάνων, ούτε και ομοβροντίες απ’ το Λυκαβηττό, όπως γινόταν άλλοτε με την ανατολή και τη δύση του ηλίου.