Είναι μακρύς ο δρόμος με πολλά αγκάθια από το 160 στο 180 μέσα σε 12 ημέρες. Το αποτέλεσμα της πρώτης ψηφοφορίας της εκφώνησης “Σταύρος Δήμας” ή “παρών” είναι κατώτερο των προσδοκιών της κυβέρνησης. Καταργήθηκε και η γραμματική, αν και ακούστηκε δυο τρεις φορές από γυναικείες φωνές “παρούσα”!
Οι αντοχές φαίνεται πως εξαντλούνται, με την έναρξη της κούρσας και ο κ. Σαμαράς, έτσι όπως τα κατάφερε, θα φθάσει στο “φίνις” της 29ης Δεκεμβρίου πολιτικά ηττημένος, εκτός κι έρθουν τα πάνω κάτω και βρεθεί ο 180ός, να σηκωθεί όρθιος απ’ το έδρανό του υψώνοντας το χέρι, να φωνάξει “Σταύρος Δήμας”.
Προχθές, λοιπόν, στη Βουλή ήταν η ώρα του τεστ των αριθμών. Χαμένος αυτός ο ψηφοθηρικός γύρος, που ήθελε διακοσίους. Στις 23 θα γίνει καθαρότερο το θολό τοπίο. Οι ελπίδες της κυβέρνησης στρέφονται πλέον στο στρατόπεδο των “ανεξάρτητων”. Την 29η όμως θα ξεκαθαρίσει ο ουρανός και θα δούμε, ποια ήσαν τα κρυμμένα ατού της κυβέρνησης, για να επιζήσει 18 μήνες ακόμη στο Μαξίμου, να αποπερατώσει ό,τι ανέλαβε, που δεν μπορεί πια να το αποκρύψει, να προχωρήσει στην αναθεώρηση του Συντάγματος και να κλείσει κάθε άλλη εκκρεμότητα, που ανέλαβε μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2012.
Πώς θα εκφρασθούν οι “ανεξάρτητοι”; Από τι θα επηρεαστούν; Πώς θ’ αποκρυσταλλώσουν γνώμη, ώστε να υποχρεωθούν να ψηφίσουν κατά συνείδηση και να υποστούν τις συνέπειες, ανάλογα με το αν υπερισχύσει η υπερψήφιση “Σταύρος Δήμας” ή υπερβούν τους 120 τα “παρών”; Πώς θα δικαιολογήσουν συνειδησιακά το ότι θα ψηφίσουν για ΠτΔ τον υπουργό της κυβέρνησης Παπαδήμου, που φέρει την κοινωνική κατακραυγή του μνημονιακού, αυτοί που καταψήφισαν το μνημόνιο και διακήρυτταν ότι θα ’ρθει στιγμή της δικαιοσύνης;
Πώς θ’ αξιολογήσουν τα μηνύματα των ψηφοφόρων τους, όποια και νάναι, σταθμίζοντας τα υπέρ και τα κατά; Ισως δουν τα μάτια μας ως τότε πράγματα που δεν τα βάζει ο νους μας!
Ουδείς ψόγος ή μομφή στους επιτελείς, που εισηγήθηκαν στον πρωθυπουργό αυτό τον δρόμο. Η κατηγορία προσάπτεται στον κ. Σαμαρά που έπρεπε να είχε σταθμίσει όλα τα ενδεχόμενα και να είχε κατανοήσει ότι τα καυτά θέματα τα χειρίζεται ναι μεν ο ίδιος, αφού συζητηθούν και οι λύσεις που προτείνονται απ’ τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του. Εν προκειμένω ο κ. Βενιζέλος έβαλε στο τραπέζι το ενδεχόμενο “πολιτικών πρωτοβουλιών”, που πρέπει να εκδηλωθούν άμεσα, ώστε να αποφευχθούν οι εκλογές.
Δεν είναι ώρα σαφώς να χρησιμοποιηθούν πρακτικές προς εξυπηρέτηση μεμονωμένων στόχων. Τώρα τίθεται θέμα απ’ τον κ. Βενιζέλο ανεύρεσης ουσιαστικής πολιτικής λύσης για να υπερκερασθούν τα αδιέξοδα και ν’ αποφευχθούν πρόωρες εκλογές; Πάντως “πολιτική πρωτοβουλία”, όπως την εννοεί ο κ. Βενιζέλος, δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αναληφθεί εκ μέρους του κ. Σαμαρά.
Οι απλοί πολίτες μπορεί να μην καταλαβαίνουμε την έννοια των πολιτικών πρωτοβουλιών, αλλά οι βουλευτές ξέρουν ότι ο κ. Βενιζέλος απευθύνεται μ’ αυτό τον τρόπο και στον ΣΥΡΙΖΑ, να συμμετάσχει, να βρεθεί συναινετική διέξοδος. Αργησε όμως, να το κάνει, αν και είχε χρόνο πριν συμφωνήσει με τον κ. Σαμαρά, να υπογράψουν δεσμεύοντας τη χώρα με υποχρεώσεις, που δεν μπορούμε ν’ αρνηθούμε την εκπλήρωσή τους.
Τώρα οι βουλευτές είναι δύσκολο να πεισθούν σε ατομικό επίπεδο. Είκοσι άνθρωποι δεν μπορούν να διαφοροποιήσουν με την ίδια λογική τη διαφοροποίησή τους μέσα σε 12 ημέρες και να τεθούν αλληλέγγυοι με την κυβέρνηση, διακινδυνεύοντας την υστεροφημία τους. Διότι τότε δίδουν το δικαίωμα στον καθ’ ένα να σκεφθεί ό,τι θέλει.
