Με τη δύση του τρέχοντος έτους, και την ανατολή του νέου, ευχόμαστε ολόψυχα σε όλο τον κόσμο “Χρόνια Πολλά και Καλά με Υγεία Αγάπη και Ευτυχία”.
Και για να μαθαίνουν οι νεώτεροι και να θυμούνται οι παλαιότεροι σας υπενθυμίζουμε τα Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα της Καντάνου όπως ψάλλονταν στις αρχές του περασμένου αιώνα και διασώθηκαν δια στόματος του Αντωνακάκη Παναγιώτη του Κωνσταντίνου (1908-1997).
Ταχιά ταχιά ναι αρχιμηνιά ταχιά ναι αρχή του χρόνου
να τον καλημερίσουμε τούτο το νιο αφέντη
πέντε φορές αφέντεψε και πάλι αφέντης είναι
πέντε κρατούν το μαύρο του και οκτώ το χαλινάρι
και δέκα τον παρακρατούν αφέντη καβαλάρη
καβαλικεύει χαίρεται πεζεύγει καμαρώνει
κι όπου πατήσει ο μαύρος του πηγάδια θεμελιώνει
πηγάδια πετροπήγαδα και αυλές μαρμαρωμένες
σίμα και σίμα το φλουρί και σίμα το λογάδι
και στον αφρό του λογαδιού κοιμάται ο νιος αφέντης
να τον ξυπνήσω με νερό φοβάμαι μην κρυώσει
να τον ξυπνήσω με κρασί φοβάμαι μη μεθύσει
φέρετε μήλα δώδεκα κυδώνια δεκαπέντε
και ένα κλαρί βασιλικό ίσως να τον ξυπνήσω।
Είπαμε δα τ αφέντη μας να πούμε της κυράς μας
Κυρά ψηλή κυρά λιγνή κυρά καμαροφρύδα
κυρά την κόρη σου ζητεί γραμματικός τη θέλει
κι αν είναι και γραμματικός πολλά προικιά γυρεύει
γυρεύει μύλους δώδεκα και με τους μυλωνάδες
γυρεύει αμπέλια ατρύγητα και με τους τρυγητάδες
γυρεύει και τη θάλασσα με όλα της τα καράβια
γυρεύει και τον κυρ βοριά να τα καλαρμενίζει
Είπαμε δα και της κυράς να πούμε και της βάγιας
Άψε βαγίτσα το κερί βαγίτσα το λυχνάρι
να μπεις να βγεις στην κάμαρα να δεις τι θα μας βάλεις
βάλε πανέρι κάστανα πανέρι μοσκοκάρι
και ένα γυαλί καλό κρασί να πιει το παλικάρι
κι από τη γρα την όρνιθα κανένα αβγουλάκι
κι αν είναι κι απ τη γαλανή ας είναι ζευγαράκι
κι από το γέρο πίθαρο καμιά σταλιά λαδάκι
κι από το σακουλάκι σας κανένα δεκαράκι
Κι αν είναι με το θέλημα και με τον ορισμό σας
ανοίξετε την πόρτα σας να μπω στ αρχοντικό σας
