Απεργεί η εργατιά, λείπουνε και τα λουλούδια και του Μάη τα τραγούδια, σώπασαν κι αυτά…
Φαίνετ’ όμορφη η μέρα, μα δε νοιώθεις στον αέρα Μάη μυρωδιά.. Και δεν τραγουδούν πουλιά… Aραγε, σαν τι να φταίει και ο σπίνος σιγοκλαίει…
Πού να πήγαν τα λουλούδια ;
Ποιοί βουβάναν τα τραγούδια ; Φταίμε εμείς ΟΛΟΙ oι ανθρώποι, που ερήμωσαν οι τόποι και φαρμάκι η εποχή μας την επότισε τη γη μας …
Μην το πιείς, δοκίμασέ το και μακριά σου πέταξέ το Κι όρκο δώσε αυτό το Μάη, η καρδιά σου ν’ αγαπάει, Ό,τι η μάνα γη γεννάει…
