Χιλιόχρωμη, χιλιόμορφη,
ροδοστεφανωμένη,
Πρωτομαγιά, κόρη της Άνοιξης ακριβή,
χιλιοτραγουδισμένη!
Στα πέρατα της «ΓΗΣ»
γιορτάζουν αυτήν την ομορφιά·
πλημμύρα, μηνύματ’ανοιξιάτικα
σ’ανθρώπων τις καρδιές
και προσμονή, ελπίδας και χαράς…
Τα μύρα σου τα θεϊκά
αγγίζουν την ψυχήν μας·
κι’ εκστατικοί, με θαυμασμό κοιτάζουμε,
το «ΘΑΥΜΑ» αυτό της ΓΗΣ μας!
Στα στόματ’ανθρώπων άθελα,
φθάνουν λόγια σοφά, ανθρώπων, με περίσσιο ζωής τον στοχασμό
κι’ομολογούν, της φύσης την αλήθεια, την πανώρια…
«Ώ! Πανέμορφη φύση θεϊκή!
Από ͗σένα, προέρχονται όλα…
Σε ͗σένα, υπάρχουνε όλα…
Σε σένα, επιστρέφουν όλα!..»
