«Οι γαρ καλώς διακονήσαντες βαθμόν εαυτοίς καλόν περιποιούνται και πολλήν παρρησίαν εν πίστει τη εν Χριστώ Ιησού» (Α’ Τιμόθ. 3,10).
Aλλος ένας διάκονος του επιγείου θυσιαστηρίου του Θεού μετέστη προς το Ουράνιον. Καλώς διακονήσας, κατά τον απόστολον Παύλον, ο μακαριστός πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ Τσιριντάνης επί έτη πολλά την εκκλησία του Χριστού, άφησε έργο και παρακαταθήκη και μάλιστα πολλές φορές κάτω από δύσκολες συνθήκες. Τελευταία του διακονία ήταν στην Κουντούρα Σελίνου, από την οποία έφυγε για λόγους υγείας.
Ήρωας ακαταπόνητος και στη διακονία του, και στο μακρόχρονο στάδιο της ασθενείας του. Καίτοι μακριά χιλιομετρικά απ’ αυτόν, έμενε στην Παλαιόχωρα, επικοινωνούσαμε τακτικά τηλεφωνικά, στηρίζοντες αλλήλους. Μάλιστα, την τελευταία του πνοή την άφησε στο Νοσοκομείο Χανίων, όπου νοσηλευόμαστε μαζί. Στο πλευρό του πάντοτε η ευγενέστατη και καρτερόψυχη πρεσβυτέρα κα Ιωάννα, το γένος Δαράκη και τα παιδιά τους Ευάγγελος, Σοφία και Παύλος.
Ενας κληρικός, μια σταυροαναστάσιμη πορεία σ’ ένα κόσμο ραγδαίως μεταλλασσόμενο, αμήχανο και ταραγμένο, πολλές φορές με ανεπίτρεπτες συμπεριφορές. Κι ο ιερωμένος να είναι ο φιλόστοργος πατέρας, να υπομένει, να ενώνει τα διεστώτα και να συνεχίζει το πολύπλευρο έργο του.
Αφησε έργο ο π. Μιχάλης κτηριακό και πνευματικό. Τέλειος λειτουργός, βλέποντας πάντα μπροστά. Η καρδιά του κτυπούσε για την Κουντούρα. Δεν λογάριαζε προβλήματα και εμπόδια. Πάνω απ’ όλα να γίνεται το θέλημα του Θεού με όποιο κόστος. Του άρεσε η ευπρέπεια του Ναού και των ψυχών των ενοριτών του. Η καλή παρέα. Ο καλός λόγος. Δεν ήταν απόκοσμος. Ενας γνήσιος συνάνθρωπος που ανάπαυε τον συνομιλητή του. Του άρεσε επίσης η ευταξία. Έφτιαξε το επιβλητικό Ενοριακό Κέντρο και τον περίβολο του κεντρικού Ναού της Αγίας Σοφίας. Ελεήμων και φιλάνθρωπος, φιλήκοος σε κάθε ανθρώπινο πόνο και πρόβλημα. Μεγάλο το κενό που άφησε ο π. Μιχάλης. Η Εκκλησία, ποιμαίνουσα και ποιμαινομένη, του οφείλει πολλά. Ημείς υποκλινόμαστε στο πρόσωπο και στη μνήμη του και στην ανεκτίμητη προσφορά του. Μακαρία η έξοδός του εκ του κόσμου τούτου και η μετοίκησίς του στα ουράνια σκηνώματα. Πιστός του Χριστού διάκονος, μεγάλη η προς Αυτόν παρρησία του. Μέσα απ’ αυτήν την παρρησία τον παρακαλούμε να δέεται και υπέρ ημών και μάλιστα όσων συμπορευτήκαμε, ειδικά στα δύστρατα του πόνου.
Ο π. Μιχάλης είναι μέσα στις καρδιές μας με πολλή αγάπη και πολλές ευχαριστίες. Θα είμαστε κοντά στην πρεσβυτέρα του Ιωάννα και τα παιδιά του, πάντα με αισθητή την απουσία του π. Μιχάλη.
