Παραµένουν τα προβλήµατα ύδρευσης σε περιοχές του ∆ήµου Καντάνου – Σελίνου και συγκεκριµένα σε οικισµούς όπως στους: Κάδρος, Ροδοβάνι, Στράτοι, Τεµένια, Φλώρια. Παράλληλα επιδεινώνεται το ζήτηµα της άρδευσης συνολικά, και ιδίως στην Κουντούρα όπου περιορίστηκε τροµακτικά η κατανάλωση νερού, εµποδίζοντας πολλούς αγρότες να ορίζουν και να ελέγχουν οι ίδιοι την παραγωγή τους.
Το πρόβληµα επεσήµανε στην τελευταία συνεδρίαση του ∆ηµοτικού Συµβουλίου ο επικεφαλής της ΛΑ.ΣΥ. Γιώργος Γεωργιλάκης, ο οποίος είχε καταθέσει αίτηµα για ξεχωριστή, ειδική συνεδρίαση επί του θέµατος.
Για τη Λαϊκή Συσπείρωση Καντάνου – Σελίνου, ο κ. Γεωργιλάκης σχολιάζει ότι «δεν είναι φυσική συνέπεια να πνιγόµαστε το χειµώνα και να ψάχνουµε το νερό µε το σταγονόµετρο το καλοκαίρι. Η παντελής έλλειψη ολοκληρωµένου σχεδιασµού για τη διαχείριση των υδάτων από την πηγή ως τη λεκάνη απορροής, οι κατευθύνσεις της Ε.Ε. και σε αυτόν τον τοµέα και η πιστή εφαρµογή τους από τις κυβερνήσεις διαχρονικά µας φέρνουν αντιµέτωπους µε τις πληµµύρες το χειµώνα και τη λειψυδρία το καλοκαίρι. Πέρα από τα προσχήµατα που επιστρατεύουν για ξηρασία και κλιµατική αλλαγή κυβερνήσεις, περιφερειακές και δηµοτικές αρχές, ευθύνονται για την εµπορευµατοποίηση του νερού και την ανταποδοτική του χρήση, αλλά και το ξεπούληµα που ετοιµάζουν µε τη συγκρότηση της Ρυθµιστικής αρχής και τη συγχώνευση των δηµοτικών επιχειρήσεων προκειµένου να δηµιουργηθούν επιχειρήσεις µεγάλης κλίµακας σύµφωνα µε τη λογική κόστους οφέλους της Ε.Ε. Η ενιαία τιµολόγηση γίνεται µε κριτήριο το µέγιστο κέρδος και έχει αποτέλεσµα µεγαλοξενοδόχοι και µεγαλοεπιχειρηµατίες να πληρώνουν το ίδιο µε ένα σχολείο ή νοσοκοµείο».
Ο ίδιος ξεκαθαρίζει πως δεν µηδενίζει την προσπάθεια της δηµοτικής Αρχής, στέκεται όµως «κριτικά απέναντι στο ότι εγκλωβίζεται στη λογική της ανταποδοτικότητας και σε έργα αποσπασµατικά, χωρίς όραµα για συνολική λύση των προβληµάτων. Η οποία διεκδίκηση περνάει από τη χαρτούρα και τις επισκέψεις στους αρµόδιους χωρίς να γίνεται κτήµα κι υπόθεση των κατοίκων συλλογικά, κι ενώ χάνεται πολύτιµος χρόνος µε τη γραφειοκρατία και τις καθυστερήσεις ( ενδεικτικό παράδειγµα η δεύτερη λιµνοδεξαµενή και τα αντιπληµµυρικά της Κουντούρας που ακόµη βρίσκεται στη φάση της µελέτης). Με την ευκαιρία να επισηµάνουµε ότι αν θέλουµε να αποφύγουµε την περεταίρω υδάτινη φτώχεια, πρέπει ως δήµος να αντιταχθούµε στις επιδιώξεις για τη δηµιουργία οργανισµού ΑΕ που προωθείται και από την Περιφέρεια Κρήτης µε φιέστες για την υπογραφή σύµβασης µε την ολλανδική εταιρεία HVA. Όσο για την χρηµατοδότηση της µελέτης από την ΤΕΡΝΑ είναι ξεκάθαρο ότι η ‘‘δωρεά’’ είναι µακροπρόθεσµη επένδυση στην αυριανή µπίζνα που ανοίγει το νερό».
Η ΛΑ.ΣΥ. προτείνει «να κινήσουµε το νήµα της διεκδίκησης του αυτονόητου δικαιώµατος σε φτηνό, ελεγµένο και ποιοτικό νερό µέχρι και τον τελευταίο δηµότη. Να πιέσουµε µέχρι να επιλέξουν τα αναγκαία αυτά έργα για να µείνουµε στον τόπο µας µε αξιοπρέπεια. Υπάρχουν οι τεχνικές δυνατότητες σήµερα! Να επεκταθούν όπου χρειάζεται και να υλοποιηθούν νέα έργα ύδρευσης, άρδευσης, αντιπληµµυρικής προστασίας, να συντηρηθούν κι εκσυγχρονιστούν µε ευθύνη του κράτους οι υφιστάµενες υποδοµές. Να εµπλουτιστούν οι υπόγειοι κι επίγειοι υδροφορείς, να προστατευτούν οι δασικές εκτάσεις, να γίνουν µικρά φράγµατα ανάσχεσης, λιµνοδεξαµενές, συστήµατα περισυλλογής βρόχινου νερού, ή ανακύκλωσης χρησιµοποιούµενου νερού κλπ. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να πιέσουµε το τοπικό και κεντρικό κράτος να τις επιλέξει! Να καταργηθεί το νοµοθετικό πλαίσιο που εφαρµόζει την κοινοτική οδηγία εµπορευµατοποίησης κι ιδιωτικοποίησης του νερού. Αυτή βέβαια η διεκδίκηση πρέπει να συµπεριλάβει τα τοπικά συµβούλια, τους µαζικούς φορείς των κατοίκων, ώστε να δροµολογηθεί ένας κοινός αγώνας µακριά από τη µετάθεση ευθυνών και κοντά στις ανάγκες µας».
