«Οι γονείς δεν πρέπει να αισθάνονται ότι το έργο τους είναι ανυπέρβλητο ή ότι τα παιδιά τους είναι ένας εφιάλτης»
Ψυχολόγοι-ερευνητές της 1ης καραντίνας
Είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε την 2η καραντίνα; Η απάντηση είναι ναι.
Αυτή τη φορά το διαισθανόμασταν και κάποιοι πρόσβλεπαν σε αυτό το μέτρο. Άλλοι το έδειχναν με το άγχος που τους είχε κυριεύσει και το οποίο εκδηλωνόταν με αφηρημάδα.
Σε ορισμένες περιπτώσεις το αφανές άγχος προκαλούσε αδυναμία συγκέντρωσης και μειωμένη απόδοση σε εργαζόμενους. Η τηλεργασία που εφαρμόζεται είναι μια λύση.
Όσο τα σημάδια για την επερχόμενη καραντίνα πλήθαιναν τόσο αυξανόταν οι αμελείς, οι απρόσεκτοι και οι ξεχασιάρηδες.
Στο σημείωμα παρουσιάζονται μια σειρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν γονείς, μαθητές, παππούδες και γιαγιάδες και οι ευκαιρίες που έχουμε για βελτίωση.
Η υποδομή του Διαδικτύου
Θα αντέξει το διαδίκτυο; Μήπως καταρρεύσει η υποδομή του;
Ποιος το ελέγχει; Πόσοι αγχώνονται και μόνο με αυτές τις σκέψεις; Σχεδόν όλοι.
«Έπεσε το σύστημα», «Δεν αντέχει το σύστημα» ακούς κι η ανασφάλεια σου χτυπάει κόκκινο. Και είχαν δίκιο αφού τη Δευτέρα το πρωί η πλατφόρμα τηλε-εκπαίδευσης άντεξε μέχρι τις 9.
Κοινή παραδοχή είναι ότι το διαδίκτυο λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό με τη συγκατάθεση όλων των κυβερνήσεων και με αργή, αίσθηση συναίνεσης. Δεν υπάρχει κεντρικός ελεγκτικός μηχανισμός και κανείς δεν νομοθετεί παγκόσμιους νόμους για τη λειτουργία του.
Τι σημαίνει αυτό;
Οι χρήστες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης οφείλουν να είναι προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουν τις αδυναμίες στην υποδομή του. Και να γνωρίζουν ότι οι προσπάθειες διόρθωσής του μπορεί να είναι οδυνηρά αργές.
Γνωρίζουμε επίσης ότι η ανησυχία πολλών είναι ποιος ελέγχει το internet. Δυστυχώς κανένας, λένε οι ειδικοί. Κι αυτό κάνει τις ανησυχίες μας να φουντώνουν δικαιολογημένα. Επειδή όλη μας η ζωή βασίζεται στην απρόσκοπτη λειτουργία του.
Το άγχος των μαθητών
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης παρατήρησαν τις συμπεριφορές 10.000 γονιών και μαθητών κατά την διάρκεια της 1ης καραντίνας. Τα ευρήματα τους αφορούν αυξανόμενα προβλήματα σχετικά με τη συμπεριφορά παιδιών ηλικίας 4-10 ετών, την παρορμητικότητα τους και την ικανότητα τους συγκέντρωσης.
Αντίθετα πολλοί έφηβοι φαίνεται να ωφελήθηκαν μένοντας στο σπίτι.
Οι λόγοι; Η ανάγκη των μικρών μαθητών να βοηθηθούν από τους γονείς που εμφανίστηκαν ανέτοιμοι, ενώ οι έφηβοι συνέχισαν τις κοινωνικές τους επαφές μέσω των δικτύων και γλύτωσαν από την καταπίεση του σχολείου.
Το άγχος των μικρότερων παιδιών
Πώς να αντιμετωπίσω τα προβλήματα των παιδιών μου; ρωτάνε γονείς. Κάποια παιδιά καταφεύγουν στο κλάμα, άλλα κάλλυνε πάνω μας, είναι ανήσυχα, λυπημένα ή είναι ανυπάκουα και προκαλούν καυγάδες.
Για τη διαχείριση αυτών των συμπεριφορών, υπάρχουν προσεγγίσεις που περιλαμβάνουν λεπτές ενέργειες γονέων. Συγκεκριμένα:
✓ Βαθμιαία εκπαίδευση σε στρατηγικές οργάνωσης-διαχείρισης του χρόνου.
✓ Εκπαίδευση σε γνωστικές δεξιότητες, δηλαδή να μάθουν πώς να σκέφτονται με ευρύτητα ή πώς να μελετούν.
✓ Απλόχερη αγάπη, εμπιστοσύνη και θετική ανατροφοδότηση για κάθε τους ενέργεια.
✓ Περισσότερη ώρα για παιχνίδια στα οποία να δίνεται έμφαση στη διαχείριση της συμπεριφοράς.
✓ Καθοδήγηση πώς να αντιμετωπίζουν κινδύνους μετάδοσης του ιού.
Οι ευάλωτοι
Μελέτες από την 1η καραντίνα δείχνουν ότι η πλέον ευάλωτη ομάδα ενηλίκων είναι οι γονείς που ήδη υπέφεραν από αγχωτικές διαταραχές.
Αυτά τα άτομα υποχρεώθηκαν να αντιμετωπίσουν τα εργασιακά τους προβλήματα και την εξ αποστάσεως εκπαίδευση των παιδιών τους. Ίσως η τηλεργασία να τους βοηθήσει να ισορροπήσουν ανάμεσα στις υποχρεώσεις και τις ανάγκες τους.
Πώς βοηθάμε τα παιδιά μας
Οι ειδικοί του δικτύου Emerging Minds συμφωνούν σε μια σειρά ενεργειών από την πλευρά των γονιών. Ας τις δούμε…
✓ Να είστε περίεργοι για τις ανησυχίες των παιδιών σας.
Για παράδειγμα τα ρωτάμε
«Τι σε ανησυχεί;».
‘Τι λένε στο σχολείο σου;».
«Τι άκουσες για τον ιό;».
✓Να συμπάσχετε με τα παιδιά σας. Βοηθήστε τα να αισθανθούν ότι οι ανησυχίες τους είναι φυσιολογικές λέγοντας…
«Καλά κάνεις και ανησυχείς. Και εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση σου».
✓ Προσέχουμε όταν διορθώνουμε τις παρανοήσεις τους. Χρησιμοποιούμε πειστική κατανοητή γλώσσα.
✓ Ενισχύουμε την αυτοπεποίθηση τους με την αρμόζουσα επιβράβευση.
✓ Τονίζουμε τις καλές προσπάθειες που κάνουν συμπολίτες, γείτονες και επιστήμονες.
✓ Τέλος, προάγουμε με κάθε τρόπο την αυτοτέλεια τους.
Τα παράπονα των ηλικιωμένων…
Τα άτομα της 4ης και 5ης ηλικίας αισθάνονται πιο ευάλωτα αυτή την περίοδο.
Οι λόγοι τους βάσιμοι, ιδιαίτερα για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τη χρήση του διαδικτύου.
Η μοναξιά είναι γειτόνισσα της θλίψης για τους ασυνήθιστους στη μοναχικότητα.
Παράπονα και άγχη φαίνεται ότι καταγράφηκαν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Καθυστερημένα η Γερμανική προεδρία οργάνωσε τον περασμένο μήνα συνέδριο με θέμα “Ανθρώπινα δικαιώματα, συμμετοχή και ευζωία των μεγαλύτερων σε ηλικία την εποχή της ψηφιοποίησης”.
Από το 2013 λειτουργεί ο AGE, ένας Πανευρωπαϊκός Οργανισμός που προασπίζεται τα δικαιώματα των ηλικιωμένων.
Ο AGE ενεργεί για λογαριασμό των μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων και μπορεί να υποβάλλει το παράπονο σας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Κοινωνικών Δικαιωμάτων.
Συμπερασματικά
Η 2η περίοδος της καραντίνας μπορεί να μας κάνει ανθεκτικότερους…
✓ Αν καταστείλουμε το αφανές μας άγχος που προκαλεί αδυναμία συγκέντρωσης και μειωμένη απόδοση.
✓ Αν βοηθήσουμε τα παιδιά μας για κινηθούν προς την αποτελεσματική αυτοτέλεια.
✓ Αν βοηθήσουμε τα παιδιά μας να εκμεταλλευτούν τα δυνατά τους ταλέντα και να ενισχύσουν τα αδύνατα τους.
✓ Αν εκπαιδεύσουμε τα μεγαλύτερα σε ηλικία άτομα στη χρήση του διαδικτύου για να ανακτήσουν ψήγματα κοινωνικότητας.
✓ Αν δώσουμε αγάπη, εμπιστοσύνη και θετική ανατροφοδότηση σε κάθε μέλος της οικογένειας μας.
Τα βιβλία του “Μαθαίνω εύκολα”, “Θυμάμαι εύκολα”, “Γνωστική ανάπτυξη”
διατίθενται από τα βιβλιοπωλεία ΚΥΒΟΣ και LIBRAIRIE.
