Προβλήματα που τρέχουν

Οταν ο πρωθυπουργός βλέπει ότι στενεύει το περιβάλλον του, για να διαφυλάξει ό,τι μπορεί να σωθεί, κάνει κινήσεις χωρίς προσανατολισμό σκόπιμες εκ πρώτης όψεως, που στο τέλος αποδεικνύονται άστοχες. Τούτο κοστίζει, όταν μάλιστα γίνεται βεβιασμένα.
Σίγουρα η κυβέρνηση βρίσκεται στη δίνη πολλών προβλημάτων. Το οικονομικό της Ιταλίας δεν έχει ξεπεραστεί. Αν κάτι στραβώσει θα επηρεάσει το ευρώ και θα παρασύρει κι εμάς. Προμήνυμα το Χρηματιστήριο Αθηνών και η μη αναβάθμιση των τραπεζών από τις εταιρείες αξιολόγησης. Το Σκοπιανό εν εξελίξει να μην μπορεί ο Ζάεφ να βρει πλειοψηφία, να περάσει στη Βουλή τη Συμφωνία των Πρεσπών και ενδεχομένως να πάει σε εκλογές. Ο κ. Π. Καμμένος είναι αμετακίνητος στις θέσεις του. Πάντως ο διορισμός από τούδε Επιτροπής Διόρθωσης των Βιβλίων, πριν κυρωθεί η συμφωνία, σημαίνει “σαλαμοποίησή” της, άρα σπάει το πακέτο, ποιος ξέρει υπό ποίας συνθήκας. Ο απώτερος χρόνος νά ’ρθει προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή αν κυρωθεί από τα Σκόπια, είναι ο Μάρτιος. Το μεταναστευτικό αναταράσσει την ελληνική κοινωνία με απρόβλεπτες εξελίξεις. Απ’ τα νησιά μεταφέρθηκε στη Β’ Ελλάδα μέσω Εβρου. Η αυξημένη ευαισθησία στο θέμα τούτο, αρχικώς, πρόληψης των εξωτερικών επιπτώσεων αποδείχθηκε εκ των υστέρων υποκριτική. Χρησιμοποιήθηκε το μεταναστευτικό, εκτός από διαπραγματευτικό χαρτί, ίσως και για άλλους λόγους. Ας αναλογισθούμε πόσοι Γεν. Γραμ. Υποδοχής και Ταυτοποίησης Μεταναστών έχουν διορισθεί και παραιτήθηκαν με πρώτο τον κ. Βουδούρη (8/4/16 – 9/10/16) με “αιχμές για δυσλειτουργίες”. Το μεταναστευτικό αναστατώνει τους Ευρωπαίους, όπως κι εμάς, που είμαστε η “κερκόπορτα” της Ευρώπης, με αποτέλεσμα την άνοδο της ακροδεξιάς.
Ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος για τον κ. Τσίπρα είναι πώς θ’ αποφύγει την απώλεια της εξουσίας. Προβαίνει σε άστοχες(!) ενέργειες κατεχόμενος από την αβεβαιότητα του αποτελέσματος των εκλογών. Ανθρωποι, που ενδιαφέρονται για μια θέση κοντά του, τον επευφημούν για τις πολιτικές του προτιμήσεις στο κυβερνητικό σχήμα. Ο κ. πρωθυπουργός θεωρεί, ότι όποιον κι αν καλέσει, απ’ οποιονδήποτε πολιτικό χώρο, να τον βοηθήσει, δεν θα του το αρνηθεί και τα καταφέρει, ασχέτως αν προκαλεί θυμηδία μερίδος, όχι μόνο του πολιτικού κόσμου, αλλά και πλήθους των Ελλήνων ψηφοφόρων. Η ελληνική κοινωνία έχει ωριμάσει, ώστε να ερμηνεύει τα γεγονότα με κριτήριο πλέον την ηθική και την υπευθυνότητα των πολιτικών που ψηφίζει. Ο κ. Τσίπρας ενδιαφέρεται να είναι οι κινήσεις του λυσιτελείς, άγνωστο αν επηρεάζεται απ’ το στενό πολιτικό περιβάλλον του, ή ενεργεί με το δικό του προαίσθημα, αδιαφορώντας αν τούτο είναι το κύκνειον άσμα και η καταστροφή του αριστερού πολιτικού του άλλοθι.
Τι δηλώνουν όλ’ αυτά; Τουλάχιστον υπεροψία αποκτηθείσα εν τω πολιτεύεσθαι επί 4ετίαν. Φαίνεται να απουσιάζει η σχέση ισοτιμίας μεταξύ των συμβούλων του, απ’ την απόκτηση δυνάμεως που αντλεί απ’ το νομοθετικό πλαίσιο, έργο των προκατόχων του για να προστατεύσουν τους εαυτούς των από τυχόν απρόοπτα κατά την άσκηση του κυβερνητικού τους έργου.
Εξέλιπαν η “ηθική του ήθους” και το “ήθος του συναισθήματος” γιατί υπερισχύει η “ηθική των πεποιθήσεων”!