Κύριε διευθυντά,
πολλά τα προβλήματα που βιώνουμε όλοι μας, όλο αυτόν τον καιρό με έναν ιό, παγκοσμίως, να μας ταλαιπωρεί πολλαπλώς. Οικονομικές δυσκολίες λόγω αυτής της πανδημίας, προκλήσεις πολιτικές για το θέμα της Αγ. Σοφιάς, επιφυλακή λόγω πολιτικών εθνικών προβλημάτων, πυρκαγιές κ.λ.π.
Βαλλόμαστε από παντού. Δοκιμαζόμαστε συνεχώς. Εκτός όμως από αυτές τις δυσκολίες σαν έθνος πρέπει να μας απασχολούν και τα προβήματα τα «εν οίκω». Δηλαδή τα προβλήματα της όμορφης πόλης μας.
Στην έγκριτη εφημερίδα σας, σχολιάσατε εύστοχα με τίτλο “το μετέωρο βήμα του αγριμιού” για τους προγραμματισμούς της δημοτικής αρχής σχετικά με την ανάπλαση του Δημοτικού Κήπου. Θετικό είναι να αναβαθμιστεί ο χώρος του Κήπου. Είναι ένας πνεύμονας πράσινου στην καρδιά της πόλης μας, χρόνια τώρα, που έχει γράψει ιστορία τόσο ο χώρος πρασίνου με τα ζωάκια που φιλοξενεί, τις παιδικές χαρές που γεμίζουν από τις παιδικές χαρούμενες φωνούλες, όσο και ο χώρος του «ιστορικού καφέ» που είναι ένα «κέντρο πολιτιστικό» ένα σημείο αναφοράς του χανιώτικου κοινού, ένας χώρος που είμαστε υπερήφανοι που υπάρχει με τις διαρκείς πρωτοβουλίες του κ. Βασίλη Σταθάκη. Όπως σχολιάσατε, η ανάπλαση προβλέπει την κατάργηση των ζώων και τη λίμνη με τις πάπιες.
Πόσο δύσκολο είναι να γίνει ανάπλαση με όμορφη αναπαράσταση της φύσης (βράχους, λίμνες, βουνοκορφές, πράσινο) που να φιλοξενεί τα ζώα; Οι λίμνες με τις πάπιες και τους περήφανους επιβλητικούς κύκνους, να καθαριστούν, να συμπληρωθούν με καλαίσθητα παραμυθένια γεφυράκια, σπιτάκια για τις πάπιες και συντριβανάκια, πίδακες ή καταρράκτες; Χαρά των παιδιών. Γιατί σκεφτόμαστε την κατάργησή τους;
Σε πολλές μεγαλουπόλεις υπάρχουν κήποι πράσινου με λουλούδια, νερά, ζώα που δίνουν καταφύγιο δροσιάς σε επισκέπτες. Ας τα λάβει υπόψιν της η δημοτική αρχή με προσοχή πριν προχωρήσει σε οτιδήποτε. Ας φροντίσει και άλλες εκκρεμότητες που απασχολούν την πόλη μας.
Αλλο δημοσίευμα στην εφημερίδα σας για την “ονοματοδοσία” οδών του κ. Μίνωα Νικολακάκη όπου αναφέρει το όνομα του αρχηγού του Μακεδονικού αγώνα, Παύλου Μελά και της Ελληνίδας του πολιτισμού, Μελίνας Μερκούρη.
Δημοσίευμα του κ. Αριστείδη Φραγκιουδάκη, πτυχιούχου Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης, για τον Ειρηναίο Γαλανάκη. Ζωή γεμάτη προσφορά για τον συνάνθρωπο.
Προσωπικά δημοσιεύματα, επανειλημμένα για τον Γιάννη Κλωνιζάκη, που όρθωσε το ανάστημά του στην χούντα.
Ολοι αυτοί οι προτεινόμενοι και πολλοί άλλοι αξιόλογοι, με αυτόν τον τρόπο πρέπει να τιμώνται με τον ελάχιστο φόρο τιμής και να μας θυμίζουν την ιστορία μας. Πόσο τρυφερό, ωραίο, ανθρώπινο και συγκινητικό ήταν το ότι δόθηκε το όνομα “Θεοχαρούλα Μυλωνάκη” στο διαβητολογικό ιατρείο του Γενικού Νοσοκομείου Χανίων. Η Χαρούλα άφησε ένα έργο σημαντικό για πολλούς ασθενείς της. Είναι λοιπόν πολύ σημαντκό να αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες, να δείχνουμε την ευγνωμοσύνη μας και να παραδειγματιζόμαστε από αυτές.
Όλες αυτές οι προτάσεις, από όλους μας, ας απασχολήσουν τη δημοτική αρχή και με καλη διάθεση, προγραμματισμό και προσπάθεια ας γίνει το καλύτερο.
Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία
Μαριάννα Μαυροματάκη
