Οι ανάγκες των καιρών σήµερα είναι διαφορετικές από άλλοτε. Για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών χρειάζεται εναλλακτική διακυβέρνηση.
Είναι αυτονόητο ότι δεν µπορεί στις δηµοκρατίες να κυβερνά συνέχεια το ίδιο πρόσωπο, η ίδια παράταξη.
Πρέπει να παίρνουν σειρά και άλλοι σχηµατισµοί που µπορούν να πείσουν ότι η άσκηση της εξουσίας περνά απ’ τη συµπόρευση οµοιογενών πολιτικών σχηµατισµών. Στο παρελθόν υπήρξαν πολιτικοί που απέκτησαν δύναµη και έδωσαν σηµασία στις λαϊκές απαιτήσεις όπως ο Κωνσταντίνος Καραµανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Αλέξης Τσίπρας, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν στις ανάγκες των καιρών.
Όµως χρειάζεται κοινό πρόγραµµα των προοδευτικών δυνάµεων για την εδραίωση της δηµοκρατίας, που θα αναδείξει απ’ τα κάτω προς τα πάνω σαφείς κοµµατικές ηγεσίες, όχι ουρανοκατέβατες, για να δει η διακυβέρνηση διέξοδο στον ορίζοντα και να αντιµετωπίσει τα προβλήµατα. ∆εν ενδιαφέρει και τόσο η σειρά κατάταξης των κοµµατικών παρατάξεων, αρκεί να φανεί ένα µέτωπο µε σαφείς προϋποθέσεις διακυβέρνησης του τόπου.
Απαιτείται, λοιπόν, ένα µέτωπο απ’ τις δηµοκρατικές δυνάµεις κοµµατικών σχηµατισµών, αποφασισµένων ν’ αντιπαρατεθούν µε το κατεστηµένο και ν’ αντέξουν στις πιέσεις και στις επιδιώξεις προβεβληµένων και µη προσώπων για τοποθέτησή τους σε ηγετικές θέσεις. Οι κοινωνικές σχέσεις δεν ρυθµίζονται παρά µε την πολιτική. Το ερώτηµα προβάλλεται έντονα, γιατί οι πολίτες απεχθάνονται την πολιτική, την απαξιώνουν και αδιαφορούν. «Έτσι αφήνεται ανενόχλητη, να ενεργεί ελεύθερα αντιστρατευόµενη το κοινό συµφέρον, παρά τι αίολες αναξιόπιστες υποσχέσεις και τα παχιά λόγια».
Συµβαίνει, δυστυχώς, σήµερα στην Ελλάδα. Η απαξίωση της πολιτικής, την οποία ασκούν οι κρατούντες µε τον ένα ή τον άλλο τρόπο προκλητικά και καταφέρνουν να προσαρµόζουν το πλήθος στις απαιτήσεις τους και να υπηρετεί τις διαπλεκόµενες επιλογές τους. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι απαραίτητο ο πολίτης να αναµειγνύεται στην πολιτική, να µην απέχει και να την αµφισβητεί όταν βρίσκεται σε κρίση, απειλώντας τα συµφέροντα του.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση πισωγυρίσµατος ένεκα εγχώριων οικονοµικών συµφερόντων, που πάνε να χειραγωγήσουν την πολιτική ζωή. Είναι σωστή η άποψη του κ. πρωθυπουργού, ότι η κάθε εκλεγµένη κυβέρνηση κυβερνά και αποφασίζει για κάθε ζήτηµα, που ανάγεται στην εκτελεστική εξουσία.
Αν οι πολιτικές δυνάµεις ταχθούν µε τις πρωθυπουργικές απόψεις, αφήνοντας στην άκρη µικροπολιτικές σκοπιµότητες, ο κ. Μητσοτάκης είναι διατεθειµένος να συγκρουστεί µε τους ολιγάρχες που µέχρι χθες τον στήριζαν και τώρα κάνουν πίσω;
