Οι μέρες περνούν και πίσω δεν γυρίζουν για τον λόφο Καστέλι.
«Ασήμωσε και θα σου πω…»
έβαιΒα θα μπορούσαμε να πιάσουμε τα τακιμιάσματα με τον επιθεωρητή Κλουζό, αλλά πού να τρέχουμε τώρα. Περνώντας από θεωρία σε θεωρία, ξεχάσαμε ότι όσο διαιωνίζεται αυτή
η κατάσταση, ο λόφος Καστέλι ερημοποιείται από την αδιαφορία. Ό,τι κάνουν, μου φαίνεται ότι το κάνουν με μισή καρδιά και με μισό στόμα.
Σου λένε: «Πού θα πάει, θα ξεχαστεί το καλοκαίρι που είναι παχιές οι μύγες». Η τοπική κοινωνία όμως δεν ξεχνά και γι’ αυτό αγωνιά.
Κι όλοι εμείς ψάχνουμε μια… καφετζού για να μας πει τι θα γίνει στον λόφο Καστέλι.
«Μεγάλη πόρτα θα διαβείς…».
Καταλαβαίνετε ότι δεν “καίγονται” για τον λόφο, γι’ αυτό κάνουν τουμπεκί, γι’ αυτό
δεν προτείνουν μία σοβαρή λύση για την αξιοποίηση και ανάδειξη των ιστορικών κτηρίων.
Ποιον συμφέρει αυτό;
