Τι λες πιο εύκολα, αλήθειες ή ψέµατα; Καλύπτεις µια αλήθεια µ’ ένα ψέµα, για να βοηθήσεις κάποιον να µην πληγωθεί; Λες την αλήθεια κι ας γνωρίζεις ότι θα προκαλέσει κακό; Κρύβεις την αλήθεια, χωρίς απαραίτητα να πεις ένα ψέµα; Κρύβεις την αλήθεια προς όφελός σου; Και από την άλλη τώρα… προτιµάς να σου πουν ένα ψέµα από µια αλήθεια που θα σε πληγώσει ή πιστεύεις ότι η αλήθεια κι αν δεν είναι πάντα ευχάριστη είναι απαραίτητη; Θες ν’ ακούσεις τη σκληρή αλήθεια µε κίνδυνο να δυσκολευτείς να την αντέξεις (ή να µην την αντέξεις) και να σου γίνει κι εκείνος που σου τη λέει αντιπαθητικός, ή το ψέµα που κάποιος µε αυτό θα σου χαϊδέψει τ’ αυτιά, θα τον συµπαθήσεις και θα νιώσεις – προσωρινά – ανακουφισµένος;
Και ποιους θυµάσαι; Εκείνους που πέρασαν από τη ζωή σου λέγοντάς σου αλήθειες ή τους άλλους που σου έλεγαν ψέµατα; Ή και τους δύο; Και γενικά τώρα… ένα µικρό ψέµα πειράζει; Ποιο εκθέτει και ποιο φοβίζει περισσότερο, το ψέµα ή η αλήθεια; Και τελικά ποιο από τα δύο έχει τη µεγαλύτερη αίγλη και αξία; Η λίστα µε τις ερωτήσεις και τις αναρωτήσεις είναι ατελείωτη. ∆ύσκολο να βρεθεί κατά πού γέρνει η ζυγαριά µε τις απαντήσεις. Πρέπει κάποιος να ψάχνει βαθιά µέσα του, κατά περίπτωση, για να βρει πότε – και αν – το ψέµα και η αλήθεια είναι καλό ή κακό.
«Οι Ρωµαίοι αποκαλούσαν την Αλήθεια Veritas, θεωρώντάς την, κόρη του Κρόνου (Saturnus), ή του Χρόνου (Tempus). Επειδή η Αλήθεια εικονίζονταν πάντα χωρίς στολίδια και πλούσια ενδύµατα έναντι των άλλων θεοτήτων, ο Ρωµαίος λυρικός ποιητής Οράτιος την αποκαλούσε «nuda» Veritas, δηλαδή «γυµνή αλήθεια». Από τότε καθιερώθηκε η ρητορική έκφραση «γυµνή αλήθεια», που λέγεται µέχρι και σήµερα εκ του γεγονότος ότι δε χρειάζεται στην απόδοσή της ιδιαίτερα καλολογικά στοιχεία ή προλόγους, εξ ου ακόµη και η έκφραση «ωµή αλήθεια». (λήµµα από τη ΒΙΚΙΠΑΙ∆ΕΙΑ)
Πάντως, πέρα από τα «κατά συνθήκη ψεύδη» και τις ωµές αλήθειες, κατά γενική οµολογία, οι άνθρωποι που λένε την αλήθεια µε το σωστό τρόπο (απαραίτητη προϋπόθεση ο σωστός τρόπος…), σέβονται τον εαυτό τους, διαθέτουν τόλµη και δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα γιατί δεν έχουν λόγους να (σου) κρύβονται.
Σε τραβάνε κοντά τους, γιατί ξεχωρίζουν µε την καθαρότητα της ψυχής τους. Αντίθετα από τους άλλους που χρησιµοποιούν κατά συρροή τα βλαβερά ψέµατα και διαστρεβλώνουν την αλήθεια προς όφελός τους και φυσικά όταν αποκαλυφθούν – γιατί αποκαλύπτονται – χάνουν την εµπιστοσύνη σου, σε αποµακρύνουν, µε αποτέλεσµα, κάπου στο πέρασµα του χρόνου, να µένουν µόνοι.
Εν τέλει… Ετυµολογικά η λέξη αλήθεια αποτελείται από το άλφα το στερητικό και τη λήθη και σηµαίνει αυτό που δεν ξεχνιέται. Αν τυχόν τη µάθεις, το πιθανότερο είναι ότι δεν πρόκειται να την ξεχάσεις ποτέ, µε ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό. Αν τυχόν την πεις, ούτε θα ξεχαστεί, ούτε ξέρεις πώς θα ληφθεί. Κι εσύ τώρα καλείσαι εκ των πραγµάτων, να επιλέξεις αν την προτιµάς από το ψέµα. Αν θες να τη λες και αν θες να την ακούς. ∆ική σου είναι η απόφαση της επιλογής αυτής και των συνεπειών της βέβαια…
*Η Μαρία Σαρρή – Σαββάκη είναι δασκάλα
Ειδικής Αγωγής – Συγγραφέας
