Ψεύτικα Είδωλα

Η προσοχή μας πάντα στραμμένη προς τα έξω, αναζητά κάπου να στηριχτεί, κάπου να πιαστεί, σε κάποιον να μοιάσει. Γιατί άραγε;
Μήπως τελικά ψάχνουμε τα πάντα έξω από εμάς, διότι δεν έχουμε θεμέλια να στηριχτούμε μέσα μας ή μήπως δεν μας δόθηκε η ευκαιρία να τα ανακαλύψουμε;
Μας φταίνε πάντα οι άλλοι, θέλουμε την “τροφή” έτοιμη μασημένη, δηλαδή την ιδέα έτοιμη, το βιβλίο να μην το διαβάσουμε αλλά να μας πουν τί λέει, κλπ. Όλα δηλαδή οι άλλοι.
Έτσι, προσπαθώντας να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη, χωρίς ποτέ να αναλογιστούμε “πώς ακριβώς την θέλουμε”, ψάχνουμε για άλλους ανθρώπους που η ζωή τους φαινομενικά είναι έτσι όπως θα θέλαμε την δική μας, και προσπαθούμε να τους ακολουθήσουμε.
Με τον τρόπο αυτό, ακολουθούμε, θαυμάζουμε ανθρώπους που πιθανώς έχουν δόξα, χρήμα, θαυμαστές, και επιθυμούμε μια τέτοια ζωή, χωρίς όμως να φανταζόμαστε την ζωή αυτών των ινδαλμάτων μας πώς είναι όταν σβήνουν τα φώτα. Κι όταν αργότερα διαπιστώσουμε ότι η σκοτεινή πλευρά τους κρύβει ναρκωτικά, σεξ ακόρεστο σ’ όλες του τις μορφές, ή άλλες βίαιες πράξεις, είτε το δικαιολογούμε λέγοντας “έτσι είναι όλοι οι μεγάλοι” ή τον διαγράφουμε από το βάθρο που τον είχαμε και πάμε στον επόμενο. Διότι έχουμε ανάγκη από κάποιον να μοιάσουμε, να στηριχτούμε, όταν το στήριγμα αυτό δεν υπάρχει μέσα μας.
Τελικά, έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη από “είδωλα” και μάλιστα τις περισσότερες φορές ψεύτικα;
Μα, θα πει κάποιος υπάρχουν και είδωλα αληθινά;  Και τα είδωλα και τα ινδάλματα είναι ψεύτικα, διότι τα δημιουργούμε μέσα μας έτσι όπως εμείς τα θέλουμε, έτσι όπως εμείς τα φανταζόμαστε. Σπάνια πλησιάζουμε την πραγματικότητά τους.
Τότε γιατί αναζητάμε κάτι “χτισμένο στην άμμο” για να στηριχτούμε, για να ακολουθήσουμε; Δεν έχουμε την δυνατότητα να ανακαλύψουμε κάτι πραγματικό, κάτι αληθινό και να στηρίξουμε την ζωή μας επάνω του;
Σχεδόν όλοι έχουμε την δυνατότητα και μπορούμε να βρούμε ένα τέτοιο δυνατό κι αληθινό “θεμέλιο”, αρκεί να στρέψουμε την προσοχή μας μέσα μας.  Κι επειδή η αγάπη μας δεν είναι καθαρή όπως θα θέλαμε ίσως, και εμπεριέχει ακόμη το συμφέρον, ας δώσουμε προσοχή στην διαίσθησή μας και στην συνείδησή μας. Και τα δύο είναι “προϊόντα” του πνεύματός μας, το Θεϊκού σπινθήρα μας και μας οδηγούν μόνο στο σωστό, μόνο στην αλήθεια.
Ας μην αφήσουμε για λίγο τον νου να παρεμποδίσει την παρουσία του μηνύματος της διαίσθησης ή της συνείδησης. Ας εκτελέσουμε τα μηνύματά τους. Ας δώσουμε σημασία σε κάτι που ίσως μόνιμα παραβλέπαμε. Μπορεί να είναι αυτό το θεμέλιο της ζωής μας. Ίσως να είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να αλλάξουμε την ζωή μας προς κάτι καλύτερο.
Η ζωή δυσκολεύει από την αυξανόμενη αρνητικότητα και κακία που κυκλοφορεί. Ας αναζητήσουμε ΤΩΡΑ το θεμέλιο μέσα μας, γιατί αν το αφήσουμε για αύριο, αυτό δεν έρχεται ποτέ και σε μια δύσκολη στιγμή θα μείνουμε με μια χούφτα άμμο, γιατί εκεί στηρίξαμε την ζωή μας.
Ας αναλογιστούμε λιγάκι, ο καιρός το επιτρέπει και η αυξανόμενη αρνητικότητα το κάνει επιβεβλημένο. Στο χέρι μας είναι να κάνουμε τα βήματα της ζωής μας πιο σίγουρα, πιο σταθερά, αληθινά.
Το πνεύμα ξέρει, ο νους δεν χρειάζεται να ξέρει.