Μένεις πίσω σε πολλά πράγματα όταν θεωρείς πως έχεις υποχρέωση να αισθάνεσαι ότι χρωστάς πολλά σε κυβερνήσεις που δήθεν παρέλαβαν καμένη γη (όχι ότι δεν ισχύει αυτό αλλά είναι το πάγιο επιχείρημα όταν κάποιο κόμμα αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας) και αναγκάζονται να πάρουν μέτρα που θα δυσαρεστήσουν συνολικά την κοινωνία.
Δίνεις άφεση αμαρτιών σε παρατάξεις που το μόνο που κάνουν είναι να παραφιλολογούν επειδή έτσι έχουν μάθει να ξεγελούν τους πολίτες με ψευδοπαροχές και υποσχέσεις σε μια πραγματικά καμένη γη. Αυτό μάλιστα νομιμοποιείται τρόπον τινά από τα στατιστικά στοιχεία που άλλοτε εκτοξεύουν τα ποσοστά ανεργίας στα ύψη και άλλοτε παρουσιάζουν ψευτοβελτιώσεις για να μπορούν οι κυβερνήσεις να δείχνουν πως με την οικονομική τους πολιτική πέτυχαν να ανυψώσουν το ηθικό της κοινωνίας.
Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει λοιπόν να μην δίνεις σημασία σε όλα αυτά που λανσάρονται ως πολιτικές επιτυχίες από κόμματα που το μόνο που ελπίζουν, είναι να δρέπουν τους καρπούς μιας αποπρσανατολισμένης και αποσυντονισμένης κοινωνίας.