Ψευδαισθήσεις και διαψεύσεις

Χαρακτηριστικό της ελληνικής «Αριστεράς» είναι ότι, όσο βρίσκεται στην αντιπολίτευση, ζει με ψευδαισθήσεις. Δηλαδή σε κόσμους ουτοπικούς, εξωπραγματικούς, που εν γένει δεν έχουν καμιά σχέση με την τραγική πραγματικότητα που βιώνουμε οι Έλληνες, εδώ και 6 χρόνια.
Κι όταν η «Αριστερά» γευτεί την εξουσία -όπως τώρα- βρίσκεται σε αμήχανη θέση να την ασκήσει επωφελώς για όλους. Όχι μόνο για το κόμμα! Η μετεκλογική, κυρίως μετά το άκαιρο δημοψήφισμα περίοδος, έδειξε μια βίαιη προσαρμογή της στα ευρωπαϊκά δεδομένα, αφού έχουμε διάψευση όλων των ψευδαισθήσεών της. Όπως,
-Διάψευση της πεποίθησης πως το Grexit ήταν μια μπλόφα των καπιταλιστών: ένα τρομοκρατικό, δηλαδή, εύρημα της εσωτερικής και εξωτερικής μνημονιακής προπαγάνδας, ώσπου η «έξοδος» υπεδείχθη ωμά στον κ. Τσίπρα στο Eurogroup! Αποτυπωμένο μάλιστα σ’ ένα καλομελετημένο επίσημο ευρωπαϊκό έγγραφο!
– Διάψευση ότι η «Αριστερά» διέθετε βιώσιμη εναλλακτική λύση (Plan B’). Κι όταν ο κ. πρωθυπουργός διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική λύση είναι η άτακτη (κατά Λαφαζάνη) καταστροφική χρεοκοπία, ή η «συντεταγμένη» (κατά Σόιμπλε) χρεοκοπία, ανέκρουσε εσπευσμένα πρύμνα, υπογράφοντας βαρύτερο μνημόνιο.
Επιπλέον,
– Μια συντεταγμένη χρεοκοπία, έστω με υποβοηθούμενη έξοδο από το ευρώ, θα καθιστούσε τη χώρα δυο φορές υποτελή στους δανειστές της: πρώτα, επειδή η χώρα θα χρειαζόταν τα δάνειά τους (με ακόμη σκληρότερους όρους), και έπειτα, επειδή θα είχαμε αποχωρήσει οικειοθελώς πια από το ευρώ, με αποβολή κι από την Ε.Ε.  Έτσι, θα γινόμασταν μια χώρα με βαρύτατες υποχρεώσεις και κανένα δικαίωμα.
– Μερικοί «δραχμιστές» διατηρούν, ακόμη και τώρα, την ψευδαίσθηση πως δεν έχουμε χρεοκοπήσει! Πως υπάρχουν κάπου κρυμμένοι πόροι, πλούτη/θησαυροί (πού;), υδρογονάνθρακες κ.λπ., που κάποιοι μας κρύβουν για να διευκολύνουν (!) την υποταγή μας στους ξένους.
Εστω και πολύ αργά, ο κ. Αλέξης Τσίπρας, συνειδητοποίησε το χάος που επεφύλασσαν οι «δραχμιστές» (ή οι οπαδοί άλλου παράλληλου νομίσματος) στην ήδη ρημαγμένη χώρα. Αναλογισθείτε μόνο πόσο γρήγορα θα πλούτιζαν όσοι φρόντισαν να φυγαδεύσουν τα κεφάλαιά τους σε άλλες χώρες, καραδοκώντας να επανέλθουν σε μια τελείως καθημαγμένη οικονομία, ώστε να αγοράσουν τα πάντα!
Παραγκωνίζοντας τους «εμπνευστές» μιας τέτοιας λύσης, ο ίδιος μας βεβαίωσε πως μια επιστροφή στη δραχμή θα σήμαινε την απόλυτη φτωχοποίηση των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων: αυτών δηλαδή που κυρίως ζητούν καταφύγιο στην  Αριστερά!
Γιατί όμως, θα έπρεπε να περάσουν 6 μήνες «εντατικών διαπραγματεύσεων» του τίποτε (!), αλλά και 17 ώρες εξουθενωτικών συνομιλιών του ίδιου του κ. Τσίπρα με τους θεσμούς, ώσπου να υιοθετηθεί η παρούσα βίαιη κατάσταση; Η Ιστορία θα δείξει.