Ο ανταγωνισμός στην πολιτική δεν κοιτάει τους τύπους. Επιδιώκεται η επικράτηση κι αν ακόμη χρησιμοποιούνται παραλογισμοί. Δίδεται μάχη πιστεύοντας ότι δεν θίγεται το κοινόν αίσθημα. Εδώ έχουν πέραση “τα κατά συνθήκην ψεύδη” που λέγονται για να εξωραϊστεί η εικόνα της καθημερινότητας. Εχουν περάσει χρόνια απ’ τη μετεγκατάσταση του αεροδρομίου Ελληνικού στα Σπάτα.
Η τύχη του χώρου, μετά από πολλά σχέδια, που εξαγγέλθηκαν για την αξιοποίησή του, χάνεται στο βάθος άλλων σκανδάλων. Και αυτό χρησιμοποιήθηκε ως πρώτης τάξεως επιχείρημα κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων στην προεκλογική περίοδο του 2014. Τι να πρωτοθυμηθεί και να σχολιάσει κανείς για το πολυπόθητο Ελληνικό! Ο κ. Τσίπρας αναθεμάτιζε τον ΣΥΡΙΖΑ, αν κέρδιζε τις εκλογές και ερχόταν ως κυβέρνηση «να επικυρώσει συμφωνίες όπως αυτή του Ελληνικού.
Ο κόσμος καλύτερα να ψηφίσει Σαμαρά» είχε πει προεκλογικά. Οσο κάθετοι ήσαν και αντιδρούσαν στα σχέδια αποκρατικοποίησης απ’ το 2011, τώρα, που ο χώρος του αεροδρομίου έγινε αντικείμενο πιέσεων στη διαπραγμάτευση, οι κυβερνώντες μετατοπίστηκαν ως προς τον αρχικό τους προσανατολισμό, τα υιοθέτησαν και αντί να σιωπούν, αν και τα υπέγραψαν τα σχέδια, ενώ τα απέρριπταν, περιφέρουν συναισθήματα θλίψης! Ευθυξία ανύπαρκτη ξεχάστηκε το πανώ με φωτογραφία του τότε δημάρχου Ελληνικού δίπλα στον κ. Τσίπρα, που έγραφε: «Το Ελληνικό δεν πωλείται». Τώρα ο καθ’ ύλην υπουργός δεν ματαίωσε τα σχέδια. Οταν ήταν αντιπρόεδρος του Τ.Ε.Ε., είχε συμφωνήσει με την “αξιολόγηση” του Ελληνικού, που ανήρχετο σε 3 δισ. ευρώ, έναντι 915 εκατ. ευρώ, που επετεύχθη στον διαγωνισμό. Είχε δηλώσει τον Οκτώβριο του 2014: «Είναι προφανές ότι οι πολιτικές ευθύνες είναι τεράστιες γι’ αυτήν τη βήμα – βήμα μεθόδευση του ξεπουλήματος του Ελληνικού». Τ
ώρα, που υπέγραψε, αυτοαναιρείται: «Απ’ όσα είπα στο παρελθόν, δήλωσε, δεν παίρνω πίσω ούτε μία λέξη». Επετέθη και στο Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. για τους χειρισμούς του ως προς την τιμή που «θάπρεπε νάναι πολλαπλάσια»… Το Ελληνικό έπρεπε ν’ αξιοποιηθεί διαφορετικά και όχι μ’ αυτές τις διαδικασίες, που έχει επιλέξει το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ… «Υπάρχουν πράγματα που δεν πιστεύουμε και πράγματα που πιστεύουμε από το πρόγραμμα… Αυτά, που δεν πιστεύουμε τα κάνουμε με βαριά καρδιά… είναι εθνικό καθήκον… υπάρχει συνέχεια του κράτους και στις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις δεν παύουν οι δεσμεύσεις των προηγουμένων». Υποστήριξε δε ότι το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. «πολλές φορές λειτουργεί εκτός κυβερνητικών εντολών». Για τα λεχθέντα απ’ τον υπ. Υποδομών είπε ο πρόεδρος του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ.: «Στον κ. Σπίρτζη δεν προτίθεμαι ν’ απαντήσω.
Εκτός από διαφορετικές απόψεις έχουμε τελείως διαφορετική διαδρομή και διαφορετική κλίμακα αξιών»(!) Αψιμαχίες μεταξύ κυβερνητικών αξιωματούχων, που παραμένουν στη θέση τους, να μετουσιώνουν τις αντιπαλότητες μέσα στο κόμμα, ενώ έχει συντελεστεί η αλλαγή του πολιτικού κλίματος. Πότε έλεγαν την αλήθεια στον ελληνικό λαό; Τότε; Πώς ισχυρίζονται τώρα ότι: «Εμείς δεν είμαστε τροχοπέδη σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει… δεν θ’ ανοίξουμε τις πόρτες για να συνεχίσει να γίνεται αυτό που γίνεται, πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία. Και αυτό είναι πολύ σημαντικό». Σημαντικό είναι ότι τέτοια κυβερνητικά στελέχη είναι ακόμα στις θέσεις τους, δεν αυτοελέγχονται και δεν παραιτούνται. Αυτά είναι συμπτώματα κοινωνικής κατάπτωσης. Δεν ζητούν συγγνώμη για το παρελθόν, αλλά αναλαμβάνουν και ευθύνες για το μέλλον. Δεν είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς γιατί τότε αντιδρούσαν και τώρα υπογράφουν για τις ανάγκες του 3ου μνημονίου με “βαριά καρδιά” χωρίς να παραδέχονται το “οξύμωρο”!
