Είναι περίεργο πράγμα η μνήμη ορισμένων Χανιωτών. Πολλάκις κάνει τις επιθυμίες τους ψευδοϊστορία και αυτή με τη σειρά της διαμορφώνει τοπικές πολιτικές.
Έτσι λοιπόν, όσο σκαλίζεις την οξυμένη μνήμη σου -και ανακαλείς γεγονότα που σημάδεψαν την τοπική ζωή- τόσο περισσότερο διαπιστώνεις τη φθορά των εξαγγελιών που διαψεύδονται αφενός και αφετέρου διαπιστώνεις ότι οι “φιοριτούρες” και οι άτσαλοι χορευτικοί, περιπαιχτικοί νάιλον λόγοι οδηγούν εκεί απ’ όπου ξεκίνησαν όλα.
Στο σημείο μηδέν.
Έτσι κάποιοι γράφουν μια ψευδοϊστορία στο μυαλό τους και προσπαθούν πάνω εκεί να παράγουν πολιτική. Ψόφια ντέφια δηλαδή, χωρίς ουσία, χωρίς πρακτικό αντίκρυσμα έτσι ίσα-ίσα για να βρισκόμαστε σε κουβέντα στα Χανιά.
Πιστεύουν ακόμη ότι αυτό το σούσουρο, αυτό το βαρετό κουβεντολόι τους συμφέρει κιόλας, γιατί έτσι -υποψιάζονται- ότι μένουν στον αφρό της επικαιρότητας, ότι δεν κάνει “κοιλιά” η αναγνωρισιμότητά τους.
Αυτό αν θέλεις να αστειευτείς μαζί τους θα έγραφες με εισαγωγικά: «πεφωτισμένη αδράνεια» (sic).
Τι μήνυμα εκπέμπει στους Χανιώτες η τοπική Αυτοδιοίκηση;
Μιας – επιεικώς – αβαρούς πολιτικής, που δεν παίρνει στα σοβαρά τις ανάγκες της πόλης.
Αυτό σημαίνει ότι φτιάχνουν… μια ψευδοϊστορία στο μυαλό τους.
