» Θεολογική και ιατρική προσέγγιση
» Ηλία Ε. Μαζοκοπάκη, Δρ. Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, Δόκιμος Θεολόγος
Συγχαίρουμε τον φίλτατο και πολύ αγαπητό διακεκριμένο γιατρό και δόκιμον Θεολόγο Ηλία Ε. Μαζοκοπάκη, ορμώμενον από την Ποταμίδα Κισάμου και υπηρετούντα ως στρατιωτικός γιατρός στο Πολεμικό Ναυτικό της Πατρίδας μας για το νέο του επιστημονικό σύγγραμμα το οποίο προσεγγίζει το θέμα της ανθρώπινης πλευράς του Ιησού, που για αιώνες λογιάζονταν απρόσιτο έως και άβατο, δηλαδή αναφέρεται στην πίεση και το ψυχολογικό στρες του Ιησού, Στον Κήπο της Γεθσημανή δύο ημέρες πριν την σταύρωσή του.
Υπενθυμίζουμε ότι ο Χριστός φτάνει ως το σταυρικό θάνατο εκουσίως και πάσχει ως τέλειος άνθρωπος.
Ακόμα σημειώνουμε ότι ο Χριστός ως τέλειος Θεός και ως τέλειος άνθρωπος έχει κατά το ανθρώπινο τα αδιάβλητα (αναμάρτητα) πάθη π.χ. επείνασε, εδάκρυσε, εδίψασε, κ.λπ.
Η αγωνία της Γεθσημανή ανθρωπίνως είναι κατανοητή και είναι επίσης φυσικό να παρέλθει από αυτόν το ποτήριον τούτο, αλλά όχι όπως θέλω εγώ, αλλά όπως θέλεις εσύ πάτερ.
Η αγωνία αυτή επαυξάνεται μετά τη σύλληψη, τις ανακρίσεις επί των ανακρίσεων από τον Άνα στον Καϊάφα, από τον Ηρώδη στον Πιλάτο και το Μεγάλο Συνέδριο, με πολλές ώρες κακομεταχείρισης, ξυλοδαρμών με φραγγέλιο, χωρίς φαγητό και χωρίς νερό, άυπνος, καταματωμένος και καταϊδρωμένος και με αγκάθινο στεφάνι στο κεφάλι.
Οι μαθητές διαβεβαιώνουν ότι από τον κήπο της Γεθσημανή είδαν στο πρόσωπό του να τρέχει ο ιδρώτας, ωσεί θρόμβοι αίματος (ιδρώτας αιματηρός).
Όλα αυτά δικαιολογούσαν να πεθάνει πριν την σταύρωση.
Η σωματική του κατάσταση είχε τόσο πολύ ταλαιπωρηθεί και κακοποιηθεί που ακόμα και η επιβίωσή του ως το Σταυρό ιατρικά είναι εν πολλοίς ανεξήγητη.
Εμείς μπορούμε να δεχτούμε και να βεβαιώσουμε ότι επέζησε όλων αυτών των θανατοκεντρικών μαρτυρίων, α: γιατί αυτό ήταν το σχέδιο του Θεού όπως ο ίδιος διαβεβαιώνει τον Πιλάτο «ουδεμίαν εξουσίαν έχεις κατ’ εμού ειμη ην σοι δεδομένον άνωθεν» και β: γιατί ο Ιησούς δεν ήταν απλός άνθρωπος, ήταν τέλειος άνθρωπος.
Τα υπέφερε όλα ως και τη μεταφορά του Σταυρού και εκείνη την οδυνηρή πράξη της σταύρωσης με την οποία ολοκληρώνεται ο μαρτυρικός του αγώνας.
Ο σταυρικός θάνατος του Χριστού πραγματώνεται πολύ σύντομα, τόσο που ο Πιλάτος όταν πληροφορείται ότι ο Ιησούς πέθανε έμεινε έκπληκτος καθόσον ο σταυρικός θάνατος είναι αργός, για τούτο και οδυνηρός.
Μία παρατήρηση:
Ο Χριστός και κατά την ώρα της προδοσίας και της σύλληψης, την διαδικασία των ανακρίσεων, τους κολαφισμούς και τα ραπίσματα, ακόμα και πάνω στο σταυρό βρίσκεται «εν τη δόξη Αυτού» ως Θεός εκ Θεού αληθινού.
Αυτή η αλήθεια έχει ευαγγελική την καταβολή, λειτουργείται από την Αγία μας Εκκλησία και πιστεύεται από τον ευσεβή λαό του Θεού.
Σε μια εποχή που γίνεται προσπάθεια αποϊεροποίησης της ζωής και λογικοποίησης του υπέρλογου, δηλαδή παραμέρισμα του Θεού και θεοποίηση του κόσμου ή κάποιων κοσμικών δυνάμεων, το σύγγραμμα του κυρίου Ηλία Μαζοκοπάκη αποτελεί πράγματι κυματοθραύστη των θυελλωδών επιθέσεων των κυμάτων και των κινημάτων της άρνησης του Θεού και της εκκοσμίκευσης των πάντων στο βωμό των συμφερόντων της προσκαιρότητας προς ανήκεστο βλάβη των θησαυρών της αιωνιότητας.
Το σύγγραμμα αποτελεί μια συμφωνία αρμονικής συμβίωσης, πίστεως και επιστήμης καθόσον αναδεικνύει τα αδιάβλητα πάθη του Χριστού ως τέλειου ανθρώπου μη γινόσκοντος αμαρτία αλλά και ταυτόχρονα δεν παραβλέπει την απόλυτη υπακοή του στον ουράνιο πατέρα του και πατέρα πάντων ημών.
Δεν διαβαίνει την πύλη της εξόδου, των μαρτυρικών παθημάτων του και του σταυρικού επώδυνου, εκουσίου θανάτου του, μένει στο κέντρο της πίστας και προκαλεί ιδίοις παθήμασι τη χάρη του Θεού, τη σώζουσα τον άνθρωπο και τον κόσμο από την αμαρτία, το κακό και το θάνατο, πατήσας τον θάνατον και τοις εν τοις μνήμασιν ζωής χαρισάμενος.
Κατά τούτο προς τιμήν του κ. Μαζοκοπάκη η επιστήμη δεν αποστασιοποιείται από την αρετή και δεν γίνεται πανουργία, διευκολύνει την βαθύτερη κατανόηση του μυστηρίου, της σωτηρίας και φυσικά με την διαχείριση της ενδελεχούς παρατήρησης των ευαίσθητων λειτουργιών του σώματος βεβαιώνει ότι, όπου περισσεύει η αμαρτία πλεονάζει η ΧΑΡΗ.
Και πάλιν χαιρόμαστε, αποδεχόμαστε και προσυπογράφουμε τις απόψεις του συγγραφέα για την επίδραση του στρες και του άγχους του Ιησού στη Γεθσημανή και τιμούμε ιδιαίτερα την εκτίμησή του ότι η προσευχή ως προσωπική επικοινωνία με τον Θεό Πατέρα σε κάθε κρίσιμη ώρα της ζωής δίνει τη δύναμη που χρειάζεται η ανθρώπινη φύση να υπερνικήσει τη δειλία της ψυχής και να εμπιστευτεί το σχέδιο του Θεού.
Την ενεργητική επίδραση της προσευχής στο άγχος, την αγωνία και τη θλίψη κάθε ανθρώπινης ύπαρξης κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει.
Όσον αφορά τις παρατηρήσεις του συγγραφέα και άλλων ερμηνευτών της Κ.Δ. ότι οι τρεις μαθητές προσκλήθηκαν να βρίσκονται κοντά του σε εκείνες τις τραγικές στιγμές της Γεθσημανή ως στήριγμα και παρηγοριά φυσικά δεν είναι μόνον αποδεκτό αλλά και λογικό και αναγκαίο.
Εξάλλου ο ίδιος ο Χριστός μιλώντας στους μαθητές του για «τα μέλλοντα αυτό συμβαίνειν» φυσικά το έκανε για να τους προδιαθέσει αλλά γιατί ένιωθε την ανάγκη ο ίδιος να μοιράζεται μαζί τους τον πόνο του.
Γενικότερα το βιβλίο από άποψη περιεχομένου αποτελεί ένα άριστο λογοτεχνικό δημιούργημα – ποίημα σίγουρα αξιοζήλευτο από λογοτέχνες και ποιητές, με πληθώρα εκλαϊκευμένων, θεολογικών και ιατρικών διευκρινίσεων ώστε όλοι που το διαβάζουν να καταλαβαίνουν τι σημαίνει π.χ. ο ιδρώτας που τρέχει από το πρόσωπο του Χριστού ωσεί θρόμβοι αίματος αλλά και πολλές άλλες σημειώσεις όπως «ο φόβος θανάτου, εστίν αμετανοήτων πταισμάτων κριτήριον» και ακόμα ένα οξύ συναισθηματικό στρες μπορεί να προκαλέσει οξύ καρδιαγγειακό επεισόδιο ή αιφνίδια καρδιακή ανακοπή, κ.ά.
Τέλος όλη η εμφάνιση του βιβλίου είναι επιστημονικά επιμελημένη με απόλυτη πληρότητα από το εξώφυλλο ως τις επιμέρους παραπομπές, πηγές και βοηθήματα, όλα μέσα σε μια υπερτελή τάξη και αρμονία.
Και πάλιν και πολλάκις συγχαίρουμε, τιμούμε και καμαρώνουμε το συγγραφέα και ευχόμαστε έτι περαιτέρω πλούσια τη χάρη του Θεού στο πρόσωπο και τη ζωή του για την οικογένεια και την κοινωνία.
