Πολλά από αυτά τα σηµαντικά που συνέβησαν και τάραξαν την ζωή µας στο παρελθόν, εξετάζοντάς τα στο µέλλον, τα περισσότερα αν όχι όλα έχουν ξεθυµάνει.
∆εν έχουν το ίδιο πάθος, την ίδια ένταση, την ίδια επικινδυνότητα πια, και µοιάζουν αδύναµα να µας βλάψουν.
Ένα από αυτά είναι η περίοδος του ψυχρού πολέµου, ο οποίος κρίµα το όνοµα, εν ψυχρώ δεν έκανε τίποτα άλλο, εκτός από ορισµένα ταξίδια των δυο ηγετών Αµερικής και Ρωσίας. Μόσχα Ουάσινγκτον και αντίστροφα.
Σήµερα αυτό το σκηνικό άλλαξε. Λέγεται Πυρηνικό δόγµα. Και ξέρουµε όλοι πολύ καλά, τι είναι το δόγµα. Είναι οι απαράβατοι όροι και η ταυτότητα σε κάτι που πιστεύουµε!
Μιας και δεν έπιασε λοιπόν ο φόβος µε το όνοµα ψυχρός πόλεµος για την ολοκλήρωση σχεδίων, επανέρχονται οι καρχαρίες, µε τον φόβο ΠΥΡΗΝΙΚΟ ∆ΟΓΜΑ. Με µπροστάρηδες τους στρατοκράτες της γης, προσπαθούν να µας αφιονίσουν µε νέα συνθήµατα και µας προκαλούν να φανατιστούµε και να τα δεχτούµε ως ιδανικά και να πεθάνουµε γι αυτά!!
Από την δική µας πλευρά, υπάρχουν οι πωλητές της Μακεδονίας, οι πωλητές του Αιγαίου, των τραίνων, των λιµανιών, των δρόµων και γενικώς αυτού που λέγεται Εθνική κυριαρχία. Το πρόβληµα είναι πως υπάρχουν µόνο πωλητές, δεν υπάρχουν αγοραστές να ζητήσουµε κι εµείς κάτι.
Τώρα θα µου πείτε αλλιώς το ξεκίνησες µε τον ψυχρό πόλεµο και το δόγµα. Τι σχέση έχουν οι πωλητές του χώρου µας;
Θα σας απαντήσω ευθύς αµέσως ποια είναι η σχέση τους παγκοσµίως.
Χρειάζεται µεγάλο άλλοθι, µεγάλος αντιπερισπασµός και µεγάλος αποπροσανατολισµός για να γίνουν τόσο µεγάλα ξεπουλήµατα. Μόνο ένα ∆ΟΓΜΑ λοιπόν µπορεί να επιτύχει αδιαµαρτύρητη στάση λαών.
Εδώ ο κόσµος χάνεται θα πούνε, και εσείς παραπονιόσαστε που πουλήθηκαν όλα; Έτσι σωθήκαµε θα µας πούν, ξεπουλώντας τα σάς σώσαµε.
Και εδώ µπαίνει ο σωτήρας, που τον περιµένουµε µετά βαΐων και κλάδων να τον υποδεχτούµε στο αεροδρόµιο, όπως παλιότερους ηγέτες, για να αυξήσει το οικονοµικό έλλειµµα της χώρας. Τι να κάνουµε, ο άνθρωπος είναι πλασµένος να οπαδοποιείται και να αναζητεί σωτήρες.
Πάλι καλά που από µια πώληση, πήραµε και µια κόκκινη γραβάτα!
Εύχοµαι σε όλους µας να έχουµε καλόν αιώνα. Αν δεν έχουµε δεν πειράζει, δεν θα καταλάβουµε τίποτα, στον ύπνο θα µας πιάσουν µιας και κατάφεραν να µας αποκοιµίσουν. ∆υσκολεύοµαι να πώ µιάς και κοιµόµαστε. Αλλά σε µερικά χρόνια και αυτά θα έχουν ξεθυµάνει κι εµείς θα ζούµε µε αναθυµιάσεις!
