Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις.
Το έχουµε ακούσει. Το έχουµε εµπεδώσει.
Μόνο οι πυρκαγιές επαναλαµβάνονται κάθε χρόνο, σαν ενδηµικό φαινόµενο.
Πέρυσι για παράδειγµα κάηκε η “µισή” Μεσόγειος.
Μόνο που στην Ελλάδα κάθε Αύγουστο, κάθε καλοκαίρι ξέρουµε ότι θα ξεσπάσουν πυρκαγιές και θα προκαλέσουν µεγάλες καταστροφές.
Έτσι το ξένοιαστο «Μεσογειακό καλοκαίρι» πάει περίπατο.
Περίπατο εξάλλου πάνω στις στάχτες, δεν µπορεί να κάνει κανείς.
Βουλιάζει το πόδι µέσα στην απόγνωση.
Είναι αλήθεια ότι όλοι κάθε καλοκαίρι παρακολουθούµε µε απόγνωση να καίγεται ο τόπος.
Κυβερνήσεις ήλθαν και έφυγαν και το πρόβληµα δεν λύθηκε.
Έτσι οι πυρκαγιές κατέληξαν να είναι… σχεδόν ενδηµικό εποχικό φαινόµενο.
«Πέτσωσε» το είναι µας, από τις πυρκαγιές.
Και τα ρουθούνια µάτωσαν από τον πνιγηρό καπνό.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση µε τις φωτιές, ποτέ δεν έβγαλαν λογαριασµό µε τις φωτιές.
Έµεινε µόνο το πείσµα και το γινάτι.
Οι καταστροφές όµως παραµένουν µεγάλες.
Ο Πρωθυπουργός λέει ότι η λύση είναι η πρόληψη.
Καµία αντίρρηση.
Μόνο που καµία πρόληψη δεν είναι απόλυτη, κανείς δεν µπορεί να σχεδιάσει επί χάρτου µόνο εκεί, δεν καλύπτονται έτσι οι απρόβλεπτες συνθήκες.
Συνεπώς πρέπει να γίνουν πολλά πράγµατα µαζί και ταυτόχρονα.
Και αυτό ψάχνουµε.
