Πυρκαγιές: Η μόνιμη εθνική τραγωδία και η μόνιμη πολιτική ολιγωρία

Οι πολίτες αυτής της χώρας βρίσκονται ανελλιπώς, απροστάτευτοι και ανήμποροι μπροστά στη σταθερή, ετήσια, εθνική τραγωδία των πυρκαγιών, με το ελληνικό κράτος μονίμως ανέμελο και ΟΛΕΣ τις ελληνικές κυβερνήσεις βαρύτατα υπόλογες για την ηθελημένη ανικανότητα και προχειρότητα ικανής αντιμετώπισης της ετήσιας τραγωδίας.
Ολες ανεξαιρέτως οι ελληνικές κυβερνήσεις, επομένως και η τωρινή κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, από το 2000 και εντεθέν, (όταν άρχισαν να εμφανίζονται οι σοβαρές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής) ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ να αναβαθμίσουν την πολιτική πυρόσβεσης της χώρας, εμμένοντας στην ίδια αναποτελεσματική και τραγική αντιμετώπιση της μόνιμης ετήσιας εθνικής τραγωδίας, η οποία ζημιώνει αθροιστικά κάθε χρονιά βαρύτατα το ελληνικό κράτος, αφού η ετήσια εθνική ζημία είναι ανυπολόγιστη σε ανθρώπινες ζωές
Στο φυσικό περιβάλλον
Σε περιουσίες,
Σε επιχειρήσεις
Σε υποδομές
Σε ζωικό κεφάλαιο.
Αποτελεί μείζον και ανεξήγητο φαινόμενο ΓΙΑΤΙ -όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και πολύ περισσότερο η παρούσα, που βαυκαλίζεται και προμοτάρει όπως μπορεί την «ευαισθησία της» στην κλιματική αλλαγή και προωθεί « πράσινες πολιτικές»- αρνούνται πεισματικά να πάρουν στα σοβαρά τον μόνιμο ετήσιο εθνικό κίνδυνο από τις πυρκαγιές.
Το ελληνικό κράτος εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τις πυρκαγιές ως ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΕΠΟΧΙΚΟ φαινόμενο και όχι ως ΜΟΝΙΜΟ πρόβλημα που ταλανίζει τη χώρα τουλάχιστον τους μισούς μήνες κάθε χρόνου.
Ως εκ τούτου αρνείται ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ να προγραμματίσει, επενδύσει και – ναι-να ξοδέψει κρατικό χρήμα για τη θέσπιση μιας ολοκληρωμένης πολυετούς πολιτικής ΑΜΕΣΗΣ και ΕΓΚΑΙΡΗΣ αντιμετώπισης των πυρκαγιών, που λόγω της εδραιωμένης πλέον κλιματικής αλλαγής γίνονται όλο και πιο μόνιμες και σοβαρές, πιο καταστροφικές και φονικές.
Είναι γελοίο πλέον το θέαμα –που μόνον οργή και αντιδράσεις πρέπει να προκαλεί πανελλαδικώς- οι τεράστιες πυρκαγιές να αντιμετωπίζονται… με μάνικες με νερό που τελειώνει γρήγορα, και με ήρωες τους εποχιακούς, κακοπληρωμένους και κατά κανόνα χωρίς τον ειδικό εξοπλισμό, πυροσβέστες και τους εθελοντές να παλεύουν όχι μόνον απέναντι στο θηρίο, αλλά και στην ασυδοσία του αδιάφορου και ανέμελου ελληνικού κράτους.
Όλοι γνωρίζουν παγκοσμίως, και πολύ καλώς πλέον, ότι οι φονικές πυρκαγιές της κλιματικής αλλαγής, όταν και όσο μπορούν να αντιμετωπιστούν, αυτό γίνεται μόνο με άμεση και έγκαιρη επέμβαση ακριβείας εναέριων μέσων υψηλής τεχνολογίας στην ΕΝΑΡΞΗ της πυρκαγιάς.
Γι’ αυτό άλλωστε και από Οκτώβριο – Μάιο, κάθε χρόνο ανοίγει η διεθνής αγορά μίσθωσης πυροσβεστικών εναέριων μέσων και ειδικότερα των πολύ αποτελεσματικών πυροσβεστικών ελικοπτέρων, (ERICSON), ώστε τα κράτη να είναι σχετικώς έτοιμα για την αντιμετώπιση του κινδύνου.
Οποιοσδήποτε λογικός νους θα σκεπτόταν ότι η Ελλάδα, λόγω ειδικών συνθηκών, θα έσπευδε από τις πρώτες χώρες να εξασφαλίσει τον ικανό αριθμό ελικοπτέρων που έχει ανάγκη.
Και όμως από το 2000 μέχρι και σήμερα, οι ελληνικές κυβερνήσεις και η παρούσα μισθώνουν σταθερά μόνον τρία (3) πυροσβεστικά ελικόπτερα ακριβείας στόχου, τύπου ERICSON, παρότι οι ανάγκες κάθε χρόνο είναι οφθαλμοφανώς μεγαλύτερες και πιο επείγουσες.
Και όχι μόνον αυτό. Η Ελλάδα σπεύδει σταθερά εδώ και είκοσι χρόνια πάντα ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, μόλις στο τέλος Μάιου να μισθώσει πυροσβεστικά ελικόπτερα (για 90 μόνον ημέρες), τα οποία φυσικά ελλείπουν και επομένως και οι τιμές ενοικίασης είναι ανεβασμένες… και με το ελληνικό κράτος να πληρώνει το ανεβασμένο κόστος ευχαρίστως…
Ετσι, το πανελλήνιο έκλαιγε με την άνεση του τον περασμένο Μάιο για την καταστροφή στα Γεράνια, που συντελέστηκε πλήρως, διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είχε ακόμα παραλάβει τα ελικόπτερα, η μίσθωση των οποίων άρχιζε… τον Ιούνιο, λες και πρόκειται για εποχιακό ενοικιαζόμενο beachbar.
Οπως έκλαιγε το πανελλήνιο και χθες βλέποντας μόνο ένα (1) ελικόπτερο ERICSON να επιχειρεί στη θηριώδη φωτιά στη Βαρυμπόμπη, με τα «Καναντέρ» καθηλωμένα λόγω θερμοκρασιών στο έδαφος και με τα ελικόπτερα με τους μικρούς κάδους να πετούν το νερό, χωρίς ακρίβεια στόχου, « στου Κουτρούλη τον γάμο», όπως αυτολεξεί αναφέρεται σε παλαιότερο επίσημο έγγραφο αναφοράς του Πυροσβεστικού Σώματος.
Για την αντιμετώπιση των παράλληλων πυρκαγιών στη Μεσσηνία και την πολύπαθη Εύβοια, ούτε λόγος – εκεί είναι επαρχία και μπορεί να καίει άνετα… και κυρίως χωρίς άμεσο πολιτικό κόστος…
Η τιμή των τριών μισθωμένων ελικοπτέρων πυρόσβεσης τύπου ERICSON ανέρχεται κατ’ έτος σε περίπου σε 3,5 εκατ. ευρώ για 90 ημέρες. ΚΑΙ ΜΕ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΑΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ.
Η ΑΓΟΡΑ ενός πυροσβεστικού ελικοπτέρου ανέρχεται περίπου σε 40 εκ ευρώ.
Και διερωτάται η κοινή λογική: Η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να διαθέσει 400 εκ ευρώ για την αγορά π.χ. 10 ελικοπτέρων, που θα ενίσχυε την άμεση αντιμετώπιση των πυρκαγιών σ’ όλη τη χώρα και επομένως θα μείωνε τον βαθμό και το κόστος της ετήσιας εθνικής τραγωδίας; Και κυρίως δεν θα υπήρχε διάσπαση πυροσβεστικών δυνάμεων, που επιφέρει καταστροφές.
Οι απαντήσεις υπάρχουν. Αλλά είναι δαιδαλώδεις και σκοτεινές…