Η πατρίδα μας για ακόμη μια φορά έχει παραδοθεί στις φλόγες. Ο πόνος, αλλά και η αγανάκτηση, κάθε φορά που ελπίζουμε πως θα ‘ναι και η τελευταία που κατακλύζουν τις ψυχές μας, δυστυχώς επανέρχονται μονοπωλώντας τα συναισθήματα όλων μας.
Μπροστά στην πύρινη λαίλαπα ο άνθρωπος φαντάζει ως ένα αδύναμο πλάσμα που απλώς προσπαθεί παντοιοτρόπως να τα βάλει μαζί της, ελπίζοντας ταυτόχρονα πως οι άνεμοι, οι καιρικές συνθήκες γενικώς, ένα θαύμα εν τέλει θα του επιτρέψουν να την καταβάλει το συντομότερο δυνατόν.
Παρόλα αυτά, ο σώφρον άνθρωπος και η πολιτεία δεν στηρίζονται πλέον μόνο στους καιρούς, αλλά και στα πυροσβεστικά “όπλα” τους, όπως επίσης και σε αυτή την “περίτρανη ανακάλυψη” που ονομάζεται ΠΡΟΛΗΨΗ. Επιπλέον, κάθε χρόνο είναι αδιανόητο να σκεφτόμαστε πόσες περιοχές της Ελλάδας γλίτωσαν από τις φωτιές και δεν κατακάηκαν. Άλλες από τύχη, άλλες επειδή δεν είχαν “ενδιαφέρον”, άλλες επειδή ήταν έτοιμες να παλέψουν με το θηρίο.
Στη Γαύδο πάλι, το νοτιότερο άκρο της χώρας με μοναδικό περιβαλλοντικό πλούτο, κάποια πράγματα απλώς συμβαίνουν … ή δεν συμβαίνουν.
Πιο αναλυτικά:
1) Οι κάτοικοι αγαπάνε το νησί και το προστατεύουν.
2) Σε απομακρυσμένες περιοχές του νησιού όπου δεν υπάρχει καν οδική πρόσβαση, ευτυχώς που υπάρχουν άνθρωποι (κάποια στιγμή χαρακτηρίστηκαν ως survivors) που μένουν εκεί, σε πρόχειρα καταλύματα, και προστατεύουν το όλο μέρος ακόμα και με την ίδια τους τη ζωή! Εξοπλισμένοι με τα δικά τους μέσα πυρόσβεσης, το θάρρος τους, πάνω απ’ όλα το πάθος τους για τον τόπο. Αυτοί οι Άνθρωποι είναι εκεί και αποτελούν την πρώτη μας Άμυνα! Αυτούς τους ανθρώπους, η δημοτική αρχή της Γαύδου, με προεξέχοντες τη Δήμαρχο και τον εργολάβο σύζυγό της και αντιδήμαρχο Γαύδου, θέλει να τους διώξει!!! Γιατί άραγε;;;
3) Η δήμαρχος Γαύδου που δηλώνει δασολόγος, έχει φροντίσει να μην υπάρχει ούτε μία αντιπυρική ζώνη στο νησί!!! Ποια είναι η συνεργασία του Δήμου με το Δασαρχείο (αξίζει να σημειωθεί ότι εκεί εργαζόταν και η δήμαρχος μέχρι προσφάτως,) και την Πυροσβεστική Υπηρεσία προκειμένου να γίνουν αντιπυρικές ζώνες στο νησί; Ποιες ενέργειες έχουν γίνει από το Δήμο σε επίπεδο πρόληψης, αλλά και διεκδίκησης πραγμάτων με στόχο την πρόληψη; Εκ του αποτελέσματος καμία και μάλλον η απραξία οφείλεται στην «υπερβολική αγάπη» για το δάσος. Όλοι οι άλλοι δήμοι προφανώς, που έχουν αντιπυρικές ζώνες στα μέρη τους, δεν σέβονται το δάσος και το περιβάλλον.
4) Δεν είναι τυχαίο το ότι δεν υπάρχει πυροσβεστήρας στα δημοτικά καταστήματα του Δήμου Γαύδου, ενώ ταυτόχρονα το νέο πυροσβεστικό όχημα του δήμου συναντάται συχνά πυκνά εκτός Γαύδου…”τη δουλίτσα μας να κάνουμε”!
5) Σε ολόκληρο το νησί υπάρχουν μόνο δύο (2!!!) κρουνοί πυροσβεστικής (ο ένας μάλιστα είναι χαλασμένος!!!), ενώ θα έπρεπε να υπάρχουν τουλάχιστον δέκα!
6) Και ένα ρητορικό ερώτημα: Πόσοι «πυροφύλακες» νομίζετε ότι υπάρχουν στη Γαύδο;
Όλα αυτά λοιπόν και όχι μόνο, αποτελούν μια ενδεικτική εικόνα ενός καταπράσινου δήμου… Ίσως όμως να αποτελούν και μια τραγική πραγματικότητα και άλλων περιοχών…
Οι πυροσβέστες μας είναι άνθρωποι και γίνονται κάθε χρόνο ΗΡΩΕΣ. Νομίζετε ότι αυτό θέλουν;
ΥΓ: Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μια απέλπιδα προσπάθεια μπας και κάποιοι δουν τα πράγματα αλλιώς και πιο σοβαρά πριν να είναι αργά…
*Ο Ηλίας Ν. Κυριακόπουλος είναι Πολιτικός Επιστήμονας Επικεφαλής συνδυασμού «Γαύδος: Πρώτα ο Άνθρωπος».
