Η πόλη των Χανίων έχει τις ιστορικές της συντεταγµένες και την προοπτική της.
Πόλη είναι πάνω απ’ όλα οι άνθρωποι.
Πρέπει να σεβόµαστε την πόλη που ζούµε για να µας σεβαστεί και αυτή.
Ήθελα να επισηµάνω ένα πρόβληµα που ζούµε στα Χανιά.
Το είχε επισηµάνει πρώτος ο Κωστής Παπαγιώργης (‘‘Κέντρο ∆ηλητηριάσεων’’).
Έγραφε µεταξύ άλλων: «Η αντεπιστέλλουσα υποχρέωση να φθέγγεσαι για τα κοινά αποβαίνει µε τα χρόνια ρητορικό κουσούρι».
Τραβηγµένη σκέψη, αλλά απαραβίαστος όρος όσων ασκούν διοίκηση µε επιπολαιότητα και ερασιτεχνισµό. Θέλω να επισηµάνω ένα ακόµα χανιώτικο πρόβληµα.
Θέλουν να φτιάξουν την πόλη µονόµπαντα.
Μονίµως να γέρνει προς την πλευρά των προκαταλήψεων τους.
Τελευταίο παράδειγµα η χρήση πάρκινγκ στο Στρατόπεδο Μαρκοπούλου.
Μας περικύκλωσαν οι προκαταλήψεις των τοπικών αρµοδίων κι αυτό µόνο καλό δεν είναι για την πόλη µας.
