Μπορεί ένα κόµικς να φαίνεται παιδικό, αλλά ταυτόχρονα να έχει ακαδηµαϊκό αλλά και φιλοσοφικό ενδιαφέρον; Να είναι τόσο δηµοφιλές και µε πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης, που να διαβάζεται από παιδιά αλλά και από ενήλικες; Η απάντηση είναι σίγουρα καταφατική και τα παραδείγµατα στην ιστορία των κόµικς είναι πολλά.
Ένα από αυτά είναι και το διάσηµο “Calvin and Hobbes” το οποίο κυκλοφόρησε στην Αµερική, σε µορφή κόµικ στριπ για πρώτη φορά στις 18 Νοεµβρίου του 1985 από τον Bill Watterson. Κυκλοφόρησε αρχικά σε 35 εφηµερίδες, ενώ µέσα σε πολύ µικρό χρονικό διάστηµα, έφτασε να κυκλοφορεί σε 250 εφηµερίδες, µε την φήµη του να εξαπλώνεται και εκτός της Αµερικής. Ένα χρόνο µετά την κυκλοφορία του, κερδίζει το βραβείο της National Cartoonist Society, το οποίο θα κερδίσει και το 1988, ενώ θα είναι υποψήφιο και το 1992.
ΙΣΤΟΡΙΑ
& ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ
Η ιστορία του κόµικ στριπ περιστρέφεται γύρω από ένα νεαρό εξάχρονο αγόρι, τον Calvin. Έχει ξανθά µαλλιά καρφάκια και κόκκινη µπλούζα µε µαύρες ρίγες. ∆εν είναι πολύ καλός µαθητής στο σχολείο, αλλά έχει ιδιαίτερη εξυπνάδα, φιλοσοφηµένη σκέψη, ξεχωριστό λεξιλόγιο και πολύ δηµιουργικότητα. Ο Watterson αναφέρει σε συνέντευξή του πως ο ήρωας δεν είναι καθόλου εµπνευσµένος από τον ίδιο και την παιδική του ηλικία. Μάλιστα είναι κάτι εντελώς αντίθετο µε αυτόν. ∆ίπλα στον Calvin υπάρχει ο Hobbes, µια ανθρωπόµορφη τίγρης αρκετά πιο ψηλή από αυτόν. Ο Hobbes έχει την δική του προσωπικότητα, ιδέες και ανεξαρτησία. Όταν όµως στο καρέ υπάρχει κάποιος τρίτος χαρακτήρας, ο Hobbes εµφανίζεται σαν ένα λούτρινο παιχνίδι, χωρίς ζωή. Έτσι το αν ο τίγρης είναι αληθινός ή όχι, αφήνεται µετέωρο. Ο ίδιος ο δηµιουργός αναφέρει πως ο Hobbes ουσιαστικά αποτελεί µια πιο ενήλικη έκδοση της πραγµατικότητας που έρχεται σε αντίθεση µε αυτήν του Calvin, αφήνοντας στον αναγνώστη να αποφασίσει ποια είναι η πιο αληθινή. Στις ιστορίες υπάρχουν οι γονείς του Calvin. Είναι τυπικοί γονείς της µεσαίας τάξης. Ο πατέρας είναι δικηγόρος διπλωµάτων ευρεσιτεχνίας και είναι εµπνευσµένος από τον πατέρα του δηµιουργού, ενώ η µητέρα είναι στο σπίτι. Οι γονείς δεν αναφέρονται πουθενά στη σειρά µε τα ονόµατά τους, καθώς ο Watterson ήθελε να δείξει ότι η ύπαρξή τους έχει νόηµα µόνο ως γονείς του Calvin και τίποτα παραπάνω. Τέλος εµφανίζεται η Susie Derkings, η µοναδική που έχει και επώνυµο. Είναι ένα κορίτσι που ζει στον ίδιο δρόµο µε τον Calvin και είναι συµµαθήτριά του.
ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ
ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ;
Έχουµε συνηθίσει τα κόµικ που γίνονται δηµοφιλή να εµφανίζονται και σε πολλές µορφές εκτός των τυπωµένων σελίδων. Κάτι τέτοιο δεν έγινε όµως στην περίπτωση του Calvin and Hobbes, το οποίο δεν έχει σχεδόν κανένα επίσηµο προϊόν πέρα από το κόµικ. Αυτό οφείλεται αποκλειστικά στον ίδιο την δηµιουργό που θεωρούσε ότι η εµπορευµατοποίηση γενικά έχει αρνητική επιρροή στο καλλιτεχνικό έργο και την ακεραιότητά του. Αρνήθηκε έτσι πολλές προτάσεις από εταιρίες παιχνιδιών, και έχοντας από την αρχή υπογράψει πως θα έχει τον έλεγχο του merchadising κατάφερε να µην εγκριθεί κανένα προϊόν. Υπολογίζεται ότι η αξία από τα έσοδα που θα είχε από µια τέτοια ενέργεια θα ήταν µεταξύ 300 και 400 εκατοµµυρίων δολαρίων. Σε µια συνέντευξή του ο Watterson είχε αναφέρει πως σε όλη τη σειρά, υπάρχει το ερωτηµατικό αν το Hobbes είναι πραγµατικός ή απλά ένα λούτρινο κουκλάκι, από τη στιγµή που κυκλοφορήσει σε πραγµατικό λούτρινο κουκλάκι όλη η µαγεία του κόµικς θα έχει χαθεί. Υποστηρίζει επίσης, πως το κόµικς αποτελεί µια αυτόνοµη µορφή τέχνης που δεν χρειάζεται κάτι άλλο δίπλα του για να σταθεί. Για τον ίδιο λόγο δεν έγινε και καµία ταινία animation πάνω στο έργο του, παρά τις προτάσεις που είχε και µάλιστα από σκηνοθέτες όπως ο George Lucas και ο Steven Spielberg. Ωστόσο, έχουν κυκλοφορήσει πολλά προϊόντα παράνοµα, µε πιο γνωστό τον Calvin που ουρεί µε ποικίλες παραλλαγές και λεζάντες. Ο Watterson χιουµοριστικά αναφέρει πως χρόνια µετά αφού το έργο του θα έχει ξεχαστεί, αυτά τα “µαϊµού” προϊόντα θα είναι το εισιτήριό του στην αθανασία.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΑΡΕ
Την Κυριακή 31 ∆εκεµβρίου του 1995, και παρόλο που η σειρά βρίσκεται στο απόγειό της, µε την δηµοσίευσή της σε 2400 εφηµερίδες (µόνο η σειρά Peanuts έχει ξεπεράσει το ρεκόρ αυτό, µε 200 εφηµερίδες περισσότερες) ο Watterson νοιώθει ότι δεν µπορεί να την συνεχίσει µε την ίδια ποιότητα. Κυκλοφορεί έτσι το τελευταίο στριπ της ιστορίας. Ο Calvin και ο Hobbes βρίσκονται σε ένα χιονισµένο τοπίο.
Calvin: Ουάου! Πραγµατικά χιόνισε χτες βράδυ, δεν είναι υπέροχο;
Hobbes: Όλα όσα ξέραµε χάθηκαν! Ο κόσµος δείχνει ολοκαίνουριος!
Calvin: Ένας νέος χρόνος… µια φρέσκια αρχή!
Hobbes: Σαν να έχουµε ένα µεγάλο άσπρο χαρτί για να ζωγραφίσουµε!
Calvin: Μια µέρα γεµάτη πιθανότητες! Είναι ένας κόσµος µαγικός παλιόφιλε..
και γλιστρώντας µε το έλκηθρο στο άσπρο τοπίο και καθώς χάνονται στο άσπρο καρέ
Calvin: …πάµε να τον εξερευνήσουµε!
γραμμοσκιάσεις…
